Broń przeciwko szatanowi.
„Arma Christi” to łacińska nazwa oznaczająca broń Chrystusa w walce przeciwko grzechowi i szatanowi. Pod tym pojęciem rozumie się w sztuce przedstawienie narzędzi męki Chrystusa, takich jak: krzyż, włócznia longinusa, naczynie z octem, kij z gąbką, korona cierniowa, tablica z krzyża, gwoździe oraz kolumna, przy której biczowano Zbawiciela, a także jego wizerunek odbity na chuście. W sztuce sakralnej od najbardziej odległych czasów ilustrowano narzędzia męki Jezusa. Szczególnie w średniowieczu i w czasach nowożytnych powstało wiele dzieł sztuki związanych z tym tematem.
Jednym z ciekawych i mało znanych przykładów występowania tematu „Arma Christi” są freski w kościele parafialnym pw. Trójcy Przenajświętszej w Kujawach (chodzi tu o miejscowość w powiecie krapkowickim, w woj. opolskim).
Kościół ten przez pewien czas należał do protestantów. W kręgu protestanckim na Śląsku powstało wiele dzieł sztuki głoszących ideę zbawczego posłannictwa Jezusa jako jedynego źródła zbawienia. Według protestantów zbawienie dokonało się tylko dzięki ofierze Jezusa i Jego krwawej męce krzyżowej. To właśnie w kręgu protestanckim powstały wspomniane freski w Kujawach, które wykonano w 1595 roku, o czym mówi fragment zachowanej sygnatury na południowej ścianie prezbiterium. W przyłuczach prezbiterium tego kościoła namalowano aniołów z narzędziami męki Jezusa. Widzimy tutaj aniołów niosących kolumnę biczowania, gąbkę na kiju, krzyż i drabinę. Tym przedstawieniom towarzyszą wizerunki aniołów grających na trąbach.
Mamy tu do czynienia dodatkowo z motywem eschatologicznym. Jest to zrozumiałe, gdyż zgodnie z nauką Marcina lutra ofiara Jezusa jest obok wiary jedynym źródłem zbawienia. Wizerunkom „Arma Christi” w prezbiterium towarzyszą przedstawienia ptaków rajskich, różnych owoców oraz ornamentów o formach okuciowo-roślinnych. Chodzi tutaj o pewną symbolikę. Sklepienie kościołów traktowano w sztuce zawsze jako symbol nieba. Dla podkreślenia tej symboliki użyto właśnie te przedstawienia, których sens i znaczenie wyraża kosmos, niebo, nieskończoność oraz duszę i zbawienie. Dopełnieniem ideowym tych treści — zwycięstwa nad złem, Męki Jezusa i zbawienia — są malowidła w przyłuczach sklepienia nawy kościoła. Tutaj namalowano podobne ornamenty, a także tablice kartuszowe, na których zamieszczono inskrypcje będące łacińskim tekstem Symbolum Apostolorum (Składu Apostolskiego).
Funkcja ideowa tego wystroju malarskiego była zgodna z ówczesnymi tendencjami w sztuce protestanckiej, u których podstaw leżało wyznanie wiary w jedyne źródło zbawienia, jakim jest Jezus. Freski z Kujaw nie są odosobnionym przykładem sztuki protestanckiej epoki reformacji na Śląsku. Obok fresków w Żórawinie, Gryfowie, Zimnicach Wielkich malowidła z Kujaw należą do wspaniałych przykładów religijnej sztuki protestanckiej, którą cechowało wyznanie wiary w zbawienie. Autor tego, dzieła, a być może nawet jakiś warsztat są bliżej nieznani. Pod względem artystycznym wykazują one wysoki poziom i należą do wybitnych dzieł śląskiego malarstwa.
Autorstwo tekstu i zdjęcia Marek Sikorski
Fragment książki pt. „Ziemia krapkowicka w kręgu zabytków i historii” (Stradunia 2011)
Źródło: WolneMedia.net
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS