Renault ogłosił w maju, że pozbywa się zarówno moskiewskiej fabryki, jak i swoich 67,7 proc. udziałów w AwtoWAZ, producencie Łady. W obu przypadkach nowym właścicielem stanie się państwo, a cena wyniesie ponoć symbolicznego rubla. Renault zarezerwował sobie prawo odkupienia udziałów w ciągu sześciu lat. W zeszłym roku koncern wyceniał swoje rosyjskie aktywa na 2,2 mld euro.
Można się zastanawiać, czemu Francuzi zdecydowali się na taki deal. Nie dotyczy to zresztą tylko Renault. Trudno wskazać moment w historii, kiedy tyle firm z taką łatwością godziło się na tak potężne odpisy.
Doktor Aleksander Łaszek, menedżer w zespole ds. analiz ekonomicznych w firmie konsultingowej Deloitte, tłumaczy to kilkoma przyczynami. Po pierwsze, jest to kwestia wartości – wiele osób decyzyjnych było poruszonych agresją rosyjską i chciało możliwie szybko przeciąć powiązania z rosyjskim państwem. Po drugie – to kwestia kalkulacji.
– W ujęciu nominalnym gospodarka Rosji to już mniej niż 2 proc. światowego PKB i udział ten będzie spadał. Jednocześnie trwanie na rosyjskim rynku tworzy szereg ryzyk. Od firmy pozostającej w Rosji mogą zacząć odwracać się konsumenci czy pracownicy na innych rynkach. Ponadto kolejne rundy sankcji sprawiają, że coraz trudniejsze staje się prowadzenie działalności w tym kraju – mówi dr Łaszek. – Czyli z jednej strony mamy dość mały i raczej kurczący się rynek, a z drugiej duże ryzyka związane z pozostawaniem w Rosji. Oczywiście w przypadku poszczególnych firm czy branż obraz może wyglądać inaczej, jednak dla zdecydowanej większości z nich bilans potencjalnych zysków i ryzyka przemawia za opuszczeniem tego rynku.
Renault ogłosił w maju, że pozbywa się zarówno swojej fabryki w Moskwie, jak i 67,7 proc. udziałów w AwtoWAZ, producencie Łady.
Fot.: Forum
Jedyny dylemat, przed którym stoją, to: jak najszybciej pozbyć się rosyjskiej odnogi bez względu na straty, czy może szukać hojniejszego kupca, co jednak wiąże się z ryzykiem nacjonalizacji majątku, które wisi nad zachodnim biznesem, który przerwał działalność w Rosji.
Potencjalni kupcy zagraniczni ograniczają się do przedsiębiorstw z państw, które nie przyłączyły się do zachodnich sankcji. Na przykład browar Anheuser-Busch InBev dogadał się ze swoim tureckim partnerem Anadolu Efes, z kolei polska spółka odzieżowa LPP sprzedała biznes w Rosji konsorcjum chińskiemu. Rosyjskie zakłady Cersanitu przejął Sangre International ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Ci, którzy nie mogą znaleźć kupca z zagranicy, szukają kogoś z wewnątrz. Na przykład McDonald’s udało się sprzedać rosyjską część sieci Aleksandrowi Goworowi, swemu franczyzobiorcy. Znalezienie kupca w Rosji nie jest łatwe, bo wiele firm rosyjskich boi się kryzysu, nie palą się do zakupów. Z kolei ci chętni mogą być blisko powiązani z Kremlem. Na czele z Władimirem Potaninem, najbogatszym rosyjskim oligarchą, który przejął rosyjski biznes Société Générale.
Transakcje z udziałem samego państwa rosyjskiego to na razie wyjątki. Tak jak i forsowne przejęcia. Taki przypadek miał miejsce w marcu, gdy doszło do kradzieży zagranicznych samolotów. Putin podpisał wówczas ustawę umożliwiającą rosyjskim liniom lotniczym zatrzymanie maszyn, które dzierżawiły od leasingodawców z innych państw. Do ich zwrotu zobowiązały Rosjan zachodnie sankcje. Ich wartość to 10 mld dol. Wszystko jednak wskazuje na to, że to dopiero początek długiej serii.
– Rosja planuje nacjonalizację majątków zachodnich firm, co obejmuje nie tylko nieruchomości i ruchomości, ale także własność intelektualną – mówi dr Marek Jeżewski, adwokat, partner i szef praktyki rozwiązywania sporów w kancelarii Kochański & Partners.
Zwraca uwagę, że nie pozostanie … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS