Jubilaci świętowali Złote i Diamentowe Gody

Zawarcie małżeństwa to jedna z najważniejszych i najbardziej odpowiedzialnych decyzji, jakie człowiek podejmuje w swoim życiu, będąca początkiem czasu pełnego emocji, wzruszeń i niezwykłych wspomnień. Każda rocznica to doskonała okazja, by wrócić pamięcią do tych chwil i uświadomić sobie, że zgodne przeżycie 50 czy 60 lat to prawdziwy powód do dumy. Podkreślił to również Burmistrz Miasta Grzegorz Watycha, gratulując Jubilatom wytrwałości oraz stawiając ich za wzór do naśladowania dla obecnie zawieranych małżeństw.

Skarbem i przykładem nazwał zebranych małżonków również zaproszony na uroczystość ksiądz proboszcz Zbigniew Płachta, podkreślając, że dzięki dłuższemu życiu współczesnego społeczeństwa mogą oni przekazywać kolejnym pokoleniom swoją mądrość, wiedzę i umiejętność budowania długotrwałych relacji. Trafnie zauważył również, że kilkadziesiąt lat wspólnego życia to przede wszystkim wysiłek, poświęcany sobie wzajemnie czas, pokonywanie trudności i nieustanne poznawanie się.

Każda rocznica ślubu ma swoją nazwę, która nie jest przypadkowa – wszystkie są związane z jakimś materiałem, kruszcem, czy budulcem. Wraz z mijającymi latami wspólnego życia materiał, który określa kolejne rocznice jest trwalszy i szlachetniejszy – to odzwierciedlenie więzi jaka buduje i scala coraz mocniej parę małżonków. Symbolami tegorocznych Jubilatów są niezniszczalne złoto i diament – kamień, który świeżo wydobyty wymaga oszlifowania by stał się doskonały – dokładnie tak samo jak związek małżonków.

Wszystkim Dostojnym Jubilatom, którzy 29 listopada i 1 grudnia wspólnie świętowali Złote i Diamentowe Gody, życzymy zdrowia, pomyślności oraz by te skrupulatnie, z wysiłkiem i miłością budowane ogniska domowe były źródłem nieprzerwanej radości.

Jedna z Jubilatek, Pani Teresa Rodzińska, przygotowała na tę okazję autorski wiersz, który cytujemy poniżej:

JUBILEUSZ
W Karczmie u Borzanka jest wielkie zebranie,
pojawili się tutaj panowie i panie,
a także pan Burmistrz, osoba w mieście znana,
który dzisiaj pracuje od samego rana.

50 lat minęło tak szybko jak jeden dzień,
były tam dni wesołe i smutne jak nocy cień.
Dzieci już odchowane i wnuki prawie dorosłe,
lecz lata szybko minęły, przyniosły nam starszą wiosnę.

My się tu dobrze czujemy, choć już nie takie dobre zdrowie,
żyjemy tu i teraz, w tym czasie, panie i panowie.

Chwile radości, uśmiechu na naszych twarzach mamy,
wszystkiego najlepszego od serca wam posyłamy.

Serdecznie dziękujemy za wspólne biesiadowanie,
niech ta urocza chwila w sercu na zawsze zostanie.

(Inf. UM)

Zgłoś naruszenie/Błąd