Pokolenia urodzone w latach 90., zwłaszcza wychowujące się w większych miastach, otaczała narracja, że nie istnieją istotne różnice między narodami. Nieważne, czy jest się z tego, czy innego kraju albo miasta. Nie ma znaczenia otoczenie, uwarunkowania określonego państwa i społeczeństwa. Ludzi łączą jedynie cechy uniwersalne, a nie miejsce urodzenia, regionalna gospodarka, lokalne powiązania czy środowisko. „Więcej wspólnego macie (lub będziecie mieli) z wykształconymi Amerykanami, Australijczykami czy Francuzami, niż z sąsiadami, którym codziennie mówicie (albo i nie) dzień dobry” – pobrzmiewały tego typu pouczenia.
Tymi uniwersalnymi wartościami, oprócz opakowujących w ładną z zewnątrz całość truizmów o miłości, solidarności i tolerancji, były głównie sprawy materialne. Pieniądze i podążanie za nimi, co czasem określano przyjemniej i, fakt faktem nieco pełniej – przynajmniej dla niższych klas społecznych – poszukiwaniem chleba i dachu nad głową. Czyli spełniania podstawowych potrzeb, które w tej rozpływającej się wizji życia ciężko w pełni zaspokoić.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS