“Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy” – pisała Szymborska. Tobie się jednak zdarzyło, bo projekt KLICH/PŁOCICA “Szymborska-Prospekt” to nie jest pierwszy raz, gdy pochylasz się nad tekstami tej poetki. Pierwsza w wersji anglojęzycznej wyszła w 2016.
Tak, wydaliśmy niezależnie płytę “Commemoration – A Tribute To Wisława Szymborska”. Nazwaliśmy się “Stubbornly Absent”, czyli w wolnym tłumaczeniu “Uporczywie Nieobecni”. W pewnym sensie to się trochę wpisywało w naszą dosyć długą i uporczywą nieobecność na muzycznej scenie. To były też podwaliny do tego, żeby zrobić wersję polską. Dwa lata temu zaczęliśmy nad nią pracować, a dzisiaj jawi nam się w pełnej krasie.
Co takiego jest w twórczości Wisławy Szymborskiej, że pochylasz się nad nią drugi raz i przenosisz do świata muzyki?
Mówiąc o poezji Szymborskiej, często używam trzech przymiotników. Jest ludzka, organiczna i zrozumiała. Mimo że tak misternie tka wszystkie wersy, to nie jest to ten rodzaj poezji, gdzie czytasz wiersz i tak się gubisz w metaforach, że musisz się dziesięć razy zastanawiać, co autor miał na myśli. U Szymborskiej nie masz tego problemu. Ty po prostu wiesz, co ona chce powiedzieć.
W kampanii reklamowej jednej z jubilerskich marek pojawia się wiersz „Portret kobiecy”, który czyta sama Szymborska. Jestem ciekawa, jaka wizja kobiecości u niej cię urzeka?
Przede wszystkim to, że kobieta jest różna, zmienna i ma prawo do wszystkiego. Może być matką, kochanką, biegać z siatką na zakupy, ale może też leżeć i pachnieć, po prostu. Dużo jest tej pochwały kobiecości u Szymborskiej. Dużo w tym jest takiego ciepła. Czegoś, co mi się kojarzy z kobiecością, prawdziwą kobiecą naturą. Tego łona, niekoniecznie matczynego, bo nie każda z kobiet zostaje matką. Ja na przykład nie zostałam matką, nie było mi to dane. Nie oznacza to jednak, że nie masz w sobie takich pokładów miłości do dzieci. W ogóle kobieta i ta u Szymborskiej, i ta w ogóle, kojarzy mi się z tym, że jest z natury bardziej łagodna niż mężczyzna. Bardziej wyważona. Wydaje mi się, że gdyby więcej kobiet rządziło światem, byłoby mniej kłopotów.
W nowym rządzie mamy trochę więcej kobiet ministrów, ministerek.
Widzę, że się zawahałaś (śmiech).
n"},"platform":{"code":"pulsembed"},"alignment":"center","asyncAdSlot":null,"flagsFromPubParams":{"adult":"0","inforComment":"1","fbComment":"0","disableAds":"0","sponsored":"0","galleryPaging":"0","galleryReverse":"0","isTableOfContent":"0","partnerArticle":"0","disableVideoTargetStream":"1"}}” data-run-lazyload=”true” data-run-preload=”500″>
Trwa ładowanie wpisu
Zastanowiłam się, jaka forma będzie tą poprawną.
Wiesz, uważam, że nie należy z tego robić zagadnienia. Kobieta powinna mieć na tyle poczucie własnej wartości, że nie powinno ją w ogóle dotykać to, czy ktoś o niej powie: „Minister czy ministra”. To są pierdoły.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS