To już poza granicami naszego powiatu, ale kiedyś administracyjnie Kruszyna się w nim znajdowała. Odwiedziłem miejscowy kościół.
Luty 2022 r., fot. Paweł Dudek
Informacje na jego temat zaczerpnąłem z Katalogu zabytków sztuki w Polsce z roku 1953, wtedy gdy Kruszyna znajdowała się jeszcze w powiecie radomszczańskim. Są one jednak całkiem aktualne. Poniżej cytuję w całości tekst poświęcony kościołowi, a pod nim zamieszczam kilka objaśnień.
KOŚCIÓŁ PAR. p. w. św. Macieja. Pierwotny wzmiankowany 1521. Obecny zbudowano ok. poł. w. XVII, wykończony 1696, restaurowany 1877 i 1914 roku. Barokowy. Orientowany. Murowany. Jednonawowy z węższym prostokątnym prezbiterium, przy którym od pn. zakrystia, od pd. piętrowe pomieszczenie; od zach. dwie wieże o górnych kondygnacjach przebudowanych 1874. Wewnątrz pomiędzy filarami przyściennymi arkadowe wnęki. Ściany opilastrowane z wydatnym belkowaniem. Sklepienie kolebkowe na parach gurtów, z lunetami, w prezbiterium pokryte bogatymi barokowymi stiukami. Chór muzyczny wsparty na trzech arkadach, podsklepiony krzyżowo na gurtach. Wszystkie elewacje dwukondygnacjowe. Fasada trójdzielna, opilastrowana, z portalem i oknem na osi, ożywiona niszami, między wieżami wolutowy szczyt. Elewacja wsch. z dekoracją stiukową na belkowaniu i głowicach pilastrów. Elewacje boczne ze szkarpami, opilastrowanymi w dolnej kondygnacji, o dwóch rzędach półkolistych okien. Okna przybudówek w uszakowatych obramieniach. Dachy dwuspadowe. – Ołtarz główny późnobarokowy 1. poł. w. XVIII z rzeźbami świętych i obrazem Matki Boskiej z tegoż czasu. Dwa ołtarze boczne barokowe 2. poł. w. XVII, w lewym obraz św. Rodziny, w prawym Chrystusa Boleściwego w. XVII/XVIII. Dwa ołtarze boczne rokokowe 2 poł. w. XVIII, jednym obraz św. Antoniego 1 poł. w. XIX. Ambona koniec w. XVIII, z obrazami w życia Matki Boskiej. Chrzcielnica rokokowa 2 poł. w. XVIII. Konfesjonał używany również jako ołtarz, rokokowy, z bogatym obudowaniem. Płyta nagrobna Krystyny Rzeszowskiej, marmurowa, z płaskorzeźbioną półpostacią zmarłej i herbami Radwan, Wąż, Śreniawa i Rola, późnorenesansowa 1622.
MUR I BRAMA. Cmentarz kościelny otoczony murem z wnękami i strzelnicami kluczowymi w. XVII. Na osi kościoła brama z kwadratowymi pomieszczeniami po bokach, krytymi daszkami pulpitowymi. Ściany rozczłonkowane niszami i lizenami. Płyta nagrobna marmurowa Ottona Denhoffa 1620.
DZWONNICA. Zapewne 1. poł. w. XIX, odnowiona 1927. Murowana. Trójkondygnacjowa. Dołem czworoboczna, górą ośmioboczna, kryta daszkiem kopulastym. Dzwon 1636 z napisem dotyczącym fundacji Denhoffa.
Czytelnik może zastanawiać się nad tym, że wymieniono w powyższym opisie po dwie pary ołtarzy bocznych. Jest to kwestia ich rozmieszczenia. Ołtarze barokowe zwrócone są, podobnie jak ołtarz główny w kierunku wschodnim. Natomiast ołtarze rokokowe znajdują się na bocznych ścianach kościoła. Widać to na jednym z wykonanych przeze mnie zdjęć, gdzie pokazana jest jedna z bocznych ścian – jest tam fragment ołtarza głównego, boczny barokowy ołtarz z obrazem św. Rodziny, ambonę oraz boczny rokokowy ołtarz z obrazem Matki Boskiej.
Jak wspomniałem we wstępie, opis ten pochodzi z lat 50. XX wieku. Należy jednak podkreślić, że w późniejszym czasie kościół przechodził kilkukrotne remonty i renowacje. Znalazłem jeszcze jeden opis, bardziej współczesny. Jeszcze do niedawna opis ten znajdował się w kościele.
Pierwsza wzmianka o istnieniu parafii w Kruszynie pochodzi z 1415 r. Pod tą datą zapis historyczny wymienia wikariusza parafii – księdza Jakuba. Oznacza to, że w Kruszynie była wówczas duża parafia, bowiem miała obok proboszcza także wikarego. Urzędowa wiadomość o parafii pochodzi z 1482 r. Właściciel Kruszyny – Kacper Denhoff przyczynił się do ożywienia katolicyzmu w swej posiadłości. Budowę kościoła murowanego rozpoczęła w 1661 r. Anna Eufemia z Radziwiłłów Denhoffowa. Budowa trwała ponad 30 lat. Prezbiterium wybudował Aleksander Denhoff – opat w zakonie Cystersów w Jędrzejowie. Mury kościoła w stanie surowym ukończył w 1691 r. Zygmunt Wiktor Denhoff, syn Anny i Stanisława. W 1694 r. kościół pokryto dachem i ostatecznie ukończono z funduszów Janiny Denhoffowej, wdowy po Zygmuncie Wiktorze. Konsekrowany został w 1696 r. przez Jerzego Albrechta Denhoffa, biskupa przemyskiego i Kanclerza Wielkiego Koronnego.
Kościół został wybudowany w stylu barokowym; murowany, orientowany, jednonawowy. Wewnętrzny wystrój świątyni był imponujący pod względem artystycznym. Pomiędzy filarami przyściennymi – arkadowe wnęki, a na ścianach pilastry. Sklepienie kolebkowe, z lunetami. Prezbiterium ozdobiono bogatymi stiukami barokowymi. W kościele było 6 ołtarzy w stylu barokowym i rokokowym. Ołtarz główny – drewniany, rzeźbiony, ozdobiony 18 figurami, w ołtarzu umieszczono obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem – nieznanego artysty, ale o wielkiej wartości artystycznej. Na obraz została nałożona srebrna sukienka i srebrne pozłacane korony. Ołtarze boczne pochodzą z II poł. XVII w. W lewym znajduje się obraz Św. Rodziny, a w prawym obraz Chrystusa Boleściwego. Dwa dalsze ołtarze boczne pochodzą z II poł. XVIII w. Na uwagę zasługuje także ambona, drewniana z bogatymi zdobieniami i malowidłami. W kościele znajduje się także zabytkowy konfesjonał, który używany był kiedyś jako rokokowy ołtarz. Pod amboną w ścianie umieszczona jest marmurowa płyta nagrobna Krystyny Rzeszowskiej. W dzwonnicy murowanej, krytej gontami znajduje się dzwon z I poł. XVII w. z napisem dotyczącym fundatora – Kacpra Denhoffa. Na ścianie bramy wejściowej wmurowana jest płyta nagrobna Ottona Denhoffa z 1620 r.
W II poł. XIX w. kościół uległ poważnym zniszczeniom. Wraz z przejęciem pałacu przez Lubomirskich rozpoczęła się restauracja zrujnowanej świątyni. Nad pracami remontowymi czuwali kolejni proboszczowie – ks. Teofil Strączyński, a po 1885 r. ks. Piotr Dąbrowski. W takim stanie kościół przetrwał do czasów I wojny światowej i odzyskania Niepodległości przez Polskę. Od 1919 r. duszpasterstwo w tej parafii prowadził znany astronom, ks. Bonawentura Metler. Za jego czasów powstały w parafii liczne stowarzyszenia kościelne jak III Zakon Św. Franciszka, Bractwo Różańcowe, Dzieci Maryi oraz Liga Katolicka i Akcja Katolicka. W okresie okupacji hitlerowskiej – mimo, iż Kruszyna należała do Generalnej Guberni – w kościele odbywały się nabożeństwa. W okresie powojennym proboszczowie: ks. Franciszek Szuba i ks. Stanisław Bigaj obok pracy duszpasterskiej prowadzili dalsze prace remontowo-budowlane. 9 czerwca 1996 r. Kruszyna obchodziła jubileusz 300-lecia konsekracji kościoła pw. św. Macieja Apost. Do tej uroczystości obecny proboszcz, ks. kan. Bogdan Rogowicz przygotowywał parafię i świątynię od wielu lat. Spośród prac restauracyjnych największą było pokrycie dachu kościelnego miedzianą blachą, wzbogacenie kościoła nowym witrażem i remont zabytkowych organów.
Warto dodać, że sporo się dzieje także w ostatnich latach. Fasada kościoła zyskała nowy blask. Prace renowacyjne prowadzone są też wewnątrz. Oprócz wspomnianych tablic epitafijnych w kościele znajduje się także kilka innych upamiętnień, m.in.: tablica poświęcona Romanowi oraz Bronisławie Schönborn, tablica poświęcona 200. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja, tablica poświęcona ks. Bolesławowi Kotnowskiemu, tablica poświęcona ks. Andrzejowi Knasiowi, tablica poświęcona O. Alojzemu Wrzalikowi. Za kościołem, w kierunku wschodnim znajduje się ozdobna murowana furta z metalowym okratowaniem. Było to przejście używane przez mieszkańców miejscowego pałacu. Obecnie jest na stałe zamknięte.
Zobacz podobne artykuły:
Ważne informacje
Jestem autorem wszystkich artykułów i zdjęć (chyba, że zaznaczyłem, że jest inaczej w jakimś konkretnym przypadku). Czasami korzystam ze starych zdjęć znalezionych w internecie, prasie, książkach, przesłanych przez Czytelników. Staram się pytać o zgodę na wykorzystanie takiego zdjęcia, ale nie zawsze to jest możliwe, a czasem niepotrzebne. Jeśli jednak naruszyłem czyjeś prawa autorskie, proszę o kontakt. Zdjęcia w artykułach są mniej więcej aktualne w stosunku do daty opublikowania artykułu, chyba, że zaznaczyłem inaczej. Jeśli znalazłaś/-eś błąd, chcesz coś zasugerować, skrytykować, pochwalić, napisz na [email protected] – wychodzę z założenia, że nie jestem nieomylny i mogłem coś przegapić, o czymś zapomnieć albo po prostu czegoś nie wiem. Pamiętaj także, że możesz sobie do woli i za darmo czytać, oglądać, ale nie wolno Ci kopiować żadnych moich tekstów oraz żadnych zdjęć. Jeśli jednak bardzo chcesz wykorzystać coś mojego, napisz na [email protected] – na pewno się dogadamy i tu niekoniecznie chodzi o pieniądze 🙂
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS