Korzenie Politechniki Śląskiej sięgają Lwowa

Od początku maja 1945 r. w Akademii Górniczej w Krakowie działały już wydziały politechniczne. W czerwcu 1945 r. minister oświaty podjął decyzję o przeniesieniu do Politechniki Śląskiej wydziałów: Chemicznego, Elektrycznego, Inżynieryjno-Budowlanego oraz Mechanicznego, ale do czasu znalezienia pomieszczeń na Śląsku miały one nadal działać w Krakowie.

Przenieść uczelnię do Gliwic

Pierwsza inauguracja roku akademickiego w Politechnice Śląskiej odbyła się w Krakowie 6 czerwca 1945 r. Studia podjęło ok. 1,2 tys. osób. Tymczasem dla uczelni szukano odpowiedniej lokalizacji na Śląsku, bowiem gmach przy ul. Krasińskiego w Katowicach okazał się za mały, a w pobliżu nie było wolnych terenów do zbudowania dzielnicy akademickiej. Pojawił się pomysł, by siedzibę Politechniki Śląskiej umieścić w Gliwicach.

21 czerwca 1945 r. między władzami Gliwic i Politechniki Śląskiej podpisano porozumienie o utworzeniu dzielnicy akademickiej i przekazaniu uczelni gmachów na ten cel. Pierwszą siedzibą rektoratu politechniki był budynek przy ul. Częstochowskiej 19. Na tej ulicy działała też administracja i bursy studenckie. Przy ul. Moniuszki urządzono hotel i stołówkę dla pracowników naukowych. Stołówka dla studentów mieściła się na rogu ulic Dworcowej i Strzody.

18 tys. studentów na ponad 50 kierunkach

Pierwsza inauguracja roku akademickiego na Politechnice Śląskiej już po przeprowadzce do Gliwic odbyła się 29 października 1945 r. w gmachu przy ul. Strzody 21. Wykład inauguracyjny wygłosił prof. Wiktor Jakób. Studia rozpoczęło 2750 osób. W uczelni działały 54 katedry zatrudniające prawie 200 pracowników naukowych.

Podstawowa kadra profesorska Politechniki Śląskiej wywodziła się z Politechniki Lwowskiej.

W 1949 r., po czterech latach nauki, politechnikę opuścił pierwszy rocznik absolwentów.

Obecnie Politechnika Śląska jest jedną z największych uczelni technicznych w Polsce. Na ponad 50 kierunkach studiów kształci się tutaj ponad 18 tys. studentów.