Umowa B2B

Rodzaje umów w polskim prawie

Umowy w polskim prawie możemy podzielić na następujące rodzaje:

• umowy nazwane;
• umowy nienazwane;
• umowy mieszane.

Do umów nazwanych zaliczamy m.in. umowy określone w Kodeksie cywilnym takie jak: umowa o dzieło, zlecenie czy umowa agencyjna.

Umowy nienazwane są zawierane w ramach swobody umów, jednak nie zostały unormowane. Jako przykłady takich umów często wymienia się umowę franchisingu czy kontrakt menadżerski.

Umowa mieszana łączy zaś w sobie elementy treści różnych typów umów.

Kto może zawierać umowy?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy sięgnąć do przepisów Kodeksu cywilnego. Istotnym zagadnieniem jest tu bowiem zdolność do czynności prawnych, którą nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności. Zdolności do czynności prawnych nie mają osoby, które nie ukończyły lat trzynastu oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie. Co istotne, czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych jest nieważna. Wyjątkiem jest jednak sytuacja, gdy mamy do czynienia z umową należącą do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. Wówczas umowa taka staje się ważna z chwilą jej wykonania, chyba że pociąga za sobą rażące pokrzywdzenie osoby niezdolnej do czynności prawnych.

Co w przypadku osób prawnych np. spółek prawa handlowego? Jak stanowi Kodeks cywilny osoba prawna działa przez swoje organy w sposób przewidziany w ustawie i w opartym na niej statucie. Jeżeli zawierający umowę jako organ osoby prawnej nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres, ważność umowy zależy od jej potwierdzenia przez osobę prawną, w której imieniu umowa została zawarta. Do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych.

Umowa B2B

Umowa B2B (business-to-business) to umowa cywilnoprawna zawierana pomiędzy dwiema firmami.

Ten rodzaj kontraktu często nazywany jest samozatrudnieniem.

Biorąc pod uwagę wcześniejsze rozważania na temat rodzajów poszczególnych umów, umowę B2B możemy zaliczyć do umów nienazwanych.

Ważne! Umowa B2B nie jest umową o pracę.

Kto może podpisać umowę B2B?

Umowa B2B zawierana jest między przedsiębiorcami. Często przynajmniej jedną ze stron takiego kontraktu jest osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Jeżeli jedną ze stron jest spółka, należy sprawdzić czy osoba podpisująca umowę jest uprawniona do reprezentowania spółki.

Przedmiot umowy B2B

Przedmiot umowy B2B zależy od konkretnej sytuacji. W każdej branży przedmiot umowy B2B będzie inny. Przykładowo w branży IT umowa B2B może dotyczyć np. świadczenia usług programistycznych czy testowania oprogramowania. Pamiętajmy jednak, aby przedmiot umowy opisać precyzyjnie, aby uniknąć ewentualnych wątpliwości czy sporów w przyszłości. Do takich konkretnych kwestii można na przykład zaliczyć język programowania, ilość i miejsce świadczenia usług, zakres poszczególnych czynności itp.

Korzyści z umowy B2B

Pracodawca ponosi określony koszty związane z zatrudnieniem pracownika na podstawie umowy o pracę. Z tego powodu do najczęściej wymienianych zalet umów B2B zalicza się właśnie niższe koszty pracodawcy, które w konsekwencji mogą przełożyć się na wyższe wynagrodzenie samozatrudnionego.

Poza tym taki rodzaj umowy pozwala na większą elastyczność w porównaniu do umowy o pracę. Chodzi tu zwłaszcza o możliwość wynegocjowanie elastycznych godzin czy miejsca wykonywania danych czynności. Dla niektórych plusem może okazać się możliwość współpracy z wieloma podmiotami.

Do korzyści finansowych można zaliczyć niższe składki ZUS w przypadku początkujących przedsiębiorców czy możliwość skorzystania z różnego rodzaju dotacji.

Biorąc pod uwagę podatki, nie sposób pominąć możliwości wyboru w określonych sytuacjach sposobu opodatkowania czy zaliczenia wydatków bezpośrednio związanych z działalnością do kosztów.

Wady umów B2B

Wady umów B2B związane są z prowadzeniem działalności gospodarczej. Samozatrudniony musi samodzielnie odprowadzać składki i rozliczać podatki. Nie posiada też pewnych przywilejów, które dotyczą pracowników zatrudnionych na umowę o pracę (np. ochrona stosunku pracy kobiety w ciąży).

B2B a umowa o pracę

Zgodnie z Kodeksem pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Zatrudnienie na takich warunkach jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy. Niedopuszczalne jest zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu wyżej określonych warunków wykonywania pracy.

Co to oznacza w praktyce? Otóż działanie wbrew tym przepisom wiąże się z odpowiedzialnością za wykroczenia przeciwko prawom pracownika. Jak stanowi art. 281 Kodeksu pracy, kto będąc pracodawcą lub działając w jego imieniu zawiera umowę cywilnoprawną na warunkach, w których powinna być zawarta umowa o pracę podlega karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł.

Ponadto osoba, która wykonuje swoje obowiązki na warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy, formalnie jednak na podstawie umowy B2B, może złożyć do sądu pozew o ustalenie istnienia stosunku pracy. W takich przypadkach bada się czy w łączącej strony umowie przeważają cechy, które są istotne dla umów o pracę.

„W świetle art. 22 § 1 i 11 k.p. sąd może ustalić istnienie stosunku pracy także wtedy, gdy strony w dobrej wierze zawierają umowę cywilnoprawną, lecz jej treść lub sposób realizacji odpowiada cechom stosunku pracy. Ponadto w świetle art. 22 § 11 k.p. oceny charakteru umowy należy dokonywać nie tylko na podstawie przyjętych przez jej strony postanowień, które mogą mieć na celu stworzenie pozoru innej umowy, lecz przede wszystkim na podstawie faktycznych warunków jej wykonywania. Dlatego też zastrzeżenie w umowie możliwości zastępowania się w pracy przez wykonawcę inną osobą nie odbiera jej cech umowy o pracę, zwłaszcza, gdy faktycznie takie zastępstwa nie miały miejsca, a inne cechy badanej umowy wskazują na przewagę cech charakterystycznych dla stosunku pracy” – uznał Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 22 września 2015 r. (sygn.. III Aua 1634/14).

Zgłoś naruszenie/Błąd