Są ludzie, którym jest dobrze samym z sobą i stają się alienacją z wyboru, ale czy są świadomi wszelkich tego konsekwencji?
Jeśli ten wybór jest nieprzymuszony i chwilowy może być niezłym sposobem by znaleźć samego siebie, odnaleźć wartości, które przysłużą się rozwojowi. W wirażu obecnych czasów nieraz zagubieni szukamy schronienia dla swojej świadomości, tego kim jesteśmy lub kim chcemy być tu i teraz. Na własne życzenie szukamy izolacji by się zresetować. Ukojeniem są miejsca, gdzie nie ma ludzi lub jest ograniczona ich liczba, w ciszy, bez dostępu do mediów i technologii zachęcają do poszukiwania sensu swojego życia. Modą i luksusem stały się wyjazdy wyciszające ciało i duszę. Ascetyczne otoczenie i np. kilkudniowy pobyt w celi klasztoru stawia na nogi niejednego współudziałowca wyścigów szczurów.
Inaczej sprawy się mają, gdy człowiek traci swoją przynależność z powodu odrzucenia społecznego lub śmierci bliskich. Powoli lub drastycznie gubi często cechy charakterystyczne dla gatunku ludzkiego, takie jak sposoby formułowania myśli, język, uczucia i zachowania kształtujące się w wyniku ewolucji człowieka. Są to spójne cechy dla większości ludzi i ich funkcjonowania. Przymusowa i bardzo długa separacja społeczna doprowadza do głębokiej depresji, szaleństwa a nawet do odebrania sobie życia. Robinson Crusoe gdy wylądował na bezludnej wyspie dostrzega jak ważna jest obecność drugiego człowieka w życiu. Samotność najczęściej sprawia nam ból, zwłaszcza gdy jest przez nas niechciana. Pragniemy być kochani i akceptowani przez innych. Poczucie, że jest ktoś, dla kogo jesteśmy ważni i potrzebni, umacnia nas, uzdrawia. Daje nam poczucie bezpieczeństwa. To taka holistyczna terapia.
Szkoda, że nie da się zawekować w słoiki bliskich i pięknych relacji międzyludzkich by w razie ich braków delektować się dobrodziejstwem tego cudu. Lato zamykamy w słoiki by zimą poczuć jego zapach dzięki konfiturom z truskawek, wiśni, malin.
Przetwarzajmy swoje emocje na budowanie relacji, dajmy szansę sobie i innym, naprawiajmy to, co można, odstawiajmy to, co toksyczne, resetujmy lekko nadszarpnięte, budujmy a nie rujnujmy. Nie zadręczajmy się jeśli ktoś skreślił nas ze swojej listy. Szukajmy nowych relacji, nie poddawajmy się i żyjmy tak, jakby ten dzień był naszym ostatnim.
Barbara Wnukowska
#rakwmalymmiescie
*Materiał przygotowany w ramach profilaktyki nowotworowej, którą realizuje Powiat Sokólski.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS