A A+ A++

Perseusz, konstelacja dwudziesta czwarta co do wielkości, jak większość pozostałych, została po raz pierwszy skatalogowana w II wieku przez Ptolemeusza. Zawiera kilka interesujących obiektów głębokiego nieba, w tym dwa z katalogu Messiera. Przynajmniej sześć gwiazd Perseusza jest okrążanych przez planety – a osiem z nich ma nazwy, nie numery. Z gwiazdozbiorem związane są dwa roje meteorów – Perseidy i Wrześniowe Perseidy. Z terenów Polski konstelacja najlepiej widoczna jest jesienią.

Powyższy fragment mapy nieba przedstawia gwiazdozbiór Perseusza w otoczeniu sąsiednich konstelacji. Białymi okręgami zaznaczone są obiekty katalogu Messiera.

Gwiazdozbiór swoje imię otrzymał po mitycznym greckim herosie, synu Zeusa. Jeśli Herakles był pierwszym z greckich bohaterów, Perseusz musiałby otrzymać drugie miejsce: to właśnie on zabił Meduzę, jedną z Gorgon, której spojrzenie zamieniało w kamień. Uratował też Andromedę, swoją późniejszą żonę, przed potworem morskim. Dokonał wielu czynów, które zostały opisane w mitach, a w wielu z tych przygód towarzyszył mu Pegaz, który wyskoczył z szyi Meduzy, kiedy Perseusz obciął jej głowę, i od tego momentu był jego wierzchowcem. Zarówno Andromeda jak i Pegaz, a także Wieloryb, wspomniany morski potwór, znajdują się na niebie blisko Perseusza, połączone wspólnymi mitami.

Powyższa ilustracja przedstawia rysunek Perseusza, bohatera greckich mitów, na tle gwiazd tworzących jego konstelację. Pochodzi z dzieła Jana Heweliusza pod tytułem „Uranographia”.

Najjaśniejszą gwiazdą Perseusza, i jednocześnie jedną z najjaśniejszych na nocnym niebie, jest Mirfak (α Per), którego nazwa, pochodząca z arabskiego, oznacza łokieć. Jest 60 razy większa i 5000 razy jaśniejsza niż nasze Słońce, a znajduje się 510 lat świetlnych od Ziemi w gromadzie gwiazd nazwanych od niej Gromadą Alfa Persei. Inną interesującą gwiazdą w konstelacji jest Algol (β Per), o nazwie pochodzącej od arabskiej frazy ra’s al-ghul oznaczającej „głowę demona” – w gwiazdozbiorze symbolizuje uciętą głowę Meduzy. Inne jej nazwy, w kilku różnych językach, to Głowa Szatana, Głowa Widma, ale także, z języka chińskiego, znana była jako Piąta Gwiazda Mauzoleum albo Tseih She – Góra Martwych Ciał. Algol to gwiazda zmienna zaćmieniowa; składa się z trzech gwiazd, z czego Algol A i Algol B są stosunkowo blisko siebie – oddalone o zaledwie 0,062 AU, a Algol C okrąża tę parę z odległości 3,69 AU. 7,3 miliona lat temu Algol minął Układ Słoneczny w odległości niecałych dziesięciu lat świetlnych. Choć teraz ma jasność 2,1 magnitudo, w tamtej chwili sięgała ona aż 2,5 magnitudo, co czyniło tę gwiazdę jaśniejszą niż Syriusz – obecnie najjaśniejsza gwiazda nocnego nieba.

Mgławica Małe Hantle, M76.

Prócz gwiazd w konstelacji Perseusza znajdują się obiekty głębokiego nieba, takie jak obiekty katalogu Messiera – w tym M34, gromada otwarta, czy M76, mgławica planetarna Małe Hantle. Jest też tam Mgławica Kalifornia – niezbyt jasna, przez co trudna do znalezienia. To mgławica emisyjna oddalona od nas o 1000 lat świetlnych, odkryta w 1884 roku przez amerykańskiego astronoma E. E. Bernarda. Ma jasność 6 magnitudo, a kształtem przypomina wybrzeże Kalifornii – stąd właśnie wzięła się jej nazwa.

Mgławica emisyjna Kalifornia, NGC 1499.

Źródła:


Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułAMD Ryzen 7 5800X3D vs Intel Core i9-12900KF z kolejnymi testami w grach. Pamięć 3D V-Cache potrafi mocno wpłynąć na wydajność
Następny artykułWieluń stroi się na Wielkanoc