22 stycznia 2021 roku, przeciętny zimowy dzień, ani nie za ciepło, ani nie bardzo zimno, zapewne gdy nasi przodkowie sprzed 158 lat uzbrojeni głównie w kosy lub dubeltówki szli na bój z carską armią, musiało być dużo zimniej (co widać na ówczesnych obrazach), ale cóż, globalne ocieplenie robi swoje!
Do rzeczy jednak! Jaki był tego dnia udział poszczególnych nośników energii w jej produkcji ? (chodzi tylko o energię elektryczną). Ano zobaczmy:
węgiel kamienny 47,9%
węgiel brunatny 26,1%
gaz ziemny 6,9%
gaz z pokładów węgla 0,3%
olej opałowy 1,9%
biomasa 1,4%
elektrownie wiatrowe 13,7%
fotowoltaika 0,5%
elektrownie wodne przepływowe 1,1%
szczytowo-pompowe 0,3%
Tak więc w tym bardzo przeciętnym jak na dzisiejsze czasy dniu zimowym dominacja paliw kopalnych, głównie węgla jest niepodważona, łącznie 73,6%,
a jeśli doliczyć inne emisyjne procesy spalania to dodatkowe 10,5%
mam tu na myśli gaz, olej oraz biomasę!
Łącznie w sposób “brudny” wytworzyła Polska tego dnia aż 84,1% całej energii.
Wśród źródeł “czystych” największa pozycja to energetyka wiatrowa, bo 13,7%, pozostałe już mają udział absolutnie marginalny! W sposób “czysty”, czyli z całej energetyki odnawialnej uzyskaliśmy tego dnia 15,9%. Ale nawet gdyby wykazać dobrą wolę i doliczyć tu biomasę (a odjąć od źródeł emisyjnych) to i tak mamy proporcję 17,3% do 82,7%. A przecież zainstalowane jest już ponad 10 GW mocy w fotowoltaice i energetyce wiatrowej! Moc przyrasta zatem systematycznie i szybko, ale w naszym miksie nic jakoś znacząco się zmienić nie chce! Dalej po staremu króluje węgiel!
W rzeczywistości jest nawet gorzej, niż wynika z mojego opisu, ale przez grzeczność przemilczę inne jeszcze aspekty powyższej sytuacji. Trudno się zatem dziwić, że energia elektryczna u nas drożeje i drożeć będzie, skoro już obecnie cena uprawnień do emisji CO2 dla każdej tony wynosi 35 euro! Ten haracz spada na społeczeństwo i naszą gospodarkę!
Już z tego widać, że w sposób zasadniczy nic się w naszej energetyce nie zmieni na lepsze, bez uruchomienia przynajmniej pierwszego bloku elektrowni jądrowej i potem szybko następnych. Wyprą one od razu część źródeł emisyjnych, i to w sposób trwały, nieważne jaka pora roku czy pora dnia! Jak dużo energii emisyjnej produkowanej w najstarszych pracujących z najniższą sprawnością blokach węglowych jest w stanie wyprzeć z naszego systemu taki blok jądrowy?
Załóżmy, że na razie uruchomiliśmy tylko jeden!
Że co? …. że koszty budowy wysokie, tak? A policzyłeś/łaś koszty BRAKU budowy elektrowni jądrowej i BRAKU jej działania w naszym systemie? Nie? To policz, dobrze? I dopiero porównuj! Razem policzmy!
Jeśli byłby to Westinghouse o mocy 1100 MW, uzyskalibyśmy ok 8 TWh energii w ciągu roku! Te 8 TWh nie musimy już otrzymywać z najbardziej niewydajnych, najstarszych elektrowni węglowych, gdzie 1 MWh energii oznacza emisję aż 1 tony CO2.
Skoro tak, to biorąc pod uwagę obecne ceny uprawnień do emisji CO2 jako 35 euro / tonę, łatwo policzyć, że 1 TWh wytworzona w elektrowni jądrowej oznacza oszczędność dla społeczeństwa aż 35 mln euro, a ponieważ Westinghouse wytwarza ich rocznie aż 8 TWh, więc oszczędzamy ok 280 mln euro (1 mld 260 mln PLN)!
Mówimy tylko o jednym bloku jądrowym, najmniejszym spośród trzech technologii do wyboru, bo koreański APR to 1400 MW mocy i ok 11 TWh energii rocznie więc oszczędność finansowa wyniosłaby ok 385 mln euro (1 mld 732,5 mln PLN), a przy francuskim EPR gdy roczna produkcja energii to ok 12,5 TWh energii elektrycznej rachunek oszczędności na dopłatach do emisji CO2 wyniesie 437,5 mln euro (prawie 2 mld PLN)!
Oczywiście, rachunek nie jest ścisły, raz na półtorej roku musimy zrobić w tego typu reaktorach częściową wymianę paliwa (dwutlenek Uranu, lub mieszanina dwutlenku Uranu i dwutlenku Plutonu), trwający w przybliżeniu ok 40 dni. W tym czasie reaktor nie pracuje, więc co drugi rok byłby taki, że oszczędności nasze wynikające z jego istnienia byłyby mniejsze o około 11% w porównaniu z rokiem w którym wymiana paliwa nie zachodzi. Jeśli posiadalibyśmy i drugi taki blok jądrowy, wymiana paliwa nigdy nie jest robiona w obu jednocześnie!
Oczywiście obliczenia są obarczone i drugim o wiele poważniejszym błędem, jako że ceny uprawnień wahają się ze stałą tendencją wzrostową z roku na rok! W kolejnych latach oszczędności na emisji CO2 byłyby więc odpowiednio większe, niż te, przeze mnie wyliczone! W roku 2030 można się spodziewać nawet dwa razy większych dopłat do każdej tony CO2, niż to ma miejsce obecnie!
Koszty braku atomu w naszym miksie energetycznym są w istocie o wiele większe, gdy doliczy się koszty zdrowotne, koszty energetycznego ubóstwa naszego społeczeństwa, koszty cywilizacyjnego zacofania technologicznego itp.
Ale już i te wyliczenia są godne uwagi i powinny skłaniać do dużo szybszych prac nad polskim atomem, niż to ma miejsce obecnie! Chyba, że ktoś chce świadomie szkodzić naszej gospodarce!
Jerzy Lipka
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS