Papież: droga braterstwa potrzebuje wszystkich i każdego z osobna

„W Bahrajnie dostrzegłem tę potrzebę i wyraziłem życzenie, aby na całym świecie przywódcy religijni i świeccy byli zdolni do spojrzenia poza własne granice, własne wspólnoty, aby zatroszczyć się o całość. Tylko w ten sposób można podjąć pewne problemy uniwersalne, takie jak na przykład zapomnienie o Bogu, tragedia głodu, troska o świat stworzony, o pokój. Trzeba o tym myśleć wspólnie – podkreślił Franciszek. – W tym względzie Forum Dialogu, zatytułowane «Wschód i Zachód dla ludzkiego współistnienia», wezwało do obrania drogi spotkania i odrzucenia drogi konfrontacji. Jakże bardzo jest to nam potrzebne! Jak bardzo potrzebujemy spotkania. Myślę o szaleństwie wojny – szaleństwie! -, której ofiarą jest udręczona Ukraina i wielu innych konfliktach, które nigdy nie zostaną rozwiązane dzięki infantylnej logice broni, a jedynie poprzez łagodną silę dialogu. Ale poza udręczoną Ukrainą pomyślmy o wojnach, które trwają od lat, pomyślmy o Syrii – ponad 10 lat! – pomyślmy o dzieciach w Jemenie, pomyślmy o Mjanmie: wszędzie! Teraz, najbliżej jest Ukraina, co robią wojny? Niszczą, niszczą ludzkość, niszczą wszystko. Konflikty nie powinny być rozwiązywane poprzez wojnę.“

„Pierwsze spotkanie miało charakter ekumeniczny – modlitwy o pokój, z drogim Patriarchą i bratem Bartłomiejem oraz z braćmi i siostrami różnych wyznań i obrządków. Odbyło się ono w katedrze, poświęconej Matce Bożej Arabskiej, której kształt przywołuje na myśl namiot, ten, w którym według Biblii Bóg spotkał Mojżesza na pustyni, podczas pielgrzymowania. Bracia i siostry w wierze, których spotkałem w Bahrajnie, naprawdę żyją «w drodze»: są to głównie pracownicy migrujący, którzy z dala od domu znajdują swoje korzenie w ludzie Bożym, a swoją rodzinę w wielkiej rodzinie Kościoła – zaznaczył Papież. – Wspaniałe jest widzieć tych migrantów, Filipińczyków, Hindusów, czy też chrześcijan z jeszcze innych krajów, którzy się zbierają i podtrzymują się w wierze. I idą naprzód z radością, będąc pewnymi, że Boża nadzieja nie zawodzi (por. Rz 5, 5). Spotykając się z pasterzami, osobami konsekrowanymi, pracownikami duszpasterskimi oraz – w uroczystej i wzruszającej Mszy św. odprawionej na stadionie – z tak wieloma wiernymi, pochodzącymi także z innych krajów Zatoki Perskiej, zaniosłem im miłość całego Kościoła.“