Hannah Salomons, doktorantka na Uniwersytecie Duke’a w Stanach Zjednoczonych i jej współpracownicy porównali zachowania 44 szczeniąt psów z zachowaniami 37 szczeniąt wilków. W trakcie badania zwierzęta miały od 5 do 18 tygodni.
W jednym z testów naukowcy w jednej z dwóch misek ukryli smakołyk, a następnie każdemu szczenięciu dali wskazówkę, która miała na celu pomóc im znaleźć jedzenie. Wskazówką było wskazywanie i patrzenie w kierunku, w którym ukryto jedzenie, lub umieszczenie małego, drewnianego klocka obok miejsca, gdzie znajdował się pokarm. Ogólnie, każdy z pomocniczych gestów był wcześniej nieznany wszystkim badanym szczeniętom – zarówno psim, jak i wilczym.
Badanie wykazało, że szczenięta psów w wieku zaledwie 8 tygodni zrozumiały, dokąd powinny się udać i miały 2 razy więcej szans na to, że zrobią to dobrze, niż szczenięta wilków w tym samym wieku.
17 z 31 szczeniąt psów prawidłowo odczytało dawane im wskazówki i trafiały do miski ze smakołykiem. W przeciwieństwie do grupy psich szczeniąt, żadne z młodych wilków nie rozumiało, że człowiek próbuje się z nimi komunikować i “podpowiedzieć” im, gdzie może znajdować się przysmak.
Próby kontrolne wykazały, że szczenięta w poszukiwaniach smakołyków polegały nie tylko na swoim węchu – wiele młodych psów dobrze poradziło sobie w próbie patrzenia przez człowieka w wybrany punkt – wiedziały dokąd się udać.
„W naszym badaniu nie chodzi o sprawdzenie, który gatunek jest mądrzejszy – zaznacza Salomons. – Szczenięta psów i wilków okazały się równie sprawne w testach innych zdolności poznawczych, takich jak pamięć lub kontrola impulsów motorycznych, które polegały na omijaniu przezroczystych przeszkód w celu zdobycia pożywienia. Dopiero jeśli chodziło o umiejętności odczytywania ludzkich gestów, ujawniły się wyraźne różnice między nimi” – dodaje.
Inne testy wykazały też, że młode psy 30 razy częściej niż ich wilczy rówieśnicy podchodzą do nieznajomych. “Jeśli wejdzie się do pokoju, gdzie przebywają szczenięta psów, wszystkie podbiegają i chcą się bawić, lub polizać po twarzy. Większość szczeniąt wilków biegnie do rogu i chowa się” – zauważają badacze.
A kiedy szczeniętom podano jedzenie w szczelnie zamkniętym pojemniku, tak aby nie mogły się do niego dostać, wilki na ogół samodzielnie próbowały dostać się do pokarmu, podczas gdy psy głównie zwracały się o pomoc do ludzi, patrząc im w oczy. “Tak jakby chciały powiedzieć: sam nie potrafię, pomóż mi” – zauważa Salomons.
Naukowcy zaznaczają, że ich badanie dostarcza dowodów na to, że psy rozwinęły umiejętność współpracy z ludźmi poprzez ich udomowienie. „To ta umiejętność współpracy sprawia, że psy są tak wspaniałymi przyjaciółmi i pomocnikami. Jest to coś, z czym naprawdę się rodzą i są do tego przygotowane” – podsumowuje Brian Hare, profesor z Uniwersytetu Duke’a w Stanach Zjednoczonych.
źródło: https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0960982221008800
Agnieszka Niewińska – Lewicka
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS