Zabytkowy pałac ślubów w centrum miasta do rozbudowy. Ogłoszono przetarg

Dobudowane nowe skrzydło, obok plac z altaną do organizacji ślubów plenerowych. Wpisany do rejestru zabytków budynek przy ul. Kolegialnej 9 wraz z terenem przyległym ma się zmienić w najbliższych latach.

Płocki Ratusz przymierza się do modernizacji zabytkowego budynku przy ul. Kolegialnej 9, w którym mieści się Urząd Stanu Cywilnego. Przetarg już został ogłoszony – na razie na wykonawcę pierwszego etapu robót. Realizacja zakresu prac potrwa do 16 listopada 2021 r.

Teren inwestycji obejmuje trzy działki. Na pierwszej, o łącznej powierzchni 1608 m2, oprócz zabytkowego, trzykondygnacyjnego budynku od strony ul. Kolegialnej, mamy również trafostację i budynek gospodarczy, a pomiędzy nimi usytuowane są dwa blaszane garaże. Na części utwardzonej terenu (po północnej stronie) są miejsca postojowe dla samochodów osobowych wydzielone dla obsługi urzędu. Teren inwestycji obejmują także dwie inne działki – jedna o powierzchni 317 m2 (przy budynku mieszkalnym przy ul. Kolegialnej 11, wąski pas terenu o szerokości 0,8 m stanowi mniejszą część wjazdu na teren posesji) i druga o powierzchni 462 m2 (częściowo zabudowana parterowym budynkiem murowanym, obecnie użytkowanym jako archiwum, niewielkim budynkiem gospodarczym od północnej strony działki). Aby dostać się do zabudowy na terenie podwórka, wspólnego dla urzędu, jak i dla mieszkańców, należy skorzystać z wąskiego przejazdu między budynkami Kolegialna 9 i 11.

– Poszczególne funkcje, zwłaszcza mieszkaniowa, i budynku usług publicznych posiadają rozbieżne potrzeby funkcjonalne i przestrzenne. Efektem tego jest obecny chaos na posesji związany z zaspokojeniem potrzeb miejsc postojowych, zieleni urządzonej, sposobu wykorzystania terenu. Istniejący stan zagospodarowania terenu kłóci się również z zabytkowym charakterem budynku Urzędu Stanu Cywilnego – czytamy w dokumentacji przetargowej.

Istniejący budynek miałby przejść m.in. rozbudowę i dobudowę. Docelowo przewidziano lokalizację wszystkich najważniejszych pomieszczeń związanych z obsługą interesantów na parterze części istniejącej oraz na parterze części nowo projektowanej. Na pierwszym piętrze w budynku istniejącym znajdować się będą nadal pomieszczenia reprezentacyjne, w tym sala ślubów, która dzięki wyposażeniu w instalację elektroakustyczną w przyszłości może być wykorzystywana do organizacji kameralnych koncertów. W powiększonym budynku powstaną nowe pomieszczenia, w tym np. pokój matki z dzieckiem. Ponadto dach nad zabytkową częścią jest już nieszczelny, stąd konieczny jest montaż nowego zadaszenia.

Hala produkcyjna w dzisiejszej sali ślubów

Podobnie, jak wiele starych budynków, także i ten przy ul. Kolegialnej ma bogatą historię. Jego pierwszymi właścicielami byli Alina i Ludwik Flatau. Do 1916 r. obiekt został dwukrotnie sprzedany, podczas I wojny światowej mieścił Inspektorat Werbunkowy Legionów Polskich. Od roku 1917 do 1925 stanowił siedzibę Banku Przemysłowego Warszawskiego, następnie od 1938 r. mieścił biura Powiatowej Kasy Chorych. Po II wojnie światowej budynek pełnił różne funkcje: część budynku zamieszkiwali lokatorzy, część stanowiła siedzibę Komitetu Polskiej Partii Robotniczej, a w dzisiejszej sali ślubów była nawet hala produkcyjna spółdzielni dziewiarskiej. Resztę budynku zajmowała pracownia Teatru Płockiego oraz Naczelna Organizacja Techniczna.

Miasto przejęło budynek w 1980 r. w stanie bliskim ruinie. Szkody poczynione przez dotychczasowych użytkowników były znaczne – salę ślubów pozbawiono sztukaterii i zamurowano arkady, zniszczeniu, zdewastowaniu bądź zaginięciu uległy kute żyrandole, piece kaflowe, posadzka i stolarka. Prace remontowe potrwały 4 lata. Po ich zakończeniu wprowadzono nową funkcję – zabytkowy obiekt staje się miejscem udzielania ślubów cywilnych, tu są sporządzane akty urodzenia dziecka bądź akty zgonu, składa się wnioski o zmianę imienia lub nazwiska.

Dodajmy, że budynek figuruje w rejestrze zabytków od 1975 r. , z kolei teren na obszarze zespołu architektoniczno-urbanistycznego warstw kulturowych miasta Płocka znajduje się w rejestrze zabytków już od 1959 r. Stąd konieczny jest w przypadku planowanych prac nadzór archeologiczny.

Plany rozbudowy

Prace podzielono na dwa etapy, przy czym na razie jedynie pierwszy objęto ogłoszonym przetargiem. Obejmuje m.in. rozbudowę istniejącego budynku od strony podwórza, czyli dobudowę nowego, niepodpiwniczonego, trzykondygnacyjnego skrzydła (w tym poddasze użytkowe) „na styku z budynkiem zabytkowym”. W projektowanej rozbudowie zlokalizowane zostaną pomieszczenia biurowe (ewentualnie w zależności od docelowych potrzeb archiwa).

Prace umożliwią dostosowanie obiektu do potrzeb osób niepełnosprawnych – zaprojektowano wydzieloną klatkę schodową, na styku nowej i starej części, wraz z dźwigiem osobowym, przystosowanym do obsługi osób niepełnosprawnych. Dzięki temu zostanie zapewniony dostęp na wszystkie kondygnacje budynku. Ponadto na każdej kondygnacji uwzględniono toalety przystosowane dla osób niepełnosprawnych, z kolei na parkingu wykorzystywanym na potrzeby urzędu będą wyznaczone miejsca postojowe.

Również w ramach pierwszego etapu zostanie wykonana izolacja fundamentów w budynku zabytkowym. W tym etapie należy także wykonać ciąg pieszo-jezdny w zakresie dojścia do nowego skrzydła z ul. Kolegialnej (z zakończeniem w odległości 2 metrów od chodnika na tej ulicy), wykonany częściowo z kostki betonowej i częściowo z płyt betonowych wielkoformatowych.

Plany na drugi etap

Obejmują remont, przebudowę i nadbudowę istniejącego budynku pałacu ślubów. Nadbudowa będzie polegała na likwidacji lukarn od strony podwórza, podwyższeniu również od tej strony ścianki kolankowej oraz zmianie geometrii dachu głównego (za wyjątkiem ryzalitu zachodniego i wschodniego) – w celu powiększenia powierzchni użytkowej. Poddasze budynku istniejącego, dzięki nadbudowie, będzie mieściło pomieszczenia biurowe oraz pomieszczenia pomocnicze (w tym socjalne i sanitarne).

Wykonanie nowego zagospodarowania terenu oczywiście wiąże się z wcześniejszą rozbiórką budynków gospodarczych, blaszanych garaży, ogrodzeń, dotychczasowego utwardzenia terenu. Celem rozdzielenia funkcji budynku użyteczności publicznej od pozostałych występujących na tym terenie (a zwłaszcza mieszkaniowej) zdecydowano się na wydzielenie części terenu przeznaczonej dla Urzędu Stanu Cywilnego, ogrodzonej parkanem i zamykanej furtką oraz bramą.

Zasadnicza część ogrodzonego terenu miałaby przeobrazić się w ogród, a jego centralnym elementem stałby się eliptyczny plac z altaną do plenerowej organizacji uroczystości ślubnych z sezonowym, demontowalnym zadaszeniem. Całości dopełnią inne elementy małej architektury – ławki ze stylizowaną perforacją, nawiązującą do elementów dekoracyjnych zaczerpniętych z elewacji frontowej budynku zabytkowego. W bezpośrednim sąsiedztwie budynku istniejącego od strony północnej, zaprojektowano obszerne utwardzenie terenu, które będzie wykorzystywane zarówno jako miejsca dla rowerów i parking (miejsca postojowe powinny zostać wyznaczone w posadzce w sposób dyskretny), jak i w przypadku organizacji imprez plenerowych jako plac dla uczestników uroczystości. Pozostała część podwórka wraz z wjazdem na posesję będzie miała charakter ogólnodostępny.

Jak wynika z dokumentacji, w planie jest wycinka drzew: wiśni, jabłoni, sosny, świerków, orzecha włoskiego i leszczyny.

– Drzewa te nie stanowią dojrzałego drzewostanu, zostały zasadzone w sposób przypadkowy i nie tworzą przemyślanej kompozycji, która przystawałaby do rangi otoczenia zabytkowego budynku pełniącego funkcję użyteczności publicznej – wyjaśniono pobudki w dokumentacji.

W zamian przewidziano nowe nasadzenia. Kompozycja całości terenu zielonego oparta jest na żywopłotach wydzielających poszczególne funkcje. Zaplanowano pnącza na konstrukcjach wsporczych celem przesłonięcia mniej atrakcyjnych obiektów na terenie inwestycji – trafostacji i „ślepej” ściany budynku archiwum. Z kolei celu stworzenia odpowiedniego tła dla placu, zaprojektowano nasadzenia w postaci krzewów, jak również drzew o zróżnicowanej wysokości i pokroju. Za uzupełnienie zieleni urządzonej posłużą dwa klomby wzdłuż ciągu pieszo-jezdnego, jako otoczenie budynku archiwum, oraz kompozycja zieleni, skrywająca dla oczu obserwatora patrzącego na posesję przez wjazd z ulicy Kolegialnej miejsca postojowe urządzone w północnej części nieruchomości.