Patroni spraw trudnych i beznadziejnych. 28 października mają swoje święto

28 października – to właśnie wtedy Kościół katolicki obchodzi wspomnienie apostołów Szymona i Judy Tadeusza – patronów spraw trudnych i beznadziejnych. Choć ich święto nie cieszy się tak dużą popularnością, jak wspomnienia innych apostołów, ma w sobie bogate i interesujące tradycje, które wciąż żyją w lokalnych obrzędach.

Szymon, zwany również Kananejczykiem lub Gorliwym, oraz Juda Tadeusz, nieco mniej znany od innych apostołów, zajmują szczególne miejsce w historii Kościoła. Szymon, dzięki swojej przynależności do grupy zelotów, miał reputację gorliwego obrońcy religii oraz narodowej niezależności. Jego zaangażowanie w walkę o wolność religijną i polityczną może wyjaśniać, dlaczego jego postać jest często związana z duchem oporu i determinacji wśród uczniów Jezusa.

Z kolei Juda Tadeusz, mimo że mniej eksponowany w tekstach biblijnych, zdobył szczególne uznanie jako patron od spraw trudnych i beznadziejnych. Jego postać jest obdarzona aurą niezwykłej pobożności. Czczony jest jako ten, który wstawia się za wiernymi w chwilach największego kryzysu, co sprawia, że jest popularnym i szczególnie cenionym świętym.

Szymon i Juda Tadeusz są wspominani razem, co jest odzwierciedleniem ich bliskiego związku w tradycji katolickiej. W spisach apostołów zawsze występują jeden obok drugiego. Taki układ w wykazach nie jest przypadkowy – pokazuje, że ich działalność i męczeńska śmierć są ściśle związane.

Ich wspólne święto liturgiczne może mieć swoje korzenie w przekonaniu, że obaj apostołowie razem głosili Ewangelię w Persji. Tam, mimo trudnych warunków, kontynuowali swoją misję, aż ponieśli śmierć za wiarę. Ta wspólna droga życia i śmierci, a także ich zjednoczona działalność misyjna, przyczyniły się do ustanowienia ich wspólnego dnia w kalendarzu liturgicznym.

Wizerunki wspominanych apostołów mają bogatą i zróżnicowaną symbolikę, która odzwierciedla ich unikalne role i cechy. W ikonografii św. Szymon w sztuce wschodniej przedstawiany jest z krótkimi włosami lub łysy, w sztuce zachodniej ma dłuższe włosy i kędzierzawą brodę. Jego atrybutami są: księga, kotwica, palma i piła (drewniana), którą miał być rozcięty, topór, włócznia. Symbolika ta podkreśla jego poświęcenie i odwagę w głoszeniu Ewangelii, nawet w obliczu niebezpieczeństw.

Juda Tadeusz przedstawiany jest natomiast w długiej, czerwonej szacie lub w brązowo-czarnym płaszczu. Trzyma mandylion z wizerunkiem Jezusa – według podania jako krewny Jezusa miał być do Niego bardzo podobny. Jego atrybutami są: barka rybacka, kamienie, krzyż, księga, laska, maczuga, miecz, pałki, którymi został zabity, topór.

Różne przedstawienia tych świętych w sztuce mają głęboki wpływ na wiernych. Ikony i obrazy nie tylko upamiętniają ich męczeństwo i świętość, ale także pełnią rolę duchowego wsparcia i inspiracji. Symbolika związana z Szymonem i Judą Tadeuszem pomaga wiernym zrozumieć i docenić ich życie oraz oddanie, a także zachęca do modlitwy i proszenia o ich pomoc w osobistych potrzebach.

Obchodzone 28 października wspomnienie apostołów Szymona i Judy Tadeusza nie jest świętem nakazanym. Oznacza to, że tego dnia wierni nie mają obowiązku uczestniczenia w mszy świętej. Mimo to, święto ma głębokie znaczenie w tradycji chrześcijańskiej, szczególnie w kontekście lokalnych obrzędów.

Dzień ten przypomina o istotnej roli, jaką św. Szymon i św. Juda Tadeusz odegrali w historii Kościoła. Sztuka sakralna wciąż żywo oddaje ich symbolikę, dostarczając wiernym nie tylko wizualnych przypomnień o ich życiu, ale i duchowej inspiracji.

Kościół zachęca do modlitwy za wstawiennictwem tych świętych, prosząc ich o wsparcie w trudnych chwilach i błogosławieństwo w codziennych zmaganiach. Ich życie i męczeństwo są świadectwem niezłomnej wiary i poświęcenia, które mogą inspirować nas nie tylko 28 października, ale i każdego dnia.