A A+ A++

Zmotywowani wysoką ceną kawy Europejczycy, podbijający w tamtym czasie świat, zaczęli szukać dogodnych miejsc do jej uprawy. Holendrzy w 1658 r. założyli pierwszą plantację na ówczesnym Cejlonie i na Jawie, chwilę później Francuzi na Martynice i w Gujanie Francuskiej. Dzisiejszy największy producent kawy – Brazylia – wtedy jej jeszcze nie znała. Dopiero w 1719 r. sadzonki sprowadzili tam Portugalczycy, wcześniej wykradając je podstępem z Gujany. Dzięki ogromnym plantacjom w Brazylii kawa staniała i mógł sobie na nią pozwolić niemal każdy. Dzisiejsi kawowi potentaci: Kolumbia, Meksyk, Gwatemala, zaczęli uprawiać kawę dopiero w XX w. Później dołączyły do nich Peru, Panama i wiele innych krajów. Dziś możemy szlakiem kawy podróżować po całym niemal świecie, bo uprawia się ją w ponad 70 regionach między zwrotnikiem Raka a zwrotnikiem Koziorożca.

Etiopia

Surowe, zielone ziarna kawy trzeba najpierw oczyścić. Od płukania ich w ciepłej wodzie, jak Etiopia długa i szeroka, zaczyna się ceremonia parzenia kawy – codzienny, z pieczołowitością kultywowany rytuał. To domena kobiet, a jego dopełnieniem jest tlące się kadzidło. W jego oparach praży się ziarna na głębokiej patelni, aż same zaczną wytwarzać mocny aromat, potem tłucze ręcznie w wielkim moździerzu i gotuje przez chwilę w specjalnym, glinianym czajniczku jebeny z obłą rączką i uniesionym w górę dzióbkiem. Mistrzyni ceremonii rozlewa napar z wysokości do małych filiżanek wypełnionych cukrem i od razu zalewa tłuczone ziarna na nowo wodą, bo kawę parzy się z nich trzy razy. Ma coraz mniejszą moc, ale dopiero trzecia porcja – wedle miejscowych wierzeń – przynosi błogosławieństwo. Do kawy często dodaje się przyprawy: cynamon, kardamon, goździki, czasem sól i masło. Podaje się do niej wcale nie ciasteczka, tylko świeżo prażoną kukurydzę.

Z Etiopii, kolebki kawy, pochodzi jej szlachetna odmiana – arabika. Daje doskonałe, aromatyczne ziarna, ale jest wymagająca i trudna w uprawie: lubi chłód, wilgotność i wysokość. Głównymi terenami jej uprawy są zbocza Wyżyny Abisyńskiej w południowej część kraju, gdzie kawowce mają idealne warunki do rozwoju: wysokość od 1400 do ponad 2000 m n.p.m. i temperaturę pomiędzy 15 a 25 C. Trzy najpopularniejsze regiony uprawne dały nazwę najznakomitszym etiopskim kawom: Harrar, Sidamo i Yirgacheffe. W … czytaj dalej

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykuł“Ostatnia wyprawa”. Reżyserka podąża tropem zaginionej Polki. Przeżyła?
Następny artykułTen mecz dał mu “nieśmiertelność”. Cały świat mówił o Polaku