Urodził się 19 lipca 1898 roku w rodzinie żydowskiej w Berlinie. Studiował na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie, a następnie we Fryburgu, gdzie obronił doktorat. W czasie studiów zapoznał się z pismami Karola Marksa, co ukształtowało jego poglądy. Od tego czasu był komunistą (marksistą) i należał do niemieckiej Partii Socjaldemokratycznej.
Zaczął pracować we frankfurckim Instytucie Badań Społecznych, gdzie prowadzono badania nad podstawami marksizmu oraz, gdzie kształtowały się nowe nauki społeczne, w tym teoria krytyczna. Z chwilą dojścia do władzy partii NSDAP, badacze związani z Instytutem wyjechali do Francji, a później Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuowali swoje prace. Od miejsca, gdzie rozpoczęła się historia Instytutu, badaczy i głoszone przez nich poglądy zaczęto określać jako „szkoła frankfurcka”. Działała ona przy paryskiej École normale supérieure i nowojorskim Uniwersytecie Columbia. Inni, znani jej przedstawiciele, to m.in. Max Horkheimer i Theodor W. Adorno.
Sam Marcuse wypowiadał się krytycznie wobec Związku Sowieckiego i jego polityki. Sowiecki komunizm nie urzeczywistniał bowiem jego zdaniem (podobnie jak zdaniem wielu innych działających na Zachodzie marksistowskich filozofów) prawdziwych idei Karola Marksa.
W latach 1943-1950 pracował w amerykańskim Biurze Służb Strategicznych. W 1952 roku rozpoczął karierę jako wykładowca na kilku uczelniach: najpierw na Uniwersytecie Columbia i na Harvardzie, a później na Uniwersytecie Brandeis i Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego, gdzie pracował do 1970 roku. Stawał się coraz bardziej popularny, głównie w środowisku studenckim, które od lat 60. coraz chętniej przyjmowało marksistowskie poglądy. Marcuse stał się idolem Nowej Lewicy (w tym takich postaci jak Daniel Cohn-Bendit „Czerwony Dany” czy Rudi Dutschke) i, można powiedzieć, jednym z „ojców” rozruchów w czasie rewolucji seksualnej pod koniec lat 60. w wielu miastach Zachodu. Wygłaszał wtedy przemówienia, a młodzież skandowała „Marks, Mao, Marcuse!”.
W 1968 roku gubernator Kalifornii i przyszły prezydent, Ronald Reagan sprzeciwił się przedłużeniu jego kontraktu z uczelnią w San Diego, ale uniwersytet zdecydował, że jego umowa będzie obowiązywała do 1970 roku. Resztę życia Marcuse spędził na pisaniu i prowadzeniu wykładów na całym świecie. Niektóre media zarzucały mu, że otwarcie opowiada się za przemocą, lecz sam twierdził, że chodzi mu jedynie o „przemoc w obronie”. Zmarł 29 lipca 1979 roku w wyniku udaru.
W roku 1964 napisał swoją najsłynniejszą pracę „Człowiek jednowymiarowy”, w której krytykował społeczeństwo kapitalistyczne. Inna jego książka „Eros i cywilizacja” stała się natomiast niejako Biblią (czy może, należałoby powiedzieć raczej „Czerwoną książeczką”) w czasie rewolty 1968 roku. Marcuse twierdził w niej, że dopiero urzeczywistnienie i wydobycie erotycznej natury człowieka, to znaczy kierowanie się jedynie własną seksualnością, da ludzkości prawdziwe wyzwolenie.
Marcuse jest autorem licznych książek i artykułów, jednak szczególną uwagę należy zwrócić na jeden z esejów, pt. „Tolerancja represywna”. Powstał on w roku 1965 i został zamieszczony w zbiorze „Krytyka czystej tolerancji”, który był zresztą dość szeroko krytykowany przez ówczesne środowiska naukowe jako „bardzo niepokojący”. Filozof Maurice Cranston pisał o książce także, że była wydana „w osobliwym formacie, oprawiona na czarno jak modlitewnik lub mszał i być może zaprojektowana tak, by konkurować z ‘Myślami Przewodniczącego Mao’ do nabożnego czytania podczas studenckich strajków”.
Marcuse w „Tolerancji represywnej” pisze:
– Wyzwalająca tolerancja (tolerancja represywna) oznaczałaby zatem nietolerancję wobec prawicy i tolerancję dla ruchów lewicowych. Jeśli chodzi o zakres tej tolerancji i nietolerancji, musiałaby się ona rozciągnąć zarówno na płaszczyznę działania, jak i też dyskusji i propagandy, na słowa i czyny (…) Brak tolerancji dla ruchów reakcyjnych, zanim jeszcze staną się one aktywne, nietolerancja skierowana również przeciw myśleniu, poglądom i słowom (przede wszystkim nietolerancja wobec konserwatystów i politycznej prawicy) – te antydemokratyczne wyobrażenia odpowiadają faktycznemu rozwojowi demokratycznego społeczeństwa, które zniszczyło podstawy dla powszechnej tolerancji.
Czyli: Marcuse był zdania, że tylko zupełna nietolerancja i zepchnięcie prawicowej większości na margines, i pozbawienie jej prawa głosu, głoszenia swoich poglądów oraz niedopuszczenie do dyskusji, może sprawić, że prawdziwa tolerancja zatryumfuje. Prawdziwa tolerancja zaś przeznaczona może być jedynie dla ruchów lewicowych, które choć w mniejszości, mają za zadanie, a nawet obowiązek kontrolować prawicę.
Tolerancja represywna to, zdaniem Marcusa, tolerancja wyzwalająca i zwalczająca zarazem – ma bowiem wyzwolić lewicę spod władzy prawicy i jednocześnie zniszczyć, zredukować prawicę, pozbawić ją wszelkich praw. Takie rozumienie tolerancji nie ma nic wspólnego z klasycznym pojęciem „tolerancji” jako tolerowania, a więc akceptowania czegoś, niezależnie od tego, czy zgadzamy się z tym, czy nie. Takie myślenie w eseju Marcuse’a ma jednak głębsze podstawy i wpisuje się w całą postmodernistyczną teorię krytyczną, która cechuje się podważaniem wszystkiego i tworzeniem nowego znaczenia pojęć. W jej myśl, żadne pojęcie nie może mieć swego pierwotnego znaczenia, gdyż – i to mówi narratywizm – wszystkie określenia są tylko umowne, dlatego możemy dowolnie zmieniać ich sens.
Tolerancja represywna zaprezentowana przez Marcuse’a została bardzo szybko przyjęta przez kolejnych filozofów i ideologów marksistowskiej Nowej Lewicy. Jej wpływy widzimy od lat w polityce i życiu społecznym całego świata zachodniego.
Czytaj też:
Akty urodzenia bez płci. Nowy pomysł Amerykańskiego Towarzystwa MedycznegoCzytaj też:
Węgry atakowane za sprzeciw wobec LGBT. Powstała petycja w obronie narodu węgierskiego
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS