Jako miejsce upamiętnienia wybrano ulicę otaczającą Teatr na Woli, którego patron był wieloletnim aktorem i reżyserem. Obecnie jest to “Scena Na Woli im. Tadeusza Łomnickiego Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy“. Wybrana ulica biegnie od ulicy Marcina Kasprzaka w kierunku północnym, a następnie zachodnim, do ulicy Skierniewickiej.
Tadeusz Łomnicki urodził się 18 lipca 1927 roku w Podhajcach koło Lwowa. Po ukończeniu Gimnazjum Handlowego w Dębicy przyjechał do Krakowa, gdzie pracował w banku i na kolei. Uczył się gry na skrzypcach i podjął pierwsze próby literackie, pisał wiersze i nowele. W 1945 roku zdał do Studia Teatralnego przy Teatrze Starym w Krakowie, gdzie zadebiutował epizodem w “Mężu doskonałym” Jerzego Zawieyskiego. Jego pierwsza większa rola to Włodek w “Teorii Einsteina” Antoniego Cwojdzińskiego.
W sezonie 1946/47 występował w Teatrze Miejskim w Katowicach, gdzie odniósł wielki sukces jako Franio w “Szczęściu Frania” Włodzimierza Perzyńskiego i Puk w “Śnie nocy letniej“, który został wyróżniony na festiwalu szekspirowskim w Warszawie. W 1949 przeniósł się do stolicy, gdzie związał się z Teatrem Współczesnym, zaangażowany przez Erwina Axera, który wspomina, że “Łomnicki zachwycał i szokował reżyserów ekscentrycznymi zagraniami, tryskał pomysłami, wprowadzał dziesiątki oryginalnych, efektownych etiud”.
W Teatrze Współczesnym, gdzie zasłynął m.in. wielką rolę Kordiana w sztuce Słowackiego, pozostał do 1974 r. W latach 60. i 70. zagrał m.in. Orestesa w “Ifigenii w Paryżu”, Arturo Ui w “Karierze Artura Ui” Bertolta Brechta, Łatkę w “Dożywociu” Fredry, Edgara w “Play Strinberg” Friedricha Duerrenmatta, Nikitę w “Potędze ciemności” Lwa Tołstoja.
Zobacz również
Był także założycielem i dyrektorem Teatru na Woli, który rozpoczął swą działalność w 1976 r. Zagrał tam m.in. Goyę w “Gdy rozum śpi” Cesara Vallejo, Bukarę w “Przedstawieniu +Hamleta+ we wsi Głucha Dolna” Ivo Bresana, tytułową rolę w “Fantazym” Słowackiego i Salieriego w “Amadeuszu” Petera Shaffera.
W latach 50. rozpoczęła się jego kariera filmowa. W 1954 r. zagrał w “Piątce z ulicy Barskiej” Aleksandra Forda, a rok później uznanie krytyków zyskał rolą w filmie Andrzeja Wajdy “Pokolenie”. Łomnicki grał też m.in. w “Eroice” Andrzeja Munka (1958), “Ósmym dniu tygodnia” Forda (1958), “Zamachu” Jerzego Passendorfera (1959), “Niewinnych czarodziejach” Wajdy (1960). Największą popularność przyniosła mu jednak rola Wołodyjowskiego w “Panu Wołodyjowskim” i “Przygodach pana Michała” Jerzego Hoffmana (1969).
W 1969 roku Łomnicki objął funkcję prorektora warszawskiej PWST. Wystąpił w tym czasie w kolejnych filmach, m.in.: w “Człowieku z marmuru” Andrzeja Wajd … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS