Pogodomy se po ślonsku. Piyrsze damy i dama z Persilu

„Łoński” (ubiegły) rok był „zmianowany” (nazwany) rokym Wojciecha Korfantego. Niywiela sie skuli tego wydarzyło. W radyjoku było gryfne suchowisko, a w katowickym tyjatrze sztuka. Ftoś (pewnikym ino Zefel Krzyk i jo) sie tym uradowoł, a inksi sie znerwowali i „fluchtali” (przeklinali). Bo nastoła moda, coby na polskego komisorza plebiscytowego przezywać wiela wlezie.

Downi dama to była nojwyży z Persilu

Downi dowałach sie z takymi myndrkami do godki, ale łoni i tak wiedzieli swoje. Za to ło Korfantym nic a nic. Przeca ło kożdym „idzie” (można) bezkarnie, nojlepi w internecie pedzieć, że mo „ipi” (bzika), jes „ipta z karasola” (gupek) i skisz niego podrożoł „sztrom” (prąd), a somsiod „piere” (bije) swoja „szwigermutra” (teściowo). Wypisuja gupoty, ale to co inksi wypisujom ło Korfantym, jes tyla samo wert. Przi ty cały „haji” (awanturze) mało fto doł pozor, że „krom” (prócz, ale tyż bajzel) dyktatora III powstania ślonskego, w tych sztukach i w „buchu” (książce) „Korfanty. Silna bestia” była tyż godka ło jego ślubny. A już prawie żodnymu niy prziszło do gowy, coby jom zmianować piyrszom damom.

Zgłoś naruszenie/Błąd