Kredyty we frankach. Grając na zwłokę banki ograły siebie [WYWIAD]

W sytuacji każdej osoby, która – tak jak ja – poszła do sądu i procesuje się z bankiem, ocena propozycji KNF jest pewnie inna niż tych, którzy nie ponieśli jeszcze kosztów sądowych. Jeśli ktoś jest blisko wyroku w pierwszej instancji albo jego sprawa toczy się już w drugiej, to raczej nie będzie zainteresowany ugodą. Paradoksalne jest zresztą to, że banki są skłonne do przedstawiania ugód tylko tym, którzy już złożyli pozwy.

Też tak ją rozumiemy. Mamy jednak kilka grup frankowiczów, a każda z nich inaczej podejdzie do tego pomysłu. Są tacy, którzy już spłacili kredyt we frankach i teraz pozywają bank o zwrot zawyżonych kosztów, są ludzie, którym banki wypowiedziały kredyt i już prowadzą wobec nich egzekucję, są też ci, którzy złożyli pozew o unieważnienie umowy i ponieśli związane z tym koszty. Czasem jedyną możliwością jest proces: na przykład koszty egzekucyjne są możliwe do odzyskania tylko na drodze sądowej. Poza tym na razie nie znamy szczegółów tej propozycji, nie jesteśmy w stanie dokładnie policzyć jej skutków.

Taka propozycja padła z naszej strony, gdy pracowaliśmy w Kancelarii Prezydenta nad ustawowym rozwiązaniem problemu kredytów walutowych. Wtedy jednak zdecydowano się na inną koncepcję z tzw. kursem sprawiedliwym. Nasze rozwiązania podjęła potem grupa posłów i złożyła odpowiedni projekt w Sejmie. Jednak nie uzyskał on wówczas poparcia, a szkoda, bo rozwiązałoby to problem systemowo. Z tym że my wtedy obejmowaliśmy nim również umowy wypowiedziane i takie, które nie zakończyły się jeszcze egzekucją nieruchomości. Czy ci ludzie będą mogli skorzystać z ugody KNF – tego jeszcze nie wiemy, a to jest dość istotna kwestia. Jednak co do zasady rozwiązanie, by porównywać kredyty frankowe do równolegle udzielanych kredytów złotowych, byłoby rozwiązaniem sprawiedliwym społecznie.

Banki, grając na czas, ograły same siebie. Linia orzecznicza w sądach kształtuje się na ich niekorzyść, a na dodatek mamy kryzys pandemiczny. Co sprawia, że trudniej jest zaakceptować rozwiązanie, które może zmniejszyć zyski banków. Gdyby pomysł ugody przedstawiono i zrealizowano kilka lat temu, to dziś byłoby już po wszystkim, dawno zapomnielibyśmy o sprawie.

Rzeczywiście, wygląda to tak, jakby tylko kilka z nich było nią zainteresowanych. Muszą jednak liczyć się z tym, że jeśli nie podejmą tematu, to liczba pozwów, jakie trafiają do sądów, będzie rosła. I coraz więcej z nich będzie dotyczyło kredytów już spłaconych. Do tej pory był to niewielki odsetek, ale z informacji, jakie do nas docierają, wynika, że mamy tu duży wzrost liczby spraw. Banki muszą to brać pod uwagę i miejmy nadzieję, że do oferty KNF podejdą poważnie.

Brakuje obiektywnych danych. Najwięcej informacji ma Ministerstwo Sprawiedliwości, ale to też nie są pełne statystyki. My szacujemy, że zaskarżonych przez kredytobiorców jest ok. 30 tys. umów. Do tego są sprawy, w których to bank pozywa klienta, a … czytaj dalej