Dzisiaj Polacy stanowią największą mniejszość narodową w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Oficjalnie było ich tam – było, bo co najmniej parędziesiąt tysięcy wróciło do ojczyzny podczas pandemii – 1,097 miliona, choć szacowano ,ze w praktyce liczba ta wynosi 1,5 miliona. Gdy jednak w ostatniej dekadzie przyjeżdżałem do brytyjskiej stolicy – mojego miejsca urodzenia – myślałem nie tylko o dzisiejszej „Polish Community” czyli polskiej wspólnocie, ale także o dzielnych ludziach, żołnierzach II Korpusu generała Andersa, powstańcach warszawskich, żołnierzach AK i NSZ, oficerach WP – więźniach obozów jenieckich ,wreszcie więźniach niemieckich obozów śmierci. Ci wszyscy ludzie wraz z powojennymi imigrantami już w okresie PRL-u stanowili „polski Londyn”. To nasi rodacy, którzy protestowali przez dziesiątki lat przeciwko sowieckiej okupacji naszego kraju i zachowali formalno-prawną ciągłość Państwa Polskiego w myśl Konstytucji z 1935 roku, dzięki której mógł funkcjonować Rząd na Uchodźstwie.
„Zamek” – Londyn ,43, Eaton Place
Pamiętam moje częste wizyty w siedzibie polskich władz na emigracji. Do końca życia będę pamiętał ten adres: 43, Eaton Place w pobliżu stacji metra Sloane Square. Premierem rządu, z którym utożsamiało się coraz więcej Polaków w kraju ,w tym ja, był profesor Edward Szczepanik. Ale na „Zamku”, jak symbolicznie nazywano siedzibę władz RP w Londynie urzędował też prezydent RP. Za moich czasów był to początkowo Kazimierz Sabbat, a po jego nagłej śmierci w lipcu 1989 roku zastąpiony przez ówczesnego ministra do spraw krajowych w rządzie Szczepanika, działacz harcerski i pracownik banku, Ryszard Kaczorowski.
Edward Szczepanik urodził się w Suwałkach. Tam skończył gimnazjum męskie czyli dzisiejsze I LO, a następnie w wieku 21 lat został absolwentem warszawskiej Szkoły Głównej Handlowej. Służył w lekkiej artylerii, a potem, jeszcze za II RP został stypendystą słynnej LSE czyli London School of Economics, gdzie studiował pod kierownictwem guru polskich konserwatywnych liberałów Friedricha von Hayeka! Już po wojnie uzyskał tam drugi po SGH tytuł magistra, a następnie, w 1956 roku, stopień doktora. Jako żołnierz został internowany na Litwie, a potem był więźniem Sowietów w Kozielsku i na Półwyspie Kolskim. Tak, jak dziesiątki tysięcy Polaków uwolniony w wyniku układu Sikorski-Majski został żołnierzem armii Andersa, awansował do stopnia majora, walczył o Monte Cassino, Anconę, a potem jako jeden z pierwszych polskich żołnierzy wkroczył do uwalnianej przez Polaków Bolonii.
Ludzie sukcesu w służbie Rzeczypospolitej
Był naukowcem cenionym na arenie międzynarodowej, o czym świadczy fakt wykładania przez osiem lat w Hongkongu, a następnie pracy w Karaczi (Pakistan) jako przedstawiciel Harvard University. Był też pracownikiem naukowym Sussex University w Anglii, a także doradzał wysokiemu komisarzowi ONZ do spraw Uchodźców, Komisji Gospodarczej ONZ do spraw Azji i Dalekiego Wschodu, a także Międzynarodowej Organizacji Kawy. Przez 15 lat był konsultantem FAO czyli struktury ONZ zajmującej się żywnością i rolnictwem. Był też pierwszym doradcą ONZ do spraw Hongkongu. W czasie pracy dla FAO był jednocześnie społecznie ambasadorem Rządu RP na Uchodźstwie przy Stolicy Apostolskiej.
Na „Zamku” był najpierw wicepremierem i ministrem spraw wewnętrznych(1981-86), następnie został szefem emigracyjnego rządu, którym był do zakończenia misji władz RP na Uchodźstwie.
Po śmierci w wieku 90 lat jego prochy zostały złożone na cmentarzu w Suwałkach, którego to miasta był honorowym obywatelem od 1992 roku. Ten doktor honoris causa SGH był człowiekiem niesłychanie spokojnym, opanowanym, dyplomatą, budził szacunek dorobkiem naukowym i pozycją międzynarodową, ale też znajdowaniem politycznych kompromisów. Jestem mu wdzięczny za życzliwość mi zawsze okazywał . Miał czwórkę dzieci.
Szefem Szczepanika jako wicepremiera w rządzie był prezes emigracyjnej Rady Ministrów, lider NGS (Niezależnej Grupy Społecznej) czyli czegoś na kształt BBWR na uchodźstwie –przedsiębiorca Kazimierz Sabbat. Miałem okazję nie tylko znać osobiście jego, małżonkę i rodzinę, ale także bywać w jego domu. Byłem przez niego zapraszany także na święta Bożego Narodzenia, co do dzisiaj szczególnie doceniam (perspektywa spędzania świąt samemu nie była specjalnie kusząca, nawet w Londynie). Dwa razy starszy od Szczepanika, aż przez dziesięć lat był premierem rządu RP na Uchodźstwie, przez kolejne trzy – prezydentem Rzeczypospolitej. Ten syn Gór Świętokrzyskich ,urodzony pod Łysą Górą w rodzinie organisty, maturę zrobił w Mielcu i ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Krótko służył w naszej marynarce wojennej, a potem był żołnierzem gen. Maczka, wraz z nim wyzwalając państwa Beneluksu. Mało jest znany fakt, że jako premier polskiego rządu – „londyńskiego”, jak to określała komunistyczna propaganda , został przyjęty przez polskiego papieża w maju 1989 roku. Równo trzy miesiące po tej audiencji, tuż po informacji o wyborze przez „kontraktowy” Sejm w Warszawie Jaruzelskiego na prezydenta PRL dostał zawału i zmarł. Jego żona Anna była córką legendarnego dowódcy V Kresowej Dywizji Piechoty w armii Andersa, a wcześniej więźnia NKWD – Nikodema Sulika. Miał z nią czwórkę dzieci. Był człowiekiem sukcesu w biznesie, ale gospodarka była dla niego przede wszystkim źródłem zapewnienia dochodów rodzinie i zaplecza do własnej działalności społecznej na rzecz niepodległego Państwa Polskiego.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS