Ksiądz Rojewski: Trwa więc Adwent. Trwa czujne oczekiwanie na spełnienie obietnicy danej przez Mesjasza

Prawdę o powtórnym przyjściu Pana podkreślają aklamacje po przeistoczeniu: „Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci” lub „Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale”. Czas obecny jest zatem także czasem oczekiwania. Dzień jego spełnienia znany jest jedynie Bogu. Eucharystia ustawicznie stawia wierzących w postawie czujności: „Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny, w której Pan przyjdzie”.

Potrzebę aktywnego czuwania podkreśla także „Credo” mszalne: Zwycięzca śmierci „powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych”. Królestwu Jego nie będzie końca. Oczekujemy „wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie”.

Trwa więc Adwent. Trwa czujne oczekiwanie na spełnienie obietnicy danej przez Mesjasza: „Kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”. Celem ostatecznym życia ludzkiego jest niebo, rzeczywistość określona w słowach: „ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, co Bóg przygotował tym, którzy Go miłują”.

Wiara polega m.in. na przyjęciu tajemniczych dla nas niekiedy słów, które jednak mylić nie mogą, bo wypowiada je Ten, co stworzył świat i wszystko, co na nim żyje. Aktywne oczekiwanie w czasie przed drugim przyjściem Pana polega m.in. na przyjmowaniu Bożych słów i czynieniu ich światłem naszych dni.