Słynna mapa tureckiego geografa Piri Reisa to nie tylko dosłowne dzieło sztuki kartograficznej, to mapa, która wpłynęła na powstanie niezliczonych teorii spiskowych i do dziś budzi wiele kontrowersji. Mapa Piri Reisa jest prawdopodobnie najbardziej kontrowersyjnym zachowanym dokumentem z epoki odkryć i nieustannie znajduje się w centrum kontrowersji. Kontrowersje są głównie podsycane przez teoretyków spiskowych, którzy uważają mapę Piri Reisa za dowód starożytnych badań wybrzeża Antarktydy i obu Ameryk sprzed epoki wielkich odkryć geograficznych.
Na tą niezwykłą mapę natknął się niemiecki teolog Gustav Adolf Deismann. Stało się to 9 października 1929 r. Deissmann został wyznaczony przez tureckie Ministerstwo Edukacji do skatalogowania dzieł nieislamskich w Bibliotece Pałacu Topkapı. Za namową Deissmanna zarządca pałacu, Khalil Eden, zorganizował poszukiwania i znalazł porzucone i zapomniane materiały.
Podnosząc mapę, Deissmann zdał sobie sprawę, że może mieć w rękach unikalne znalezisko, więc pokazał je orientaliście Paulowi Calaisowi, który zidentyfikował je jako mapę skompilowaną przez Piri Reisa. Znalezisko stało się międzynarodową sensacją, ponieważ było wówczas jedyną znaną kopią mapy świata Krzysztofa Kolumba, a także jedyną XVI-wieczną mapą przedstawiającą Amerykę Południową w geograficznie poprawnym położeniu wzdłużnym względem Afryki.
Fragment znaleziony w Topkapı zawierał ocalałą zachodnią trzecią mapę świata narysowaną na pergaminie ze skóry gazeli. Ze względu na uszkodzony narożnik fragmentu sporne są również jego wymiary, ale wskazane są na około 90 x 63 cm.
Na tym fragmencie mapy Piri Reisa przedstawione są wybrzeża Ameryki Środkowej i Południowej.
Zachowany fragment obejmuje zachodnie wybrzeże Afryki i wschodnie wybrzeże Ameryki Południowej. Mapa została podpisana przez Piri Reisa, osmańskiego admirała, geografa i kartografa, i datowana na islamski miesiąc Muharram, 919, co odpowiada 1513 roku w kalendarzu gregoriańskim.
Została podarowana sułtanowi Selimowi I w 1517 roku jako pierwsza drukowana mapa Imperium Osmańskiego. W legendzie mapy Piri Reis opisuje, że do jej skompilowania użył dwudziestu wykresów i mappae mundi (tj. „Map świata”). Według Reisa mapy te obejmowały osiem map ptolemejskich, arabską mapę Indii, cztery niedawno opracowane portugalskie mapy Sindh (Pakistan) oraz mapę zachodnich ziem autorstwa Krzysztofa Kolumba.
Obecnie mapa Piri Reisa jest przechowywana w Bibliotece Pałacu Topkapı w Stambule w Turcji, ale zwykle nie jest wystawiana publicznie. Kopia mapy Piri Reisa jest przedstawiona na odwrocie banknotu 10 lirów tureckich.
Od momentu odkrycia mapa była przedmiotem różnych teorii spiskowych, według których przedstawia Antarktydę 300 lat przed odkryciem południowego kontynentu polarnego. Innym jeszcze bardziej fantastycznym twierdzeniem jest to, że Antarktyda jest nie tylko przedstawiona, ale pokazana taka, jaka była, zanim została pokryta czapą lodową ponad 6000 lat temu!
Wielkie kontrowersje wokół mapy Piri Reisa zaczęły się w 1965 roku, kiedy profesor Charles Hapgood opublikował swoją hipotezę na temat tego, co jest przedstawione na mapie w książce Maps of Ancient Sea Kings. Wraz ze swoimi studentami z University of New Hampshire profesor przestudiował mapę i znalazł szereg anomalii, takich jak użycie projekcji Mercatora i włączenie Antarktydy. Grecy znali i tworzyli mapy z odwzorowaniem cylindrycznym, opierając się na zrozumieniu kulistego kształtu Ziemi.
Europejczycy zaczęli posługiwać się odwzorowaniem Merkatora dopiero pod koniec XVI wieku. Wynalazca odwzorowania, kartograf Gerard Mercator, urodził się w 1512 roku, a mapa Piri Reisa pochodzi z 1513 roku. Żeglarze nauczyli się wykorzystywać astronomię i geometrię do wyznaczania długości i szerokości geograficznej dopiero po wynalezieniu chronometru w 1760 roku. A jeśli te dwie niespójności można logicznie wyjaśnić za pomocą greckich map źródłowych i wykresów z czasów Aleksandra Wielkiego, to włączenia Antarktydy nie da się niczym wytłumaczyć.
Hapgood zasugerował, że mapa Piri Reisa została oparta na materiale datowanym co najmniej na 4000 lat p.n.e., czyli zanim wszystkie znane cywilizacje wpadły na pomysł pisania, a tym bardziej mapowania otaczającego świata. Teoria Hapgooda sugeruje, że nieznana prehistoryczna cywilizacja dysponowała technologią umożliwiającą poruszanie się po głównych szlakach żeglugowych planety i miała stosunkowo dokładne wyobrażenie o geografii globu.
Profesor zasugerował też, że topograficzne opisy wnętrza kontynentów są możliwe, jeśli “prehistoryczna supercywilizacja” dysponowała technologią latania, a więc byli mistrzami nie tylko nawigacji morskiej, ale i powietrznej.
Mapa Piri Reisa dokładnie przedstawia aktualną linię brzegową Ameryki Południowej
Poważni naukowcy zauważyli, że mapa dość dokładnie przedstawia wybrzeże Ameryki Południowej. Świadczy o tym bardzo dokładne dopasowanie do współczesnych cech geograficznych wzdłuż wybrzeża i zaplecza kontynentu, które są przedstawione na mapie z początku XVI wieku i należy przyjąć, że Antarktyda i Ameryka Południowa łączyły się kiedyś w regionie Urugwaju, a Argentyna nie istniała.
Na mapie Piri Reisa widnieje obraz Antarktydy bez pokrywy lodowej kontynentu i to szokuje światowych naukowców, bo ich zdaniem dopiero zdjęcia satelitarne i technologie XX wieku dały nam możliwość zobaczenia dokładnie, jak wygląda kontynent na biegunie południowym pod grubą warstwę lodu, a kiedyś tysiące lat temu „satelitów nie było”. Dlatego oficjalna nauka po prostu odmawia zaakceptowania tego faktu, udając, że to w ogóle nie istnieje.
Profesor Hapgood ma jeszcze jedną ciekawą hipotezę, że nagła zmiana nachylenia osi Ziemi nastąpiła około 9500 lat p.n.e. i doprowadziła do przesunięcia Antarktydy, przesunięcia jej o setki kilometrów na południe, co doprowadziło do zmiany warunków klimatycznych i pokrycia kontynent z pokrywą lodową.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS