Był wybitnym dendrologiem – ekspertem zajmującym się na niwie naukowej drzewami oraz krzewami.
Źródło zdjęcia: ogrodinfo.pl
Urodził się w 1928 roku w Żytnie, gdzie mieszkał przez kilkanaście pierwszych lat swojego życia. Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie drzewami. W czasie drugiej wojny światowej ukończył szkołę podstawową. Jesienią 1942 roku rozpoczął pracę jako pomocnik ogrodnika. Uniknął w ten sposób wyjazdu na roboty do Niemiec, gdzie byli wysyłani m.in. młodzi chłopcy po ukończeniu dwuletniego kursu zawodowego (Berufschule).
W latach 1947-1950 uczęszczał do Liceum Ogrodniczego w Grodźcu koło Będzina. Oprócz tego w 1952 roku ukończył też Liceum Ogrodnicze w Prószkowie koło Opola. Przez rok pracował w Instytucie Ochrony Roślin w Puławach, a później jako ogrodnik w Arboretum Zakładu Dendrologii i Pomologii Państwowej Akademii Nauk w Kórniku.
W 1955 roku rozpoczął studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na Wydziale Ogrodniczym w Sekcji Kształtowania Terenów Zielonych. Odbył w trakcie studiów praktyki w szkółkach w Pożogu i arboretum w Průhonicach (wtedy Czechosłowacja, dziś Czechy). Jako wolontariusz pracował też w Katedrze Botaniki Leśnej u prof. Jakuba Tomanka na Wydziale Leśnym SGGW. W 1962 roku rozpoczął pracę jako starszy technik w Katedrze Urządzania i Konserwacji Terenów Zielonych na Wydziale Ogrodniczym SGGW. W 1965 roku ukończył studia, broniąc pracę magisterską pt. „Wyniki obserwacji nad sadzeniem drzew starszych w Warszawie”. Wtedy też rozpoczął pracę naukową, w charakterze asystenta naukowo-technicznego w zespole prof. Alfonsa Zielonko. Prowadził praktyki oraz ćwiczenia dla studentów Sekcji Kształtowania Terenów Zieleni. W 1981 roku rozpoczął pracę jako wykładowca w Instytucie Produkcji Ogrodniczej w Zespole Roślin Ozdobnych – Dendrologia, gdzie współpracował z doc. dr. Włodzimierzem Senetą. Od 1982 roku wykładał w Katedrze Roślin Ozdobnych. W 1983 roku obronił pracę doktorską pt. „Studia dendrologiczne nad waloryzacją zabytkowych parków wiejskich na Mazowszu” i uzyskał tym samym stopień naukowy doktora nauk rolniczych, a wkrótce potem uzyskał stanowisko adiunkta. Do 1990 roku pracował w Katedrze Roślin Ozdobnych pod kierunkiem doc. dr. H. Chmiela, a następnie w Samodzielnym Zakładzie Dendrologii, kierowanym przez prof. M. Siewniaka.
W 1993 roku przeszedł formalnie na emeryturę, nie oznaczało to jednak porzucenia dotychczasowych działań, pasji oraz pracy zawodowej. Jego doświadczenie i wiedza dendrologiczna długo jeszcze były wykorzystywane, m.in. przy kontynuowaniu ćwiczeń z drzewoznawstwa i rysunku dla studentów architektury krajobrazu. Jest współautorem skryptu „Rysunek odręczny dla architektów krajobrazu”, część: „Barwa i pokrój wybranych roślin drzewiastych”. Wykonał 30 prac inwentaryzacyjno-koncepcyjnych według autorskiego modelu, co znalazło odbicie w pracy zbiorowej pod redakcją prof. Heronima Olenderka. Opracował metodę oceny potencjalnej i rzeczywistej wartości dendrologicznej drzew w parkach. Brał udział w badaniach zagospodarowania strefy roślinnej w rejonie Mazowieckich Zakładów Rafineryjno-Petrochemicznych w Płocku w celu właściwego kształtowania zagrożonego środowiska. W planach miał habilitowanie się, w ramach czego podjął pracę nad problemem przesadzania drzew starszych na terenie Warszawy. Był cenionym popularyzatorem wiedzy dendrologicznej, pisał artykuły do pism takich jak „Ogrodnictwo”, „Kwiaty”, „Działkowiec”. Był wielokrotnie nagradzany. Z najważniejszych nagród i odznaczeń wymienić należy Złoty Krzyż Zasługi (1985 r.) oraz Honorowy Laur od Związku Szkółkarzy Polskich (2018 r.). Był członkiem Sekcji Dendrologicznej Polskiego Towarzystwa Botanicznego i Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego.
Osobny wątek stanowi kwestia zajmowania się parkiem ursynowskim, wspólnie z prof. Alfonsem Zielonko oraz doc. Włodzimierzem Senetą. Ciekawostka powtarzana w kręgach akademickich SGGW mówi, że nie jest przypadkiem iż ROKOSZA zajął się ROZKOSZĄ (to taka gra słów, Rokosza – jego nazwisko, a Rozkosz – nazwa pałacu znajdującego się w parku ursynowskim, którym Rokosza zajmował się od lat 60.). W latach 90. powołano go na stanowisko Pełnomocnika Rektora SGGW ds. Terenów Zieleni i Zagospodarowania Przestrzennego Obiektów w Ursynowie. Józef Rokosza słynął także z fraszek, które znajomi nazywali rozkoszkami.
O fraszkach
Fraszki to nie woda w kranie
nie ma ich na zawołanie
Na Zielonych
Jeździć w teren
zbierać fakty
jest to dla mnie dziś zbyteczne
bo ja ze wsią mam kontakty
codzień
poprzez bary mleczne
Józef Rokosza zmarł w wieku 92 lat, w dniu 8 listopada 2020 roku. Msza święta odprawiona była w warszawskim kościele Św. Katarzyny ul. Fosa 2, w dniu 24 listopada o godz 12, po czym spoczął on na cmentarz przy ul. Wałbrzyskiej (grób 9/81).
Uważał, że jego najwierniejszym przyjacielem jest drzewo. Zachęcał studentów do tego, aby każdy z nich miał swoje drzewo w pobliżu, takie ukochane do końca i takie, o które mogliby zadbać. W Warszawie przy wydziale ogrodniczym, na którym pracował Rokosza rośnie dąb nazwany jego imieniem. Na tabliczce przytwierdzonej do pnia znajduje się inskrypcja: „Pomnik przyrody Dąb szypułkowy „Quercus robur” * JÓZEF * Naruszenie stanu istniejącego będzie karane chłostą!”.
Nie założył rodziny, nie pozostawił po sobie potomków.
Zobacz podobne artykuły:
Ważne informacje
Jestem autorem wszystkich artykułów i zdjęć (chyba, że zaznaczyłem, że jest inaczej w jakimś konkretnym przypadku). Czasami korzystam ze starych zdjęć znalezionych w internecie, prasie, książkach, przesłanych przez Czytelników. Staram się pytać o zgodę na wykorzystanie takiego zdjęcia, ale nie zawsze to jest możliwe, a czasem niepotrzebne. Jeśli jednak naruszyłem czyjeś prawa autorskie, proszę o kontakt. Zdjęcia w artykułach są mniej więcej aktualne w stosunku do daty opublikowania artykułu, chyba, że zaznaczyłem inaczej. Jeśli znalazłaś/-eś błąd, chcesz coś zasugerować, skrytykować, pochwalić, napisz na [email protected] – wychodzę z założenia, że nie jestem nieomylny i mogłem coś przegapić, o czymś zapomnieć albo po prostu czegoś nie wiem. Pamiętaj także, że możesz sobie do woli i za darmo czytać, oglądać, ale nie wolno Ci kopiować żadnych moich tekstów oraz żadnych zdjęć. Jeśli jednak bardzo chcesz wykorzystać coś mojego, napisz na [email protected] – na pewno się dogadamy i tu niekoniecznie chodzi o pieniądze 🙂
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS