Strona główna Informacje Giro d'Italia 2021: etap 11 – przekroje/mapki

Giro d'Italia 2021: etap 11 – przekroje/mapki

17 maja 2021

A A⁺ A⁺⁺

Zapowiedź 11. etapu Giro d’Italia 2021. 19 maja (środa): Perugia – Montalcino (162 km ★★★★☆).

15 maja 2010. Toskańskie wzgórza zalewał deszcz, akurat w dniu, w którym peleton Giro d’Italia miał przejechać przez białe drogi. Szuter zmienił się w błotną maź, a peleton “Corsa Rosa” wykorzystał jako deski teatru na bajeczny kolarski spektakl. Ten źle zapamiętał Vincenzo Nibali, który stracił koszulkę lidera po kraksie, zaś głównym aktorem stał się Aleksander Winokurow, przeprowadzając skuteczny atak na Poggio Civitella. Nie on jednak został zwycięzcą – na kreskę w Montalcino jako pierwszy wjechał Cadel Evans.

Od tego czasu peleton sporadycznie pokonywał odcinki ze “sterrato” na trasie pierwszego z Wielkich Tourów. Kolejna wycieczka na szutry zaplanowana została na jedenasty etap tegorocznego Giro d’Italia, a organizatorzy poszli na całego, serwując ich ponad 35 kilometrów na czterech odcinkach.

Etapy z szutrem na Giro d’Italia od 2010 roku

Do tej rachuby należy również dodać Colle delle Finestre, pokonany w 2011, 2015 i 2018 roku, na którym znajduje się osiem kilometrów szutru.

Rok	Etap	Trasa	Długość	Szuter	Zwycięzca etapu	Lider po etapie	Zwycięzca wyścigu
2010	7	Carrara – Montalcino	215 km	19,2 km	Cadel Evans	Alexander Vinokourov	Ivan Basso
2011	5	Piombino – Orvieto	191 km	23 km	Pieter Weening	Pieter Weening	Michele Scarponi
2012	6	Urbino – Porto Sant’Elpidio	210 km	4 km	Miguel Ángel Rubiano	Adriano Malori	Ryder Hesjedal
2016	8	Foligno – Arezzo	186 km	6 km	Gianluca Brambilla	Gianluca Brambilla	Vincenzo Nibali

Miastem startowym tym razem będzie stolica regionu Umbria, Perugia. Wpisana w górzysty teren, początkowo służyła plemieniu Umbriów, a następnie została przejęta przez Etrusków, dawny region w centralnych Włoszech. Pałac Miejski (Palazzo dei Priori) pochodzi z XI wieku, zaś katedra św. Wawrzyńca została ukończona w 1490 roku, po 145 latach budowy. W październiku odbywa się tu festiwal czekolady, a w lipcu – festiwal muzyki jazzowej. Giro d’Italia zaplanowało tu Grande Partenza w 1995 roku.

Trasa poprowadzi peleton na zachód, w okolice jeziora Trasimeno, czwartego największego we Włoszech. Jest ono bardzo płytkie (ok. 4-5 metrów), poziom zależy od poziomu deszczu i wykorzystania wody przez okoliczne miejscowości. Niewiele później kolarze wjadą do Toskanii, przejeżdżając przez miasto uzdrowiskowe Chianciano Terme.

Ważnym punktem na trasie będzie miasteczko Torrenieri, gdzie rozpoczną się szutry.

Pierwszy sektor (9,1 km), początkowo prowadzi delikatnie pod górę, następnie wyraźnie z górki, doprowadzając do Buonconvento, otoczonego murami wybudowanymi przez Republikę Sieny w XIV wieku. Z tego samego okresu pochodzi miejscowa katedra. Drugi odcinek (13,5 km) jest identyczny, jak ten pod Poggio Civitella w 2010 roku, lecz tym razem został nazwany Passo del Lume Spento. Krótki zjazd poprzedzi delikatny początek wspinaczki, która przez 3,5 kilometra osiągnie średnią stromiznę 8,5%. Kolejne 6,5 kilometra to pofałdowana sekcja, zaś ostatnie 900 metrów do premii górskiej to 8%, ale już po asfalcie. W połowie odcinka znajduje się lotna premia w Castiglion del Bosco.

Tym razem, w przeciwieństwie do 2010 roku, kolarze nie pojadą prosto do Montalcino, a zatoczą pętlę po okolicy. Premia bonusowa w Castelnuovo dell’Abate, które swoją nazwę czerpie od górującego nad nim XII-wiecznego opactwa św. Antyma, przykładu architektury romańskiej wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO, otworzy kolejny sektor (7,6 km). Ten po delikatnym zjeździe na początek, również prowadzący pod górę, o nachyleniu 2-4%. Około czterokilometrowy zjazd doprowadzi następnie do podnóża ostatniej wspinaczki. Passo del Lume Spento zostanie pokonana drugi raz, lecz tym razem z innej strony.

Tu “sterrato” jest wyraźnie mniej, lecz sam podjazd jest trudniejszy – pierwszy, biały kilometr to 8%, następnie szosa odpuszcza na niemal 4 kilometry, a nawierzchnia stanie się asfaltowa. Kolejne dwa kilometry to średnio 9%, a maksymalnie 12%, przed ponownym ustąpieniem, tym razem delikatnym (do 5%) na ostatnie 2300 metrów. Premia górska wyrasta niemal 4 kilometry przed kreską.

Stworzone przez lud Etrusków Montalcino jest miastem znanym przede wszystkim z produkcji czerwonego wina Brunello, będącego jednym z droższych win w kraju. Urząd miasta pochodzi z XIV wieku, a w tym samym czasie na najwyższym jego punkcie wybudowano fortecę. Warto dodać, że choć kibice kojarzą miasteczko z 2010 rokiem, Giro d’Italia gościło tu również w 1987 roku, gdy etap wygrał Moreno Argentin.

Do samego miasteczka Montalcino doprowadzi łagodny zjazd, kończący się 750 metrów przed metą. Przejazd po płytach kamiennych w centrum miasta poprzedzi niewielką ”hopkę” do mety – ostatnie 200 metrów po via Roma prowadzi do góry po nachyleniu 12%.

Czy to będzie etap, którym Giro d’Italia przewróci do góry nogami? Faworyci z pewnością nie będą mogli spuścić z siebie z oczu, każda chwila nieuwagi na białych drogach może zakończyć się albo kraksą, albo utratą kontaktu z grupą. Nie wiadomo również co z pogodą – część prognoz wskazuje na zachmurzenie i mocny wiatr, a inne sugerują deszczowe warunki.

Na szutrach dotychczas bardzo dobrze radzi sobie Egan Bernal, którego w pierwszym tygodniu osłania potrafiący się w takim terenie odnaleźć Gianni Moscon. “Białe drogi” niestraszne są Davide Formolo (UAE Team Emirates), na sektorach szutru dobrze powinien radzić sobie też Romain Bardet (Team DSM).

Odcinki szutrowe
#1; początek 69,2 km przed metą; 9100 m
#2; początek 52,2 km przed metą; 13500 m
#3; początek 25,9 km przed metą; 7600 m
#4; początek 13,6 km przed metą; 5000 m

Premie górskie:
Passo del Lume Spento (125 km – 37 km przed metą; 13 km; 3,6%, kat. 3)

Passo del Lume Spento (158 km – 2 km przed metą; 9,3 km; 4,6%, kat. 3)