Wiosna w połowie lutego, więc jak tu nie wykorzystać kaprysu aury i nie wznieść się naszą mechaniczno-cyfrową mewą nad miasto, by pokazać kolejną perełkę gdyńskiego modernizmu – kamienicę Albina i Marianny Orłowskich przy ul. Świętojańskiej 68. To zbudowany w 1936 r. luksusowy dom narożny, efektownie łączący formy kubiczne z opływowymi.
Poprzedni odcinek naszego cyklu „modernizm okiem mewy”, w którym pokazujemy najciekawsze budynki na Gdyńskim Szlaku Modernizmu z lotu ptaka, realizowaliśmy w styczniu przy padającym śniegu i targającym dronem wietrze. Miesiąc później, w połowie lutego, za oknem 11 stopni na plusie i pełne słońce – doskonała okazja by w pełnym blasku zaprezentować kolejną perełkę gdyńskiego modernizmu – kamienicę Orłowskich przy ul. Świętojańskiej 68, na rogu z ulicą Żwirki i Wigury.
Tu na razie jest ściernisko, ale będzie San Francisco
Ta fraza znanego przeboju Golec uOrkiestra pasuje do kamienicy Orłowskich jak ulał. Wszak gdyńskie kamienice wyrastały na polach, a Marianna i Albin Orłowscy byli obywatelami Stanów Zjednoczonych, którzy zauważyli, że Gdynia z dawnej wioski przeobraża się w nowoczesne miasto, w którym warto inwestować. I choć postawionej przez nich w 1936 roku kamienicy brakuje trochę metrów do amerykańskich drapaczy chmur, to i tak była pierwszym gdyńskim budynkiem, który wyrwał się ponad pierwotnie dozwolone pięć pięter, osiągając od strony ul. Żwirki i Wigury wysokość sześciu pięter. Jako obywatele USA, Orłowscy musieli zdobyć zgodę Rady Ministrów na zakup działki pod budowę.
Kamienica Orłowskich na zdjęciu archiwalnym. Źródło: modernizmgdyni.pl
Kamienicę dla Orłowskich zaprojektował wybitny architekt Zbigniew Kupiec (znany z wielu gdyńskich realizacji) jako luksusowy dom narożny, efektownie łączący formy kubiczne z opływowymi: zaokrąglony narożnik przylega do kubicznego korpusu, tworząc asymetryczną bryłę.
– Elewacja w układzie pasmowym, dzięki jasnemu kolorowi fasady obłożonej wapiennymi płytami i narożnemu położeniu wspaniale przyciąga światło. Te jasne fasady kontrastowały z przeszklonym pasem parteru – dawało to wrażenie, że budynek oderwał się od podłoża i płynie – czytamy na stronie modernizmgdyni.pl.
Na parterze budynku właściciele otworzyli nowoczesny i luksusowy dom towarowy „Bon Marche”, paryskiej sieci o tej samej nazwie. Po wojnie mieściła się tam Spółdzielnia Pracy Usług Motoryzacyjnych, zaś od 1957 miejscowy Klub Międzynarodowej Prasy i Książki, który w 1991 przekształcono w Empik.
Budynek w roku 1983 został wpisany do rejestru zabytków.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS