Polscy wolontariusze boją się o los niepełnosprawnych w Etiopii

„Wokół nas jest napięta sytuacja, którą bardzo przeżywamy. Docierają do nas różne informacje na temat okrucieństw, do których dochodzi. Trudno w takiej sytuacji nie myśleć o naszych niepełnosprawnych i opiekunach, a także o przyszłości naszego domu. Generalnie jesteśmy wtopieni w lokalną społeczność, wszyscy nas lubią i szanują, ale wiem, że różnie bywa, zwłaszcza podczas wojny, gdy rodzą się demony… Staram się zabezpieczać dom od strony materialnej, robimy zapasy żywności, nie trzymam pieniędzy w domu, ale powierzyłem je zaufanym ludziom, uważam jednak, że musimy być gotowi na najgorsze – powiedział Andrzej Kalinowski. –Nie wiemy ile potrwa ta sytuacja. Do głowy przychodzą różne scenariusze, także czarne myśli. Najbardziej boję się, że ktoś zajmie nasz dom i wyrzuci niepełnosprawnych na bruk albo gorzej… Boję się bardzo o opiekunki, dlatego, że pochodzą z innego plemienia niż to, które dominuje w naszym regionie. Boję się, że w pewnym momencie będą musiały uciekać i wtedy nasi podopieczni zostaną bez opieki. Oby to wszystko jak najszybciej się zakończyło na drodze pokojowej.“