MŚ Flandria 2021. Julian Alaphilippe ponownie mistrzem świata

Francuz Julian Alaphilippe został w Leuven mistrzem świata elity w wyścigu ze startu wspólnego.

Srebrny medal przypadł Holendrowi Dylanowi van Baarle, a na trzecim miejscu finiszował Duńczyk Michael Valgren.

Najwyżej z biało-czerwonych został sklasyfikowany Michał Kwiatkowski, który wywalczył 36. pozycję.

Elita mężczyzn wystartowała z Antwerpii, następnie zaliczyła 1,5 rundy w Leuven, 1 rundę flandryjską, 4 rundy w Lueven, ponowie rundę flandryjską i na koniec 2,5 w Leuven, razem 268 kilometrów i 2562 metrów przewyższenia. Finisz znajdował się na lekko pochyłym Geldenaaksevest (750 m; 2,2%). Na rundzie w Leuven (15,2 km) leżały cztery króciutkie podjazdy: Keizersberg (2,4 km; 0,29 km; 6,6%), Decouxlaan (5,4 km, 0,97 km; 4.2%), Wijnpers (7,3 km; 0,36 km; 8%) i częściowo pokryty brukiem Sint Antoniusberg (11,3 km; 0,23 km; 5,47%). Flandryjska runda (32 km) posiadała sześć ciasno upakowanych wspinaczek, w tym wybrukowane i strome Moskesstraat i Bekestraat, kolejno: kolejno to Smeysberg (0,7 km; 8,84%), Moskesstraat (0,55 km; 8%), Taymansstraat (0,74 km; 5,53%), Bekestraat (0,44 km; 7,65%), Veweidestraat (0,48 km; 5,16%) i ponownie Smeysberg (0,7 km; 8,84%).

194 zawodników, w tym szóstka Polaków: Michał Kwiatkowski, Michał Gołaś, Maciej Bodnar, Stanisław Aniołkowski, Łukasz Owsian oraz startujący po raz pierwszy w polskich barwach, Cesare Benedetti, wystartowało przed południem ze słonecznej Antwerpii. Krótko po starcie akcję zawiązali Jose Tito Hernandez (Kolumbia), Joel Levi Burbano (Ekwador), Pavel Kochetkov (Rosja), Oskar Nisu (Estonia), Patrick Gamper (Austria), Rory Townsend (Irlandia), Kim Magnusson (Szwecja) i Jambaljamts Sainbayar (Mongolia). Grupka została odpuszczona na ponad 5 minut.

Spokojna jazda zakończyła się już 180 kilometrów przed metą, gdyż na początku rundy flandryjskiej zaczęli rozrabiać Francuzi. Benoit Cosnefroy odskoczył na Smeysbergu, a do akcji dołączyli Remco Evenepoel (Belgia) i Magnus Cort (Dania). Do trójki 10 kilometrów dalej kontratak powiększyli Arnaud Demare (Francja), Tim Declercq (Belgia), Primoz Roglic, Jan Tratnik (Słowenia), Ben Swift (Wielka Brytania), Pascal Eenkhorn (Holandia), Kasper Asgreen (Dania), Imanol Eerviti (Hiszpania), Nathan Haas (Australia), Stefan Bissegger (Szwajcaria), Markus Hoelgaard (Norwegia) i Brandon McNulty (Stany Zjednoczone).

Belgowie przyblokowali peleton na Bekestraat, co sprawiło, że druga grupa błyskawicznie zyskała minutę. Pościg uruchomili jednak Włosi i po powrocie do Leuven uciekinierom zostały 53 sekundy przewagi nad drugą grupą oraz 1:18 nad peletonem, a w połowie dystansu wyścig rozpoczął się niejako na nowo.

Na lokalnych rundach Belgowie nie dopuścili do kolejnego odjazdu, dopiero na wyjeździe w kierunku rundy flandryjskiej akcję zawiązali Valentin Madouas (Francja), Remco Evenepoel (Belgia), Jan Tratnik (Słowenia), Andrea Bagioli (Włochy), Dylan van Baarle (Holandia), Mads Wurtz Schmidt (Dania), Ivan Cortina (Hiszpania), Robert Stannard (Australia), Nils Politt (Niemcy), Rasmus Tiller (Norwegia) i Neilson Powless (Stany Zjednoczone).

Jedenastka zyskała 54 sekundy. Gonili reprezentanci Wielkiej Brytanii. Peleton na Moskesstraat wprowadził Michał Kwiatkowski. Z przodu utrzymali się Bagioli, Evenepoel, Van Baarle, Madouas i Powless, a różnica zmalała do 20 sekund. Kwiatkowski chciał to wykorzystać, próbując przeskoku 66 kilometry przed metą, lecz akcja mu nie wyszła.

Był to łabędzi śpiew naszego zawodnika. Faworyci wyścigu poczekali na Bekestraat, Zaatakował tam broniący tytułu Julian Alaphilippe, a do Francuza dołączyli jego rodak Florian Senechal oraz Jasper Stuyven, Wout Van Aert (Belgia), Matej Mohoric (Słowenia), Sonny Colbrelli, Giacomo Nizzolo (Włochy), Thomas Pidcock (Wielka Brytania), Mathieu van der Poel, (Holandia), Zdenek Stybar (Czechy), Michael Valgren (Dania) i Markus Hoelgaard (Norwegia). Grupa ta dogoniła czołówkę 53 kilometry przed metą.

Siedemnastka ostatnie dwie rundy w Leuven rozpoczęła z przewagą 2 minut nad drugą grupą i ponad 3 minut nad grupą Kwiatkowskiego. Z przodu robotę wykonywał Evenepoel, którą zakończył 26 kilometrów przed kreską.

Po odpadnięciu Belga czołówce zabrakło stałego napędu. Inicjatywę przejęli Francuzi. Alaphilippe zaatakował 22 kilometry przed metą, na Wijnpers, zyskał kilkanaście metrów, jednak został doścignięty. Ponowił akcję na płaskim, a następnie, decydującą, na Sint Antoniusbergu, wpadając na finałową rundę z przewagą 10 sekund nad czwórką Valgren, Stuyven, Van Barle i Powless. Grupa Van Aerta jechała ze stratą 25 sekund.

Alaphilippe ostatnie 10 kilometrów rozpoczął z przewagą 13 sekund. 29-letni zawodnik utrzymywał dobre tempo, szybko powiększając przewagę. Złoto i tęczowa koszulka były ponownie jego.

Po srebro dwukrotnie atakował Valgren, jednak o kolejności na mecie rozstrzygnął dopiero finisz z czteroosobowej grupy.

Wyniki Mistrzostw Świata w Kolarstwie Szosowym 2021 – wyścig ze startu wspólnego elity mężczyzn, Antwerpia – Leuven (268,3 km):

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ