A A+ A++

Moglibymy zaś mieć dugi łikynd, bo downi Zesłanie Ducha Świyntego na Nojświyntszo Paniynka i apostołow “fajrowało” (świętowało) sie aże trzi dni i po Wielkanocy i “Godnych Świyntach” (Bożym Narodzyniu), łone było nojważniyjsze.

Te świynto mo dwa „miana” (nazwy) i świycke to Zielone Świontki. Ale i tak nojgryfniyjszy jes Dziyń Matki. U jednych Mama, Matusia, Mamulka i Mamusia, u inkszych Mutter i Mutti, a nawet Maminka. A wszyndzie ta, kero „przaje” (kocha).

Niykerzi godali do ni za dwoje – wy, a nawet za troje – łoni. Mamulka to nojlepsze, co nom sie mogło w życiu przitrefić. Zawdy była przi nos i przoła nom nojbarzi na świecie. I nawet na staroś, z „glacom” (łysiną), „gybisym” (sztuczną szczęką) i „krykom” (laską), łostanymy jeji cerami i synkami. Za bajtla nigdy niy poradziyłach spokopić, że moja Mamulka tyż była bajtlym. Jak my łoglondali fotoalbumy toch sie dziwowała, że tyn mały „szkot” (żartobliwe określenie dziecka) z „pińciom” (tyż „myjnom” – grzywką) to łona.

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułПапа Римський заявив, що “українці не так і мріють про мирні переговори”
Następny artykułFilmowy Dzień Dziecka w TDK