Honda Varadero – dwa oblicza turystycznego motocykla

Honda po dziś dzień lubi zapełniać wszystkie nisze rynku motocykli typu adventure, dual-sport lub turystycznych enduro, czyli maszyn, które stworzone są do podróży, ale niekoniecznie po równych asfaltowych drogach. W latach 90. Japończycy mieli w swojej ofercie dwa uznane modele – Transalp i Africa Twin. Ten pierwszy był nieco mniejszy, a drugi, kojarzony z Rajdem Dakar, miał obraz niezniszczalnej maszyny do pokonywania pustyń. W ofercie brakowało dużego motocykla, który nie bał by się wiejskich szutrowych dróg, ale był przystosowany głównie do komfortowego jeżdżenia po asfalcie. Tak właśnie powstała Honda Varadero.

Dokładniej mowa o motocyklu Honda XL1000V Varadero. Jak mówi oznaczenie alfanumeryczne, był to większy brat modelu Transalp, którego kolejne generacje w zależności od wielkości silnika nosiły nazwy XL600V, XL650V i XL700V. Varadero, które zadebiutowało w 1998 r., miało zatem takie samo przeznaczenie jak Transalp. W odróżnieniu od modelu Africa Twin, jego możliwości offroadowe nie były za duże, a zamiast tego motocykl ten miał się sprawdzać podczas długich wypraw po utwardzonych drogach.

Zgodnie z pełną nazwą Hondę Varadero napędzał silnik o pojemności 996 cm. Była to dwucylindrowa widlasta jednostka pochodząca ze sportowej Hondy VTR1000F. Na potrzeby motocykla klasy adventure jednak została ona zmodyfikowany, aby charakterystyka jej pracy bardziej odpowiadała jeździe turystycznej niż w pełni sportowej. W efekcie maksymalna moc spadła do 94 KM osiąganych przy 8000 obr./min, natomiast maksymalny moment obrotowy był równy 98 Nm przy 6000 obr./min. Takie parametry silnika zapewniały Hondzie Varadero bardzo dobre przyspieszenie i prędkość maksymalną ok. 200 km/h.

Długość Hondy Varadero to 2295 mm, szerokość to 880 mm, a wysokość była równa 1460 mm. Siedzenie znajdowało na niezłej jak na motocykl tego rodzaju i tej wielkości wysokości 838 mm. Motocykl bez płynów ważył 244 kg. Jak przystało na model turystyczny, Honda Varadero miała bardzo duży zbiornik paliwa, który mieścił 25 l. Oczywiście motocykl ten oferowany był z zestawem sporych kufrów.

O tym, że Honda XL1000V Varadero została stworzona do dalekich podróży świadczy nie tylko bak, ale też zawieszenie. Klasyczny układ z widelcem upside-down (43 mm) o skoku 155 mm z przodu i pojedynczym regulowanym amortyzatorem o skoku 145 mm z tyłu został zestrojony tak, aby zapewniać komfort podczas długich podróży. Mimo bardziej szosowego charakteru niż w przypadku modelu Africa Twin, Varadero nie starało się być nad wyraz sportowe. Za to zadbano o spory prześwit i zwrotność, dzięki czemu motocykl ten radził sobie nie tylko na autostradach, ale też górskich serpentynach lub szutrowych leśnych duktach. Varadero miało opony w rozmiarze 110/80 R 19 z przodu i 150/70 R 17 z tyłu.

Przez lata produkcji Honda Varadero przeszła kilka usprawnień. Pierwsze miały miejsce już w 2001 r., gdy nieco usztywniono zawieszenie i dodano Honda Ignition Security System, czyli immobiliser, a produkcję przeniesiono do Hiszpanii. Dużo większe zmiany pojawiły się w 2003 r. Pięciobiegową skrzynię zastąpiono wtedy przekładnią o sześciu przełożeniach. Natomiast silnik otrzymał wtrysk paliwa, co przełożyło się na zmniejszenie zużycia paliwa i lepszy przebieg krzywej momentu obrotowego. Przy tej okazji Varadero przeszło też drobny lifting stylistyczny i otrzymało nowe zegary. W 2004 r. motocykl ten dostał możliwość dokupienia systemu ABS.

Honda Varadero zniknęła z rynku wraz z ewolucją modelu Africa Twin. Ten kultowy motocykl przestał był maszyną typowo offroadową i stał się bardziej wielozadaniowy. Teraz radzi sobie zarówno na asfalcie, jak i poza nim. Co więcej Africa Twin oferowana jest w dwóch wersjach – bardziej szosowej wersji standardowej oraz o lepszych właściwościach terenowych nazwana Adventure Sports. W ten sposób Africa Twin zastąpiła Varadero.

Na rynku była też druga Honda Varadero, która znajdowała się dokładnie na przeciwległym krańcu listy modeli typu adventure. Tak jak XL1000V był flagowym motocyklem tej klasy w ofercie Hondy, modelem większym i mocniejszym od kultowego Transalpa, tak XL125V był “125-tką” dla osób, które chciały czasem wyjechać gdzieś dalej i poczuć namiastkę atmosfery wielkiej podróży.

Honda XL125V Varadero napędzana była silnikiem o pojemności 125 cm3, którego moc wynosiła blisko 15 KM (czyli maksymalnie dla motocykla dla prawa jazdy kategorii A1), a maksymalny moment obrotowy 10 Nm. Mimo takiej wielkości była to dwucylindrowa widlasta jednostka z cruisera VT125C Shadow. Małe Varadero mierzyło 2150 mm długości, 883 mm szerokości i 1250 mm wysokości, a jego masa bez płynów w zależności od rocznika wynosiła 149 kg, a później 152 kg. Siedzenie znajdowało się na wysokości 802 mm.

Mała Honda Varadero nie miała udawać motocykla turystycznego, tylko być nim w rzeczywistości. W efekcie zadbano o odpowiednią ergonomię i charakterystykę zawieszenia. A najlepszym dowodem na to, że Japończycy poważnie podeszli do tematu był jeden z największych zbiorników paliwa we wszystkich “125-tkach”, który mieścił 17,5 l. Motocyklem tym mogą jeździć posiadacze prawa jazdy kategorii A1 lub osoby, które mają uprawnienia kategorii B od przynajmniej trzech lat.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl