List Katarzyny Kętrzyńskiej do mieszkańców Kętrzyna

Piszę, wzywając do obrony siedziby Stowarzyszenia im. Arno Holza dla Porozumienia Polsko-Niemieckiego  w Kętrzynie, pięknej inicjatywy, tak ważnej   w tej części  Polski. Jako prawnuczka Patrona miasta, Wojciecha Kętrzyńskiego jestem szczególnie uwrażliwiona na wszystko, co jest dziedzictwem tego regionu: koegzystencja dwóch nacji, dwóch języków, dwóch wyznań. W obecnych czasach jest to dziedzictwo bezcenne.

Z budynkiem Loży jestem też osobiście związana. To tam znajduje się biblioteka świetnie prowadzona przez dyrektora Witolda Gagackiego. To tam odbywają się wystawy, ważne wydarzenia i spotkania organizowane przez prezesa Stowarzyszenia im. Arno Holza, Stanisława Tarasewicza. Dotarły do mnie niepokojące wieści, że bez jakichkolwiek wcześniejszych uzgodnień, ma być utworzone centrum spotkań dla seniorów. To miejsce zupełnie nie nadaje się do tego celu: brak jest windy i innych udogodnień dla osób z niepełnosprawnościami. Żeby wszystko dostosować do ich potrzeb potrzebne są fundusze, nie mówiąc o bezsensie przerabiania znakomicie odnowionej i wyposażonej siedziby Stowarzyszenia im. Arno Holza dla Porozumienia Polsko –Niemieckiego w dodatku za środki pochodzące także ze strony niemieckiej. Zdaję sobie sprawę ,że to bardzo korzystne propagandowo: ”Oddamy miejsce seniorom!”.

A ja jestem przeciw!

Po pierwsze: sama jestem seniorką i więcej-schorowaną seniorką.  Wiem, że brak odpowiednich warunków eliminuje taką propozycję.

Po drugie: myślę, że nasze miasto Kętrzyn stać na znalezienie dla seniorów innej dobrej lokalizacji w centrum miasta – chociażby prawie pusty budynek szkoły nr.2-  zamiast zakłócać doskonałe funkcjonowanie placówki kulturalnej.

Za mało jest propozycji zajęć i miejsc spotkań dla młodych. Może by warto razem z panem Witoldem Gagackim, dyrektorem biblioteki i prezesem Stowarzyszenia im. Arno Holza, panem Stanisławem Tarasewiczem –przygotować program według nowoczesnych standardów, atrakcyjny program dla młodych i ambitnych kętrzynian? Loża byłaby dla tego programu świetnym miejscem. Tu jest pole do popisu.

To jest mój apel do Władz i Mieszkańców. Daję sobie prawo do apelowania, bowiem przez  wzgląd na mojego Pradziadka i moje honorowe obywatelstwo Kętrzyna to jest także moje miasto. Kiedyś dostałam w Kętrzynie taki wiersz, wciąż dla mnie aktualny:

To moje miasto i moje nad nim niebo,
mój dom , moja szkoła i moje boisko,
moje jeziorko, mój park , moja ławka
Mój Kętrzyn-ja kocham tu wszystko.

Katarzyna Kętrzyńska, honorowa obywatelka Kętrzyna, prawnuczka Wojciecha Kętrzyńskiego