A A+ A++

Lisek jest gwiazdozbiorem najlepiej widocznym latem. Jest on bledszym układem gwiazd umieszczonym na nocnym firmamencie pomiędzy Łabędziem a Strzałą i Delfinem. Został on odkryty i nazwany w XVII wieku przez Jana Heweliusza, polskiego astronoma.

Powyższy fragment mapy nieba przedstawia gwiazdozbiór Liska w otoczeniu sąsiadujących konstelacji. Białymi okręgami zaznaczone zostały obiekty katalogu Messiera.

Początkowo Heweliusz wyznaczył gwiazdozbiór Liska i Gąski, który miał przedstawiać lisa trzymającego w zębach upolowaną gąskę. Później gwiazdozbiór rozdzielił się na dwie części, by ponownie złączyć się w jedną, obecną konstelacje Liska. Pomimo braku mitologicznego nawiązania, umieszczony na niebie lisek wydaje się przemykać między gwiazdozbiorami, uciekając ze zdobyczą w zębach. Heweliusz tłumaczył nazwę swojej konstelacji sceną liska niosącego swoją zdobycz Cerberowi — strażnikowi Hadesu Ten gwiazdozbiór również został wyznaczony przez Heweliusza, jednak nie figuruje już na mapach nieba. Astronom pomyślał też o miejscu, w którym leży Lisek, a więc w sąsiedztwie Orła i utożsamianego kiedyś z konstelacja Lutni Sępa. Obydwa gwiazdozbiory reprezentują zwierzęta drapieżna, takie, jakim jest lisek.

Wyobrażenie konstelacji Liska w atlasie Heweliusza.

Na ilustracji pochodzącej z pracy Heweliusza przedstawione jest wyobrażenie Liska wraz z Gąską na tle gwiazd składających się na te dwa gwiazdozbiory. Obecnie wszystkie z tych gwiazd należą wyłącznie do konstelacji Liska.

Dla upamiętnienia pierwszej nazwy konstelacji, najjaśniejsza gwiazda Liska została nazwana Gąską. Jest to czerwony olbrzym znajdujący się około 295 lat świetlnych od Ziemi. Pomimo ewentualnych trudności jakie Lisek może przysporzyć w jego znalezieniu, opłaca się podjąć trud poszukania go na nocnym niebie. Znajduje się w nim popularny i charakterystyczny asteryzm Wieszaka, przypominającego wyglądem wieszak na ubrania. Składa się on z 10 gwiazd widocznych dobrze przez lornetkę czy teleskop. Oprócz tego w Lisku znajduje się także inny znany obiekt, mgławica planetarna Hantle, nazwana tak ze względu na swój wygląd. Figuruje także w katalogu Messiera pod numerem 27 lub wśród astronomów pod nazwą „Podwójnego Dzwona” Jest to pierwsza odkryta mgławica planetarna. Zaobserwował ją Charles Messier w 1764 roku. Dzięki swojej dużej wielkości i jasności, mgławice stanowi łatwy obiekt do znalezienia dla amatorów nocnych obserwacji. Dla zainteresowanych w Lisku znajduje się także gromada otwarta NGC 6940 przypominająca kształtem literę „Y”. Pomimo iż Lisek jest niepozornym gwiazdozbiorem zawiera w sobie wiele pięknych i łatwych do obserwacji obiektów. Dlatego opłaca się wypatrzeć go na letnim niebie.

M27 – mgławica planetarna "Hantle".

Mgławica planetarna Hantle, M27.

Źródła:


Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułZłodziej rowerów w rękach policji
Następny artykułTrybunał Konstytucyjny odroczył rozprawę w sprawie kar nałożonych przez TSUE