Epitafium dla ks. Stanisława Modrzyńskiego

Artykuł autorstwa Tomasza Kuźnickiego.

W lewej części kościoła oo. Franciszkanów w Radomsku, w ścianie pod chórem muzycznym znajduje się płyta epitafijna poświęcona ks. Stanisławowi Modrzyńskiemu, kapłanowi diecezji kujawsko-kaliskiej. Tablica wykonana została z czarnego marmuru, zaś jej kształt stanowi trapez równoramienny o dodatkowo profilowanych krawędziach. Posiada złocony napis inskrypcyjny, którego treść brzmi następująco:

Ś. P.

KSIĘDZU STANISŁAWOWI MODRZYŃSKIEMU
KANDYDATOWI ŚW. TEOLOGII
REKTOROWI TEGO KOŚCIOŁA
PREFEKTOWI SZKÓŁ MIEJSCOWYCH
GORLIWEMU KAPŁANOWI

KOLEDZY UCZNIOWIE I PRZYJACIELE Z PROŚBĄ O MODLITWĘ

ZA JEGO DUSZĘ PAMIĄTKĘ TĘ KŁADĄ
URODZONEMU 23 KWIETNIA 1864 R.
ZGASŁEMU PRZEDWCZEŚNIE 30 KWIETNIA 1903 R.

Tablica pamiątkowa ks. Modrzyńskiego w kościele franciszkańskim w Radomsku, fot. T. Kuźnicki

Upamiętniony Stanisław Modrzyński urodził się 23 kwietnia 1864 r. w Koninie w rodzinie Franciszka i Agnieszki z Jabłońskich. Dwadzieścia lat później wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku. Edukację zakończył w Akademii Duchownej w Petersburgu, gdzie uzyskał tytuł naukowy kandydata św. Teologii. Natomiast w 1887 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1887-1889 był członkiem Kolegium wikariuszy przy katedrze włocławskiej i sekretarzem tamtejszego konsystorza generalnego. W 1889 r. powołany został na wikariat do parafii św. Lamberta w Noworadomsku, gdzie pracował u boku proboszcza i dziekana noworadomskiego ks. Wincentego Gajewskiego. W tym czasie, drugim co do wielkości kościołem w mieście po opuszczeniu przez zakonników, zarządzali kapłani świeccy zwani rektorami. Byli nimi w kolejności prefekci miejskich szkół – ks. Mateusz Jankowski (od 1874 r.), ks. Ignacy Kasprzykowski (od 1885 r.) i od roku 1890 ks. Modrzyński. Kapłan ponadto udzielał się w życiu gospodarczym i kulturalnym miasta. W 1893 r. znalazł się w grupie założycielskiej Stowarzyszenia Spożywczego Urzędników, w 1899 r. wchodził w skład zarządu Straży Ogniowej Ochotniczej. Prefektem szkół był łącznie 13 lat, m. in. w Pensji Męskiej Feliksa Fabianiego. Zmarł 30 kwietnia 1903 r. w Noworadomsku i 2 maja przy licznym udziale okolicznego duchowieństwa i społeczności miejskiej złożony został na miejscowym cmentarzu (dziś Cmentarz Stary).

Ks. Stanisław Modrzyński w 1899 r. Przedruk z książki Grzegorza Mieczyńskiego pt. „Fabianiacy”

O tym jak bardzo duchowny był lubiany i doceniany w Noworadomsku pokazuje wspomnienie pośmiertne zamieszczone w piotrkowskim „Tygodniu” z 10 maja 1903 r.:

„W sobotę d. 2 b. m. odbył się pogrzeb ś. p. ks. Stanisława Modrzyńskiego, powszechnie szanowanego i kochanego prefekta szkół w Radomsku. Ile wdzięczności w ciągu 13 lat pobytu w Radomsku zdołał sobie zaskarbić zmarły kapłan, i na jaką cześć zasłużyć, najlepszym tego dowodem wielotysięczny tłum, który podczas pogrzebu zapełnił ulice miasta; sklepy pozamykano, balkony przystrojono dywanami, a tu i ówdzie powiewały z nich flagi żałobne. To też gdy podczas uroczystej mszy św. żałobnej, celebrowanej przez ks. kanonika Koryckiego – ks. Kasprzykowski, proboszcz Gorzkowicki wszedł na ambonę, by oddać cześć zmarłemu, rzewny płacz zebranych przerywał mu mowę. Po nabożeństwie orszak pogrzebowy wyruszył na cmentarz. Kondukt prowadził proboszcz radomskowski ks. dziekan Korycki w asystencyi ks. Stanisława Szabelskiego z Piotrkowa i ks. Wincentego Przygodzkiego, proboszcza z Jedlna; 37 przybyłych księży w dwu rzędach, oraz bractwa ze światłem poprzedzali trumnę i niezliczone tłumy odprowadzające tłumy ukochanego kapłana. Nad grobem ks. Lubowidzki z Koniecpola w serdecznych słowach pożegnał zmarłego kolegę. „Salve Regina” śpiew kapłanów i „Witaj Królowo Nieba”, pieśń ludu, zakończyły smutny obrzęd (…)”.

Tablicę wmurowano zapewne niedługo po śmierci księdza w 1903 r. Jest dość dużych rozmiarów, lecz mało znana. Nie została wzmiankowana w monografiach klasztoru oo. Franciszkanów autorstwa Stanisława Sankowskiego z 1937 r. oraz o. Symeona J. Barcika z 1997 r. Tablica ta stanowi dziś cenny przykład nielicznie zachowanej sztuki sepulkralnej w omawianym kościele.

Opracował: Tomasz Kuźnicki

Korzystałem ze źródeł:
– „Tydzień” 1903, nr 19, s. 2
– G. Mieczyński, „Fabianicy. Uczniowie Dwuklasowej Pensji Męskiej Feliksa Fabianiego”, Radomsko 2016, s. 25-26.

Ważne informacje

Jestem autorem wszystkich artykułów i zdjęć (chyba, że zaznaczyłem, że jest inaczej w jakimś konkretnym przypadku). Czasami korzystam ze starych zdjęć znalezionych w internecie, prasie, książkach, przesłanych przez Czytelników. Staram się pytać o zgodę na wykorzystanie takiego zdjęcia, ale nie zawsze to jest możliwe, a czasem niepotrzebne. Jeśli jednak naruszyłem czyjeś prawa autorskie, proszę o kontakt. Zdjęcia w artykułach są mniej więcej aktualne w stosunku do daty opublikowania artykułu, chyba, że zaznaczyłem inaczej. Jeśli znalazłaś/-eś błąd, chcesz coś zasugerować, skrytykować, pochwalić, napisz na [email protected] – wychodzę z założenia, że nie jestem nieomylny i mogłem coś przegapić, o czymś zapomnieć albo po prostu czegoś nie wiem. Pamiętaj także, że możesz sobie do woli i za darmo czytać, oglądać, ale nie wolno Ci kopiować żadnych moich tekstów oraz żadnych zdjęć. Jeśli jednak bardzo chcesz wykorzystać coś mojego, napisz na [email protected] – na pewno się dogadamy i tu niekoniecznie chodzi o pieniądze 🙂

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ