Myśląc o kryzysie wieku średniego zazwyczaj mamy stereotypowe wyobrażenie mężczyzny, który kupuje sobie nowy samochód i wiąże się z młodszą partnerką. A jak to jest z kobietami? Co robią w kryzysie wieku średniego?
– Warto skonfrontować literaturę psychologiczną poświęconą temu tematowi z rzeczywistością. Czym w ogóle jest kryzys wieku średniego, bo przecież kryzys ten odnosi się zarówno do kobiet jak i do mężczyzn – tłumaczy Sylwia Mączewska, psycholożka działająca w Pogotowiu Psychologicznym.
– To jest moment, w którym człowiek ma większą świadomość przemijania. Odczytuje wówczas czas nie jako bezkres, tylko coś, o czym wiadomo, że kiedyś się skończy. Skoro przeżył już połowę życia – dla jednych będzie to 35 lat, dla innych 50 – gdy przebrnie przez tę linię, przychodzi myśl związana z bilansowaniem. Czego dokonałam, a czego nie? Jakie marzenia udało mi się zrealizować? Jakie plany? Co mi wyszło? Do tego wszystkiego dochodzą nowe pytania: Co w przyszłości mogę zaoferować sobie i światu?
– Kryzys przynosi moment bezpośredniego zastanowienia, ale jest on kryzysem rozwojowym. Nie wygląda jak grom z jasnego nieba, jest rozłożony w czasie. Gdy człowiek nie chce konfrontować się z wszystkim, co go spotyka, może czuć wiele napięć i emocji. Samo konfrontowanie także przynosi emocje, ale jeżeli nie ma nad tym refleksji, to w pewnym momencie może przyjść chęć, żeby rozładowywać napięcie. To rozładowywanie napięcia może kształtować się w ten sposób, że, na przykład, mężczyzna kupi sobie nowy samochód, albo zacznie używać różnych środków psychoaktywnych, albo jeszcze w inny sposób, choćby wybierając młodszą partnerkę – mówi Sylwia Mączewska.
Psycholożka zwraca uwagę na fakt, że u kobiet kryzys wieku średniego wygląda nieco inaczej. Z reguły ich satysfakcja z życia jest połączona z relacjami. Badania pokazują, że kobiety więcej myślą o rodzinie, muszą więc znaleźć balans między życiem prywatnym i zawodowym, po to, żeby poczuć z życia satysfakcję.
Potrzeba niesienia pomocy
Skąd kobieta ma wiedzieć, że przechodzi kryzys wieku średniego? Zdaniem Sylwii Mączewskiej mając wewnętrzną otwartość i przyjmując myśli, które przychodzą, człowiek orientuje się sam, że przyszedł kryzys, i widać to po pytaniach, które sobie zadaje.
– Pytania mogą pojawić się także w momencie zmian, na przykład kiedy dzieci, które dojrzewają, wyprowadzają się z domu. Robi się przestrzeń, żeby pomyśleć, co dalej. W kryzysie przychodzi też natłok myśli. Z jednej strony możemy się go bać, ale warto wiedzieć, że to jest naturalne i rozwojowe – tłumaczy.
Sylwia Mączewska jest inicjatorką miejsca, gdzie pomoc mogą znaleźć kobiety, które przechodzą kryzys. W dobie pandemii taka pomoc może okazać się nieoceniona, stąd pomysł na Pogotowie Psychologiczne.
– Tworzymy grupę wsparcia dla kobiet, które znalazły się w różnych sytuacjach życiowych, w których człowiek zastanawia się, co dalej? Co było? Co jest teraz? Żeby móc razem, w grupie rówieśniczej być i posłuchać, doświadczać z innymi, rozmawiać o bardzo różnych doświadczeniach – opowiada.
– Wszyscy jesteśmy w podobnej sytuacji, którą spowodowała epidemia koronawirusa. Znaleźliśmy taką przestrzeń, w której chcieliśmy przeznaczyć część naszego czasu na to, żeby pomagać innym – wyjaśnia psycholożka..
Każdy z psychologów pracujących w Pogotowiu przeznaczył jedną godzinę w tygodniu na bezpłatną pomoc. Zdarza się jednak, że tych godzin jest więcej. W zespole działa 18 osób.
Warto śledzić stronę Pogotowia Psychologicznego i szukać informacji o grupie wsparcia.
*****
Chcę pomóc 1 % – Strona Fundacji POLSAT – Jesteśmy dla dzieci
Zobacz także:
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS