Kuna domowa – jak rozpoznać? Skuteczne sposoby na pozbycie się kuny z domu

Kuna domowa należy do rodziny łasicowatych i jako jedyny gatunek z tej rodziny osiedla się w pobliżu ludzkich siedzib. Zwierzęta te są spotykane w całej Polsce, podobnie jak kuna leśna. Kamionka ma długi tułów i dość krótkie nogi oraz puszysty, długi ogon. Osiąga około 40 – 50 cm długości (bez ogona) i waży zwykle od 1 do 2,5 kg. Kuna domowa ma szarobrązową sierść, a na szyi występuje biała plama, która rozwidla się i sięga do przednich łap.

Cechami, które odróżniają kunę domową od leśnej są:

– Jasny nos,
– Zaokrąglone uszy,
– Bardziej masywna głowa,
– Nieowłosione opuszki palców.

Kuna domowa jest spotykana zarówno w mieście, jak i na wsiach, w pobliżu ludzkich zabudowań. Jest zwierzęciem, które jest najbardziej aktywne w nocy, natomiast w ciągu dnia kryje się w stodołach, piwnicach, na strychu albo w stercie drewna. Zwierzę nie buduje nor, ale chętnie korzysta z tych, które zostały opuszczone przez inne zwierzęta. Swoje gniazda ssak wykłada sianem, sierścią oraz zebranymi piórami. Kuna jest bardzo zwinna, nie ma problemów ze wspinaniem się po pionowych powierzchniach, takich jak ściany. Mimo tego, zwierzę zazwyczaj porusza się po ziemi, rzadko kiedy wspina się na drzewa.

Kuna domowa, podobnie jak inne kuny, z reguły żyje w samotności. Ma kontakt z innymi kunami właściwie tylko w okresie rui, czyli między lipcem a sierpniem. Młode rodzą się dopiero w okresie wiosennym kolejnego roku, ale ciąża trwa zaledwie miesiąc. Jak to możliwe? U kuny występuje tak zwana ciąża przedłużona, co oznacza, że na kilka miesięcy dochodzi do zahamowania rozwoju zarodków.

W jednym miocie matka rodzi od 2 do 8 osobników, które karmi mlekiem przez ponad 2 miesiące. Zwierzęta stają się samodzielne po około 5 miesiącach życia, natomiast są w pełni dorosłe mniej więcej po dwóch latach.

Kuna domowa, podobnie jak kuna leśna, żywi się owocami (głównie wiśniami, śliwkami oraz jagodami), gryzoniami, owadami, żabami, myszami i szczurami. Jeśli ma okazję, poluje również na nietoperze. W wiejskich zabudowaniach drapieżnik poluje na ptactwo domowe i zjada jaja.

Mogłoby się wydawać, że skoro kuny tępią szczury i myszy, a także zjadają owady, będą one pożądanym zwierzęciem, które warto zaprosić w okolice swojego domu. Jednakże nie jest to prawdą. Kuny mogą wyrządzać spore szkody w okolicy ludzkich siedzib. Zakładając gniazda zwierzę może niszczyć ocieplenie budynków, powodować uszkodzenie samochodu albo przegryzać kable. W gospodarstwach, w których hodowane jest ptactwo, kuna może polować na drób i zjadać jaja ptaków, chociaż zazwyczaj zwierzę nie poluje w miejscu, w którym mieszka, lecz wyrządza szkody u sąsiadów. Poza tym, uciążliwy może być hałas, który kuny robią w okresie godowym.

Kuna jest zwierzęciem, które silnie przywiązuje się do swojego terytorium i regularnie znaczy swój teren wydzieliną gruczołów oraz odchodami. Odchody zostawia również przy wejściu do swoich stałych kryjówek, w związku z czym nietrudno odkryć, gdzie zamieszkał ten szkodnik. Dodatkowo, w okresie największej aktywności zwierząt, czyli w lecie, gdy kuny mają okres godowy oraz w okresie, kiedy młode zaczynają zabawę, kuny zachowują się hałaśliwie.

Należy pamiętać, że jeśli stwierdzi się obecność kuny w gospodarstwie domowym, zwierzęcia nie można zabijać. Jest to zwierzę objęte okresem ochronnym i jego zabijanie jest zabronione. W związku z tym, na kunę nie należy polować, zastawiać pułapek zatrzaskowych czy podsypywać trucizny. Zwierzę można łapać w pułapki żywieniowe, które nie wyrządzają zwierzęciu krzywdy. Kunę złapaną w taką pułapkę wywozi się z daleka od domu, najlepiej do lasu.

Istnieją również sposoby na odstraszenie kun, chociaż działają one bardziej profilaktycznie niż pozwolą pozbyć się zadomowionego już zwierzęcia. Żeby zniechęcić kuny do zasiedlania się w naszym domu albo stodole, można sięgnąć po odstraszacze w formie aerozolu. Takie środki zawierają substancje zapachowe, które nie są tolerowane przez kuny, warto jednak sprawdzić ich skład i upewnić się, czy nie są szkodliwe dla domowników lub zwierząt domowych. Oprócz tego, w okolicy domu można ustawić dźwiękowy odstraszaczemitujący dźwięki o takiej częstotliwości, która jest nieznośna dla małych szkodników.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl