Dziś przypada Święto Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Jest to święto patronalne kościoła i parafii w Kolembrodach w powiecie radzyńskim.
Święto Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny wprowadził w zakonie franciszkanów jeden z jego generałów, św. Bonawentura. Później, w roku 1389, papież Bonifacy IX rozszerzył je na cały Kościół. Nie jest to święto nakazane. Upamiętnia wizytę Matki Bożej u swej krewnej Elżbiety. Podczas Zwiastowania anioł powiedział Maryi, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych, a jako przykład podał właśnie Elżbietę, która zaszła w ciążę mimo podeszłego wieku. Zainspirowana tą wzmianką Maryja wybrała się w podróż i odwiedziła krewną. Ta bardzo się ucieszyła tą wizytą i pozdrowiła Marię (Łk 1, 42). Pierwsze słowa tego pozdrowienia – „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona” weszły też w skład Pozdrowienia Anielskiego, czyli modlitwy „Zdrowaś Mario”. Syn Elżbiety – Jan Chrzciciel – był ostatnim prorokiem, który bezpośrednio zapowiedział Jezusa Chrystusa i wskazał, że jest mesjaszem oraz na Jego prośbę udzielił Mu chrztu.
Właśnie wizytę Maryi u Elżbiety nazywa się Nawiedzeniem Najświętszej Marii Panny i upamiętnia je dzisiejsze święto. Jest ono świętem patronalnym kościoła i parafii w Kolembrodach w powiecie radzyńskim (gmina Komarówka Podlaska).
Kolembrody były wsią zamieszkaną pierwotnie przez prawosławnych, którzy po unii brzeskiej stali się unitami. Pierwsze wzmianki zarówno o samej wsi, jak znajdującej się w niej cerkwi pochodzą z wieku XVI. Wieś była określana jako Krolewbrod (1570), Krolowbrod (1588), Krolobrod (1680), Kolombrud (1724). Była to wieś królewska. Cerkiew nosiła pierwotnie wezwanie Podwyższenia Krzyża. W roku 1679 król Jan III Sobieski nadał parafii ziemię i przekazał prawo do pozyskania drewna na remont. Podarował też obraz, który z czasem zyskał miano Matki Boskiej Kolembrodzkiej. Legenda głosi, że uczynił to z wdzięczności za wysłuchanie modlitw o odnalezienie drogi po zgubieniu się w lesie. Wizerunek Maryi z czasem zasłynął cudami.
Jest to ikona namalowana w drugiej połowie XVII wieku farbami temperowymi na desce wykonanej z palisandru (grupa drzew z rodzaju Dalbergia należącej do rodziny bobowatych), wzorowana na ikonach bizantyjskich, reprezentująca typ t. zw. hodegetrii (najstarszy i najbardziej rozpowszechniony typ przedstawienia Matki Bożej ukazującej ją z Dzieciątkiem Jezus na rękach).
Pod koniec XVIII wieku obraz został koronowany. Zachowały się korony i sukienki sygnowane datą „1799”.
W 1820 roku w miejsce pierwszego kościoła wybudowano drugi, też drewniany. W 1875 roku Moskale zmusili unitów do przyjęcia prawosławia, a cerkiew zamienili na prawosławną.
Jednakże unici nie pogodzili się z narzuconym siłą wyznaniem i wciąż czuli się związani z Kościołem powszechnym. W okolicznym lesie Sumierz odbyły się misje, które gromadziły liczne rzesze unitów, około 5 tysięcy osób! Pomimo dużej liczby osób udawało się rzecz utrzymać w tajemnicy. Zostało to opisane przez Władysława Reymonta. Niedługo po tym rewolucja 1905 roku wymusiła na carze ukaz tolerancyjny, dzięki któremu unici mogli przejść na katolicyzm.
W 1919 roku świątynia w Kolembrodach została przywrócona katolikom po dokonanej już w 1918 r. rekoncyliacji (obrzęd liturgiczny przywracający charakter sakralny zdewastowanym bądź sprofanowanym miejscom, takim jak kościoły, cmentarze). W tym samym 1919 roku erygowana została nowa, już rzymskokatolicka, pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Śladem po dawnym wezwaniu jest to, że odpusty obok Święta Nawiedzenia NMP są też w Święto Podwyższenia Krzyża (14 września).
Rekoncyliowany kościół niezbyt długo służył wiernym, bo tylko kilkanaście lat. Zły stan techniczny sprawił, że na jego miejscu wybudowano nową, trzecią i do dziś istniejącą świątynię. Stało się to w 1935 roku. Nowy kościół również jest drewniany i nie ma cech stylowych. Został zbudowany na planie prostokąta i ma konstrukcję słupową. Wyposażenie pochodzi ze starego kościoła. Obok pozostała stara, XIX-wieczna dzwonnica.
W czasie budowy nowej świątyni przeprowadzono też w latach 1934-1935 gruntowną konserwację cudownego wizerunku Maryi.
Do parafii poza samymi Kolembrodami należy jeszcze druga wieś – Żelizna. Znajduje się w niej kaplica dojazdowa.
Kościół ze względu na cudowny obraz ma status sanktuarium. Poza „Matką Bożą Kolembrodzką” są także relikwie Krzyża Świętego.
Obok parafii w Kolembrodach wezwanie Nawiedzenia NMP nosi także sanktuarium w Woli Gułowskiej (woj. lubelskie, pow. łukowski) oraz parafie w Bejdach (woj. mazowieckie, pow. łosicki), Bobrownikach (woj. lubelskie, pow. rycki), Domanicach (woj. mazowieckie, pow. siedlecki), Miastkowie Kościelnym (woj. mazowieckie, pow. garwoliński), Seroczynie (woj. mazowieckie, pow. siedlecki) i Żukowie (woj. lubelskie, pow. włodawski).
Zdjęcia: Justyna Kurowska
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS