Nowe przypadki wścieklizny na Mazowszu. W obszarze zagrożonym część Warszawy

Sześć wściekłych lisów od początku roku

Pierwszy od wielu lat przypadek wścieklizny na Mazowszu został potwierdzony u lisa 15 stycznia 2021 r. w miejscowości Izabela na terenie gminy Wiązowna w powiecie otwockim. Drugi wykryto 29 stycznia w miejscowości Kołbiel w powiecie otwockim, trzeci – 12 lutego w miejscowości Zakręt w gminie Wiązowna w powiecie otwockim, czwarty – 19 marca w miejscowości Dębe Wielkie w powiecie mińskim. Ostatnie dwa potwierdzono 26 marca w miejscowości Malcanów w gminie Wiązowna w powiecie otwockim i w miejscowości Zabieżki w gminie Celestynów w powiecie otwockim.

Rozporządzeniem wojewody mazowieckiego z 19 stycznia i 2 lutego 2021 r. ustanowiono obszar zagrożony wścieklizną obejmujący:

• fragment Warszawy w dzielnicy Wawer (część dzielnicy ograniczona od północy Mazowieckim Parkiem Krajobrazowym, od zachodu ul. Kwitnącej Akacji, od południa ul. Izbicką, Zagórzańską i Złotej Jesieni) i w dzielnicy Wesoła (część dzielnicy na południe od ul. Trakt Brzeski oraz część dzielnicy ograniczona od północy linią kolejową, od zachodu ul. I Praskiego Pułku i od południa ul. Trakt Brzeski);
• w powiecie mińskim: miasto Sulejówek, część gminy Halinów (miejscowości Długa Kościelna – część miejscowości na zachód od ul. Jana Kochanowskiego, Długa Szlachecka – część miejscowości na zachód od ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego, Grabina, Halinów – część miejscowości na zachód od ul. Okuniewskiej, Hipolitów, Józefin, Królewskie Brzeziny, Stary Konik) oraz część gminy Siennica (miejscowości Borówek, Chełst, Grzebowilk, Kośminy);
• w powiecie otwockim: miejscowości w gminie Wiązowna (Boryszew, Emów, Duchnów, Góraszka, Izabela, Majdan, Michałówek, Stefanówka, Wiązowna, Zagórze, Zakręt) i miejscowości w gminie Kołbiel (Antoninek, Bocian, Borków, Chrosna, Chrząszczówka, Człekówka, Gadka, Gózd, Karpiska, Kołbiel, Nowa Wieś, Oleksin, Podgórzno, Rudno, Rudzienko, Sępochów, Skorupy, Stara Wieś Druga, Sufczyn, Teresin, Władzin, Wola Sufczyńska).

Nie szczepisz psa, grozi ci 500 zł kary

Na obszarze zagrożonym wścieklizną obowiązuje zakaz:

• organizowania, targów, wystaw, konkursów, pokazów z udziałem psów, kotów oraz innych zwierząt wrażliwych na wściekliznę;
• organizowania polowań i odłowów zwierząt łownych, za wyjątkiem odstrzałów sanitarnych dzików oraz polowań indywidualnych na dziki bez udziału psów i nagonki, na zasadach określonych przez właściwego terytorialnie powiatowego lekarza weterynarii.

Na obszarze zagrożonym wścieklizną wojewoda wprowadził nakaz:

• trzymania psów na smyczy lub na ogrodzonym terenie zamkniętym, a kotów w zamknięciu;
• pozostawienia zwierząt gospodarskich w okólnikach i na zamkniętych wybiegach.

Teren objęty zarządzeniem wojewody oznakowano na granicach ustawionymi przy drogach tablicami ostrzegawczymi z napisem: “Uwaga, obszar zagrożony wścieklizną zwierząt”.

Wścieklizna jest chorobą zakaźną zwierząt (atakującą ośrodkowy układ nerwowy ludzi oraz zwierząt stałocieplnych), która podlega obowiązkowi zwalczania. Wirus wścieklizny jest odporny na gnicie i zamarzanie, natomiast jest wrażliwy na ogrzewanie (w temperaturze 60 st. C przeżywa pięć minut) oraz na działanie większości środków dezynfekujących. Do zakażenia wścieklizną dochodzi zazwyczaj na skutek pogryzienia przez chore zwierzę. Zakażenie jest możliwe poprzez kontakt ze śliną chorego lub zakażonego zwierzęcia. Wirusy wścieklizny początkowo atakują zakończenia nerwowe uszkodzonych miejsc, a następnie poprzez nerwy obwodowe mózg. Prawie zawsze jest to choroba śmiertelna.

W Polsce obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie podlegają psy powyżej trzeciego miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia. Wskazane są również szczepienia kotów. Brak szczepienia psa jest wykroczeniem, za które grozi mandat karny w wysokości do 500 zł.

Na terenie powiatów otwockiego, mińskiego i Warszawy zakończono właśnie wiosenną akcję szczepienia przeciwko wściekliźnie wolno żyjących lisów. Szczepionki doustne rozkładane były w lasach, na polach i łąkach w liczbie 30 dawek na kilometr kwadratowy.