W ostatnich latach weszły w życie umowy o wolnym handlu UE z Japonią, Wietnamem i Singapurem. Teraz Bruksela negocjuje z Canberrą.
19 marca br. zakończyła się jedenastodniowa 10 runda negocjacji układu o wolnym handlu (FTA) między Unią Europejską a Australią. Eksperci Komisji Europejskiej (KE) oraz rządu w Canberrze rozmawiali online w 28 grupach tematycznych. Prowizorycznie uzgodniono tekst kolejnych rozdziałów. Tym razem o ułatwieniach w handlu i usługach dostawczych. Dopóki jednak strony nie osiągną ostatecznego porozumienia, istnieje ryzyko powrotu do rozmów o tymczasowo przyjętych rozwiązaniach.
W czerwcu br. będzie miała miejsce kolejna runda negocjacji. Choć atmosfera rozmów jest dobra, trudno przewidzieć czas ich zakończenia. Do istniejących przeszkód związanych z handlem produktami rolnymi czy samochodami dołączyły kwestie nowe jak możliwy graniczny podatek węglowy.
Jakie branże zyskają na umowie UE-Australia?
Helena König, przewodnicząca europejskiej delegacji stwierdziła, że celem rozszerzonej umowy o wolnym handlu są „ułatwienia w handlu dobrami, dostawach usług i inwestycjach”, przy zachowaniu ochrony miejsc i standardów pracy oraz zapewnieniu poszanowania środowiska naturalnego i przeciwdziałaniu zmianom klimatycznym. Porozumienie ma ułatwić dwustronną wymianę gospodarczą regulowaną dotychczas zasadami Światowej Organizacji Handlu oraz bilateralnymi uzgodnieniami z 2008 r. Tak szeroki zakres umowy powoduje konieczność uwzględnienia interesów wielu aktorów i może powodować dalsze przeciąganie się rozmów.
Analiza wpływu umowy autorstwa Komisji wskazuje, że do 2030 r. skutkiem FTA powinno być powiększenie o 4 mld euro gospodarki wspólnoty w porównaniu ze scenariuszem, gdyby umowy nie było. Sektory, które mogą najbardziej zyskać w UE to: przemysł motoryzacyjny, części samochodowych i chemiczny, nawozów i środków ochrony roślin. Polska spółka Ciech Sarzyna od kilku już lat jest obecna na rynku australijskim. Dla polskich producentów ciekawy może być także sektor akcesoriów samochodowych.
CZYTAJ TEŻ: FTA. Umowy wielkiego strachu i wielkich możliwości
Z drugiej strony Australijczycy liczą na szersze otwarcie rynku europejskiego dla ich mięsa – głównie wołowiny i baraniny – oraz warzyw i owoców. Jest to szczególnie ważne ze względu na przedłużający się spór handlowy z Chinami. Z polskiego punktu widzenia ważne mogą być rozwiązania przyjęte w handlu węglem koksowniczym, którego Australia już teraz jest istotnym eksporterem do wspólnoty.
W ostatnich latach rozmowy dominowały kwestie faktycznych, pozacelnych barier w handlu. Dobrym ich przykładem jest dostęp europejskich samochodów do australijskiego rynku, ograniczany australijskim podatkiem od luksusowych pojazdów (LCT). Jego konstrukcja powoduje, że daniną w praktyce dotknięte są głównie pojazdy najnowocześniejsze i najbardziej energooszczędne, a więc te, które najbardziej opłacałoby się importować z Europy. Rząd australijski przewidywał modyfikację LCT w 2020 r., ale pandemia stała się okazją do zmiany tych planów.
Oznaczenia geograficzne produktów regionalnych
Ważnym punktem spornym w negocjacjach były tradycyjnie oznaczenia geograficzne produktów regionalnych dla ponad 170 rodzajów żywności i ponad 230 rodzajów alkoholi. Australijscy wytwórcy obawiają się utraty rynku z powodu konieczności zmiany nazwy niektórych produktów, takich jak „gouda” czy „edam”. Istnieje szansa, że oznaczenia regionalne rozwiązane zostaną podobnie, jak w porozumieniu o handlu winem UE-Australia z 2010 r., w którym Canberra zgodziła się respektować oznaczenia geograficzne produktów europejskich i ich oznakowanie, także w przypadku eksportu na rynki trzecie. Producenci rolni spodziewają się stopniowego wzajemnego znoszenia ceł lub podwyższenia kwot bezcłowych.
CZYTAJ TEŻ: Jak skorzystać na wolnym handlu z Wietnamem?
Obu stronom zależy na możliwie pełnym ujęciu w umowie coraz ważniejszych dla rozwiniętych gospodarek usług (w tym cyfrowych) oraz kwestii inwestycyjnych. Rodzi to jednak konieczność szczegółowych uzgodnień dotyczących np. zasad rozstrzygania sporów oraz uregulowania ochrony prywatności i danych osobowych.
Kiedy przewidywane jest porozumienie UE-Australia?
Po rozpoczęciu rozmów w czerwcu 2018 r. obie strony miały nadzieję na ich zakończenie w szybkim tempie, jak stało się to w przypadku podobnie ambitnych umów z Japonią czy Singapurem. Jednak szereg tematów spornych w negocjacjach oraz zmieniająca się sytuacja globalna (jak dojście do skutku brexitu i ograniczenia pandemiczne) spowodowały dalsze opóźnienia rozmów, które i przed 2020 r. toczyły się w umiarkowanym tempie. Choć Angus Taylor, australijski minister spraw zagranicznych i handlu, donosił 23 marca br. parlamentowi, że „dziesiąta runda rozmów przyniosła większy postęp niż wszystkie dotychczasowe”, to obecnie żadna ze stron nie podaje przewidywanej daty ich zakończenia.
CZYTAJ TEŻ: Japonia – więcej tam eksportujemy zyskując na wolnym handlu
Jeśli partnerzy osiągną kompromis, umowa będzie musiała być zatwierdzona przez Parlament Europejski i australijskiego ustawodawcę. PE od początku rozmów ściśle monitoruje ich postępy. W dwustronnej delegacji parlamentarnej wśród Polaków są europosłowie Róża Thun i Kosma Złotowski.
Sporny graniczny podatek węglowy
Elementem spornym, który pojawił się stosunkowo niedawno, jest graniczny podatek węglowy, w Europie znany jako CBAM (Carbon Border Adjustment Measure). Z punktu widzenia UE ten mechanizm jest elementem polityki klimatycznej. Za jego pomocą eksporterzy dóbr z krajów, gdzie przedsiębiorstwa nie muszą płacić za emisje gazów cieplarnianych przy produkcji, musieliby na granicy wspólnoty nabywać certyfikaty emisyjne. Miałoby to wyrównać szanse europejskich i pozaeuropejskich producentów. W czerwcu br. nad rozwiązaniem ma pracować Parlament Europejski, a jego wprowadzenie Komisja zakłada w 2023 r. Na początku CBAM przewidziano tylko dla sektorów powodujących duże zanieczyszczenia, jak produkcja cementu, stali, chemii czy nawozów.
CZYTAJ TEŻ: Eksport poza UE nie taki straszny jak go malują
Australijski rząd uważa to za rodzaj gospodarczego protekcjonizmu i dodatkową pozacelną barierę w handlu. Choć zdaniem Tennanta Reeda, analityka ds. klimatu w związku przedsiębiorców Australian Industry Group, taki podatek węglowy miałby „niewielkie bezpośrednie konsekwencje w krótkiej perspektywie”, to potencjalnie CBAM może pozostać kością niezgody między Unią a Australią. Zwłaszcza, jeśli kraje rozwinięte nie osiągną szerszego porozumienia w tej sprawie w gremiach takich jak G7. Rząd australijski przeciwny jest z reguły politykom ograniczającym emisje, reprezentując stanowisko, że zostaną one powstrzymane dzięki innowacyjnym technologiom i mechanizmom rynkowym.
Dodatkowym elem … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS