Walka z nieznanym wrogiem
Od 21 października Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Sanoku decyzją wojewody podkarpackiego został przekształcony na szpital jednoimienny. Od niemal miesiąca placówka przyjmuje tylko pacjentów zakażonych koronawirusem. Osoby, które nie są zakażone COVID-19, nie są przyjmowane. Praca w szpitalu musiała zostać przeorganizowana. O trudach walki z podstępnym i nieznanym wrogiem, mierzeniem się z brakami personelu medycznego oraz o zwykłej codzienności pracy na Oddziale Zakaźno-Obserwacyjnym opowiada lek. Renata Kornasiewicz-Dubiel, ordynator oddziału.
W całej Polsce powstały szpitale jednoimienne, które zajmują się tylko leczeniem pacjentów zakażonych koronawirusem. Taką funkcję od 21 października pełni również sanocki szpital. Personel medyczny codziennie musi mierzyć się z nieznanym i podstępnym wrogiem. Walka trwa nieustannie. Lekarze, pielęgniarki oraz pracownicy szpitala zmagają się nie tylko z koronawirusem, leczeniem pacjentów, ale także muszą zadbać o zdrowie swoje i najbliższych. Tym bardziej, że codzienny kontakt z osobami zakażonymi nie ułatwia im tego zadania. O tej trudnej walce opowiada lek. Renata Kornasiewicz-Dubiel – specjalista chorób zakaźnych i wewnętrznych, ordynator oddziału, która zaczęła pełnić tę funkcję 18 stycznia tego roku.
Pracę ordynatora Oddziału Obserwacyjno-Zakaźnego rozpoczęła pani w styczniu tego roku. Zaraz musiała mierzyć się pani z pandemią koronawirusa. Nie miała pani obaw, czy podała kierowaniu oddziałem w tym trudnym okresie?
Rzeczywiście pracę na tym stanowisku rozpoczęłam w styczniu tego roku, a więc tuż przed pandemią. Nie bałam się tej pracy, bo zawód wykonuję już od wielu lat. Jestem lekarzem chorób wewnętrznych i posiadam specjalizację z chorób zakaźnych, a ponadto w ostatnim czasie byłam zastępcą ordynatora na tym oddziale. Jednak funkcja ta, na pewno wiązała się z pewnymi obawami dotyczącymi sfery organizacyjnej. Chcę zauważyć, że aktualnie w Oddziale Obserwacyjno-Zakaźnym naszego szpitala, oprócz mnie, zatrudniony jest jeszcze jeden lekarz posiadający specjalizację w zakresie chorób zakaźnych, przy czym wykonuje swoje obowiązki w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz lekarz w trakcie odbywania specjalizacji. W ostatnim czasie, w związku ze zwiększeniem liczby pacjentów, otrzymywaliśmy również doraźną pomoc w postaci oddelegowania lekarzy z innych oddziałów szpitala.
Szpital od niedawna przyjmuje tylko pacjentów z COVID-19? Czy to dobre rozwiązanie? Co się zmieniło po jego przemianowaniu? Tym bardziej, że z dnia na dzień rośnie liczba chorych.
Szpital w Sanoku został przekształcony w szpital jednoimienny i zajmuje się leczeniem wyłącznie pacjentów zakażonych wirusem SARS-CoV-2. Nie można jednoznacznie odpowiedzieć, że jest to rozwiązanie dobre lub złe. Z jednej strony sytuacja epidemiczna jaka panuje w kraju, wymaga takich radykalnych rozwiązań w celu zapewnienia opieki wszystkim pacjentom wymagającym hospitalizacji. Oddział Obserwacyjno-Zakaźny, dysponujący jedynie 19 miejscami, sam nie był w stanie tego zadania wypełnić. W tej chwili pacjenci zakażeni koronawirusem leczeni są zarówno na naszym oddziale, jak i na innych oddziałach szpitala. Zwiększyła się liczba miejsc oraz liczba personelu zaangażowanego w leczenie zakażonych pacjentów, ale lekarzy ze specjalizacją w zakresie chorób zakaźnych nadal jest tylko dwóch. Należy jednak podkreślić, że wraz z pojawieniem się koronawirusa nie zniknęły inne choroby. Nadal są pacjenci wymagający np. leczenia kardiologicznego czy chirurgicznego i oni muszą w tej chwili szukać dla siebie miejsca w innych szpitalach. To stanowi problem wynikający z przekształcenia naszego szpitala.
Czy jesteście odpowiednio przygotowani do tej walki? Czy brakuje wam rąk do pracy, a może sprzętu? Ciągle słyszy się o personelu medycznym, który musi odbyć kwarantannę.
Mówiłam już o problemach z obsadą Oddziału Obserwacyjno-Zakaźnego, a więc rąk do pracy nigdy nie było za dużo. Staramy się to nadrobić zaangażowaniem całego personelu. Korzystając z okazji, chcę podziękować wszystkim zatrudnionym na oddziale za ich pracę i poświęcenie. Dużym problemem są także zakażenia wśród pracowników szpitala i dotyczy to także naszego oddziału. Zdarzały się przecież sytuacje, że konieczne było wstrzymywanie wszystkich planowych przyjęć i zabiegów w szpitalu. Korzystanie z posiadanych środków ochronnych na pewno zwiększa bezpieczeństwo w pracy, ale przecież każdy z nas, oprócz pracy w szpitalu, kontaktuje się z bliskimi, idzie po zakupy. Podkreślenia wymaga, że w tej chwili praca lekarzy, pielęgniarek i innych osób obsługujących zakażonych pacjentów jest bardzo ciężka i stresująca.
Oczywiście korzystamy z dostępnych środków ochrony indywidualnej, ale praca w kombinezonach czy rękawicach, które nie przepuszczają powietrza, powoduje wyczerpanie organizmu. Dlatego tak istotne jest zwracanie uwagi na te elementy, które mogą nas wszystkich ochronić przed zakażeniem. Dużo się o tym mówi w mediach, ale przypominania nigdy za wiele. Nośmy maseczki, zachowujmy dystans społeczny (1,5 – 2 m), myjmy i dezynfekujmy ręce, no i chrońmy naszych seniorów, bo oni są najbardziej narażeni na ciężkie komplikacje związane z zakażeniem.
Oddział na co dzień zajmuje się diagnostyką i leczeniem chorób zakaźnych, jednak teraz musicie mierzyć się z czymś nieznanym. Jak wygląda ta walka?
Na co dzień leczymy pacjentów zakażonych chorobami zakaźnymi, a więc koronawirus wpisuje się w nasze doświadczenia i obowiązki. Problem polega na tym, że jest to coś nowego, z czym dotychczas nikt nie miał do czynienia. Uczymy się postępowa- nia z koronawirusem tak jak cały świat, a jest to nauka trudna ze względu na nasilenie epidemii, dużą zakaźność patogenu, brak skutecznych leków, które są wciąż w fazie badań i do- świadczeń, a także trudności, co do rokowań poszczególnych pacjentów. Są osoby, które przechodzą zakażenie całkowicie bezobjawowo, nawet o tym nie wiedząc, a są też takie, które wymagają wspomagania oddechu respiratorem. Są osoby młode, które ciężko chorują, a są też osoby w starszym wieku, które skutecznie walczą z zakażeniem i wracają do zdrowia. Mówiłam o osobach bezobjawowych, chorujących nieświadomie, ale to nie oznacza, że takie osoby nie stanowią zagrożenia dla innych. One też są źródłem zakażenia. To jest kolejne niebezpieczeństwo związane z koronawirusem. Tak właśnie wygląda nasza walka z tym podstępnym wrogiem. Mam nadzieję, że zachowując zdrowy rozsądek i przestrzegając zasad bezpieczeństwa, a przy tym korzystając ze wsparcia medialnego i społecznego, uda nam się go wreszcie pokonać. Jest to tym bardziej istotne w obecnej sytuacji, kiedy w szpitalu w Sanoku leczymy ok. 130 pacjentów z COVID-19 i ich liczba z dnia na dzień wzrasta.
Rozmawiała Dominika Czerwińska
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS