Oficjalnie inflacja w Turcji przekracza 80 proc., nieoficjalnie – zbliża się do 200 proc. Oliwy do ognia dolewa prezydent Erdogan, który wymusza na banku centralnym obniżki stóp procentowych i zapowiada kolejne.
We wrześniu inflacja nad Bosforem sięgnęła oficjalnie 83,45 proc. – podał
tamtejszy urząd statystyczny. Wynik – mimo że ekstremalnie wysoki –
absolutnie nikogo nie zaskoczył, a nawet nieco rozczarował, bo analitycy spodziewali się odczytu w wysokości 84,6 proc. Turcy zmagają się z galopującą i
dynamicznie przyspieszającą inflacją od dobrych kilku miesięcy.
Ostatni raz tak wysokie tempo wzrostu cen w Turcji obserwowano pod
koniec XX wieku, gdy oficjalny wskaźnik CPI rósł po przeszło 100 proc. w
skali roku.
W minionym miesiącu żywność i napoje bezalkoholowe podrożały o 93 proc. w
porównaniu do września ubiegłego roku, transport – o blisko 118 proc., a
użytkowanie mieszkania – o niemal 85 proc., wynika ze statystyk. W porównaniu do sierpnia wskaźnik cen wzrósł o 3,08 proc., natomiast koszty użytkowania mieszkania okazały się aż o 10 proc. wyższe.
Horrendalna oficjalna inflacja blednie w zestawieniu z nieoficjalnym
wyliczeniami, niepodlegającymi kontroli władz w Ankarze. Z szacunków
ENAGrup wynika, że ceny konsumpcyjne wzrosły o 186,27 proc. w porównaniu do września 2021 r. i o 5,3 proc. wobec sierpnia bieżącego roku.
Pomimo przyspieszającej i bardzo wysokiej inflacji prezydent Erdogan wymusza na banku centralnym obniżki (!) stóp procentowych. W ostatnich dwóch miesiącach Turcy dwukrotnie ścięli koszt pieniądza o 100 pb., sprowadzając stopę referencyjną do 12 proc. W rezultacie Turcja ma najbardziej ujemne realne stopy procentowe wśród wszystkich dużych gospodarek świata.
Erdogan zapowiada, że na tym nie koniec i będzie “rekomendował” kolejne cięcia. W ubiegłym tygodniu ponownie stwierdził, że niższe stopy doprowadzą do obniżenia inflacji i podkreślił, że stopy procentowe są jego “największym wrogiem”.
Taka postawa jest sprzeczna z podstawowymi zasadami polityki gospodarczej oraz zdrowym rozsądkiem. Wzrost cen spowalnia się, podnosząc koszt pieniądza, ograniczając w ten sposób dostęp do kredytu oraz zachęcając do oszczędzania. W efekcie maleje popyt, dzięki czemu maleje luka między nim a podażą. To z kolei ogranicza presję na wzrost cen.
Obniżki stóp pogłębiają kryzys walutowy w Turcji, któremu sprzyjają czynniki globalne – podwyżki stóp procentowych przez Fed i inne banki centralne czy wzrost awersji do ryzyka na rynkach finansowych. W ostatnich miesiącach silny wzrost cen importowanych paliw czy żywności
na globalnych rynkach doprowadził do powrotu głębokich deficytów na
tureckim rachunku bieżącym. W efekcie tylko w tym roku lira straciła do dolara blisko 29 proc., a kurs USD/TRY po raz pierwszy w historii przebił poziom 18,5.
Deprecjacja liry nie jest zjawiskiem nowym czy zaskakującym – w ciągu 10
lat straciła ona do “zielonego” aż 90 proc. – co skłania ludność i
firmy do gromadzenia pieniędzy w twardej walucie. I spirala się nakręca.
Nie są jej w stanie zatrzymać zachęty dla deponentów, nakaz
przewalutowania na krajową walutę części przychodów z eksportu czy
interwencje walutowe, na które przepalono w ciągu ostatnich trzech lat
grubo ponad 150 mld dol.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS