Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Polski zespół archeologów pod kierunkiem prof. Arkadiusza Marciniaka z Wydziału Archeologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu odkrył w Turcji budowle sprzed ponad 8 tys. lat. Są niesamowite i wzbudzają podziw oraz ciekawość. Wszystko wskazuje, iż było to miejsce spotkań i kultu religijnego.
Odkrycie polskich archeologów w Turcji
W najbardziej znanym stanowisku archeologicznym na świecie – Çatalhöyük, położonym w centralnej Turcji, doszło do wielu spektakularnych odkryć. Miejsce to było zamieszkiwane przez niemal 1200 lat, pomiędzy 7100 a 5950 rokiem przed naszą erą. Badania i odkrycia wskazują, że osadę o powierzchni kilkudziesięciu hektarów mogło zamieszkiwać około dwóch tysięcy ludzi. Charakterystyczna jest tam zabudowa z cegły mułowej, przylegające ściany domów oraz płasko zwieńczone dachy, przez które wchodzono do wnętrz. W 2012 r. miejsce to wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Tegoroczne odkrycie polskich archeologów pod kierunkiem prof. Arkadiusza Marciniaka z Wydziału Archeologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wyróżnia się na tle pozostałych. Zbadano nietypową konstrukcję z końca funkcjonowania osady – sprzed ponad 8 tys. lat. Położona na wschodnim skraju osady, kilkaset metrów od jej centralnej części budowla znacznie się różni. Bryła jest zdecydowanie większa, niż typowe konstrukcje mieszkalne z tego okresu – jej powierzchnia wynosiła ok. 30 m kw.
Archeologów zaskoczył fakt, iż cała powierzchnia była zabudowana. Składa się 12 platform-wywyższeń pokrytych gliną, z których dziewięć znajduje się wzdłuż wszystkich ścian budynku. Odkrywcy wskazują, iż miejsce może okazać się grobowcem lub miejscem kultu religijnego. Najprawdopodobniej pod większością platform znajdują się miejsca pochówku ludzi, jednak dalsze badania i prace archeologiczne pomogą w pełni to ustalić.
Polacy zbadali “nietypową” konstrukcję w Çatalhöyük
Typowy budynek mieszkalny znacznie różnił się od miejsca, które badają polscy archeolodzy. Krawędź wschodniej platformy jest zdobiona dwoma pilastrami, czyli elementem architektonicznym w formie płaskiego filara. Po obydwu stronach każdego z nich umieszczono bycze możdżenie, czyli wyrostki kości czołowej. Na czterech ścianach znajdowała się półkolumna, jedna z nich dekorowana reliefem i bogato zdobiona. Powierzchnia zachodniej ściany była pokryta malowidłem, głównie w kolorze czerwonym. Z kolei obok ściany południowej znajdował się duży piec. W centralnej części budowli archeolodzy natknęli się na pozostałości po palenisku.
Naukowcy stwierdzają, iż budowla pełniła bardziej rolę integrującą społeczeństwo niż sakralną. Na ciekawą rolę mogą wskazywać liczby zagadkowych platform, ich zdobienia i nietypowe rozplanowanie konstrukcji. Może to świadczyć o wykorzystywaniu miejsca przez całą wspólnotę żyjącą w osadzie.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS