A A+ A++

Ustawa o 7 proc. PKB na ochronę zdrowia do 2027 r. została podpisana przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę.

Chodzi o ustawę 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Ustawa przewiduje przyspieszenie osiągnięcia dotychczas określonego poziomu nakładów na ochronę zdrowia w wysokości 6 proc. produktu krajowego brutto (PKB) już w 2023 r. oraz określenie ścieżki dalszego wzrostu minimalnych wartości przedmiotowych nakładów aż do osiągnięcia poziomu 7 proc. PKB w 2027 r.

Większe kompetencje ministra zdrowia

W ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wprowadzono zmiany rozszerzające uprawnienia ministra zdrowia związane z przekazywaniem Narodowemu Funduszowi Zdrowia dotacji podmiotowej lub jako zasilenie funduszu zapasowego, ze środków, które zostaną zidentyfikowane jako oszczędności także na etapie realizacji budżetu. Jednocześnie umożliwiono ministrowi zdrowia za zgodą ministra finansów publicznych dokonywanie zmian w planie wydatków polegających na przeniesieniu środków pomiędzy działami budżetu państwa, w ramach części budżetowej, którą dysponuje.

 

Ochrona dla medyków

W ustawie o zapobieganiu oraz zwalczeniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi dodany został przepis karny odnoszący się do sytuacji naruszenia nietykalności cielesnej osoby prowadzącej badanie kwalifikacyjne lub szczepienie ochronne przeciwko COVID-19 lub osoby pomagającej w przeprowadzeniu badania lub szczepienia, której nie przysługuje ochrona prawna należna funkcjonariuszowi publicznemu, podczas lub w związku z przeprowadzanym badaniem lub szczepieniem.

 

Długi szpitali

Zmiany wprowadzone w ustawie o finansach publicznych mają na celu wyjęcie spod zasady tworzenia reguły finansowej wskazanej w art. 50 ust. 6 ww. ustawy wydatków w części budżetu państwa „zdrowie” oraz w dziale „ochrona zdrowia” w innych częściach budżetu.

Z kolei zmiany w ustawie o działalności leczniczej polegają głównie na nowelizacji art. 59 ust. 2, uznanego przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 20 listopada 2019 r. sygn. akt K 4/17 za niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie w jakim zobowiązuje jednostkę samorządu terytorialnego, będącą podmiotem tworzącym samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, do pokrycia straty netto stanowiącej ekonomiczny skutek wprowadzania przepisów powszechnie obowiązujących, które wywołują obligatoryjne skutki finansowe dla działania samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.

Przepis w nowym brzmieniu daje podmiotowi tworzącemu, możliwość (w miejsce obowiązku) pokrycia straty netto samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, a jednocześnie będzie stanowił podstawę prawną (o charakterze fakultatywnym) do przekazania środków finansowych na ten cel.

 

Sieć szpitali – przedłużenie umów

Ustawą przedłużono także obowiązywanie aktualnych wykazów świadczeniodawców zakwalifikowanych do systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej (tzw. sieci szpitali) do dnia 30 czerwca 2022 r.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 5, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

 

Źródło: Prezydent RP 

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułŚmierć po interwencji policji w Lubinie. Pełnomocnicy rodziny zmarłego: Wyniki zagranicznej sekcji przeczą wersji policji
Następny artykułZdrowe orzeźwienie dla skóry