A A+ A++

Sprawa dotyczyła spółki, która przez wiele lat ponosiła straty. Rosły też jej długi wobec kontrahentów i podmiotów powiązanych. Gdy firmie groziła już upadłość, jej zarząd wynegocjował z udziałowcami i spółkami powiązanymi częściowe umorzenie zobowiązań pożyczkowych oraz z tytułu dostaw i usług. Spółka zawarła więc z wierzycielami umowy zwolnienia z długu. W zamian zobowiązała się płacić wierzycielom tzw. dodatnią kwotę przepływów pieniężnych aż do wysokości kwoty zwolnienia z długu.

zobacz także:

Podpisane umowy to umowy nowacji. Spowodowały wygaśnięcie pierwotnego zobowiązania (z tytułu pożyczek oraz z tytułu dostaw i usług) w zamian za spełnienie innego świadczenia – zapłatę określonej kwoty aż do wysokości pierwotnego zobowiązania. To nowe świadczenie było uzależnione od tego, czy spółka będzie miała dodatnie przepływy pieniężne.

W dacie zawierania umów z wierzycielami firma ujęła w księgach rachunkowych przychody z tytułu zwolnienia z długu. Przychody te wykazała też w deklaracjach CIT za poszczególne lata.

Spór dotyczył przyszłych płatności na rzecz wierzycieli, uzależnionych od dodatnich przepływów pieniężnych. Spół … czytaj dalej

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułZdjęcie naszego fotoreportera nominowane do nagrody Grand Press Photo
Następny artykułKupiliśmy tablety dla 141 uczniów