Przypomnijmy, że Raman Pratasiewicz i Sofia Sapiega zostali zatrzymani w Mińsku 23 maja. Aresztowano ich na lotnisku tuż po tym, jak białoruskie władze zmusiły do lądowania samolot linii Ryanair lecący z Aten do Wilna. Pretekstem do zmuszenia samolotu do lądowania był rzekomy alarm bombowy. Białoruskie władze zarzucają parze pomoc w organizacji demonstracji antyrządowych po ubiegłorocznych sierpniowych wyborach prezydenckich.
Krótko po aresztowaniu w sieci pojawiły się nagrania z udziałem zatrzymanych, na których młodzi ludzie wyznają swoje rzekome winy. Jak oceniła rodzina i prawnicy Pratasiewicza i Sapiegi, słowa te zostały wymuszone. Dodatkowo, na twarzy Pratasiewicza widać było ślady, które mogły wskazywać na pobicie.
Sofia Sapiega pisze z aresztu. Wzruszające listy do matki
Rosyjska wersja BBC publikuje na swojej stronie listy, które redakcja dostała od matki zatrzymanej studentki. Korespondencja powstała w dniach 27 maja, 1 i 3 czerwca. Sofia Sapiega pisze w w listach, że właśnie minął jej termin obrony pracy magisterskiej i nie spodziewała się, że spędzi ten dzień w areszcie. „Miałam bronić swojej pracy dyplomowej, a wieczorem pójść z Romanem do restauracji, pić szampana i jeść spaghetti […] Jednak wszystko potoczyło się trochę inaczej. Zamiast tego na śniadanie jadłam owsiankę, a wieczorem piłam herbatę” – pisze z goryczą.
„Gorzko o tym się myśli, ale wygląda na to, że ominie mnie w życiu jeszcze wiele rzeczy. Nie chciałam o tym pisać, ale nie mam się z kim tym podzielić, nie mogłam się oprzeć. Przepraszam” – kontynuuje.
Sofia Sapiega: Proszę, nie obwiniajcie Ramana
Sofia pisze także, że choć nigdy nie wierzyła w prorocze sny, to tuż przed feralnym lotem, Raman miał sen o lądowaniu w Mińsku. „Mawiał, że miewa prorocze sny. Nieszczęście polega na tym, że właśnie ten taki był” – pisze. „Proszę, nie obwiniajcie Romana za to, co się stało. Chronił mnie i opiekował się mną najlepiej, jak tylko mógł” – dodaje.
Jak czytamy w kolejnym liście, warunki w areszcie są dość polowe. Dziewczyna może jednak czytać książki i ćwiczyć, czym wypełnia swoje dni. Jak dodaje, „nie widziała siebie od 25 maja”. „Stan skóry badam rękami” – relacjonuje. Wszystko przez to, jak tłumaczy, że nie pozwolono jej zabrać ze sobą lusterka. W celi nie ma także zegarka. Czas odmierzają jej więc dzwony, które słyszy zza krat.
Mimo swojej trudnej sytuacji, Sapiega pisze jednak, że się nie poddaje i uspokaja mamę, że sobie poradzi. Jak pisze, jedyny raz, kiedy płakała, to chwila, gdy otrzymała listy od swojej rodziny.
Czytaj też:
„Nie ma ludzi nie do złamania”. Oficer GROM o brutalnym przesłuchaniu Pratasiewicza
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS