Część Chrzanowa, w której kiedyś, przez wiele lat, biło serce miasta, dziś jest nieprzeciętnie brzydkim i wciąż niszczejącym zakątkiem. Mam na myśli okolice Fabloku.
Nie zmienia to jednak wrażenia, że okolica jest bardzo zaniedbana. Ciąg ruder – przerywany co jakiś czas odnowionym obiektem – rozpoczyna się od dworca PKP i prowadzi w linii prostej aż do końca ulicy Fabrycznej. Na tle tej brzydoty wybijają się budynki zespołu szkół i przedszkola.
Dzięki naturze okolica zyskała jeszcze jeden upiorny obiekt, tzw. skałę. Ta “sadzawka” z wystającymi z niej kikutami drzew to obecnie iście horrorowy widok.
Wisienką na torcie przypieczentowującą klimat rozpadu, jaki towarzyszy tej okolicy, jest stojąca przed ruderą fablokowskiego biurowca lokomotywa Ty42. Jest bardzo fotogeniczna. Mimo że na żywo widać, jak bardzo potrzebuje renowacji, to na zdjęciach wypada naprawdę nieźle.
Do odbycia tej krótkiej wycieczki do Fabloku zainspirował mnie tekst, jaki Muzeum w Chrzanowie zamieściło niedawno na swojej stronie internetowej pt. “Czterej muszkieterowie – to oni założyli Pierwszą Fabrykę Lokomotyw w Chrzanowie”. Władysław Jechalski, Piotr Drzewiecki, Leopold Wellisz i Stanisław Karłowski. “Tych czterech Panów połączyła odwaga i otwartość umysłu. Dzięki ich inicjatywie w Chrzanowie w 1919 r. zaczęto tworzyć (…) przedsiębiorstwo, które wpisało się w rozwój przemysłowy II Rzeczpospolitej, a zwłaszcza Chrzanowa.”
Przywracanie życiu miejsc takich, jak to po Fabloku dzieje się – w Polsce i w świecie. W Chrzanowie częściowo też, ale bardzo wolno i na niewystarczającą skalę.
Znów przydaliby się tacy muszkieterowie. Z otwartymi głowami, pomysłami i odwagą…
Grażyna Kaim
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS