Jacek Moskwa o Janie Pawle II

„W Karolu Wojtyle była jakaś wewnętrzna prawda, którą potrafił przekazać innym. Wewnętrzna prawda, w którą wierzył bardzo głęboko, nie tylko, że wierzył w Boga, ale wierzył także w to, co Ewangelia mówi nam o ludzkiej moralności. Potrafił działać według tej prawdy i przekazywać ją innym. Prawda to jest słowo, w którym streszcza się jego misja na tym padole – podkreśla w wywiadzie dla Radia Watykańskiego Jacek Moskwa. – To był pierwszy pontyfikat «mondialny». Nie było ludzi na świecie, którzy nie wiedzieliby o Janie Pawle II i to nie tylko w krajach, które odwiedził, ale także w tych, do których nie mógł pojechać, jak np. nie mógł udać się do ogromnych Chin, nie mógł pojechać do Rosji, ale ludzie w tych krajach wiedzieli o nim i w jakiś sposób odnosili się do niego. Dlatego był to pontyfikat światowy. Oczywiście, nie wszyscy z tą niesioną przez niego prawdą się zgadzali, ale musieli się do niej odnieść, opowiedzieć się za lub przeciw.“

„Papież mówił nam, że cierpienie jest częścią naszego życia. I to teraz w okresie pandemii, w czasie kryzysu światowego powinniśmy o tym pamiętać. Złudzeniem jest myślenie, że będziemy żyć ciągle w świecie szczęśliwym i do końca uporządkowanym. Papież własną osobą nam to mówił. To, co było w jego pontyfikacie tych ostatnich lat szczególnego, to, że on czynił to w sposób publiczny – zauważa Jacek Moskwa. – Jeszcze bodaj w 1992 roku powiedział, że idzie do szpitala na operację. Uczynił swoje choroby, swoje słabości sprawą publiczną. Przed tym ludzie dowiadywali się o chorobach Papieża dopiero wtedy, gdy umierał. Jan Paweł II zrobił z tego sprawę publiczną, ale to był ważny element jego misji, w tym się ona wyrażała. Gdziekolwiek przebywał spotykał się z ludźmi chorymi, a na Kubie pamiętam, powiedział kiedyś «ja jestem jednym z was». Powiedział to w zakładzie dla trędowatych, po całym dniu ciężkiej pracy tam pojechał.“