A A+ A++

Księgowa może być pociągnięta do odpowiedzialności karnej, gdy firma stosuje tzw. “trójkąt umów”, czyli sytuację, w której pracownik zawiera dodatkową umowę z inną firmą, a efekty tej pracy trafiają do pierwotnego pracodawcy. W takich przypadkach, jeżeli nie są prawidłowo odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne lub dochodzi do unikania opodatkowania, księgowa może odpowiadać za błędy w rozliczeniach. Odpowiedzialność wynika z przepisów prawa karnego oraz karno-skarbowego.

Przepisy przewidują różne konsekwencje dla osób odpowiedzialnych za naruszenia. Art. 218 kodeksu karnego nakłada karę grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do 2 lat za uporczywe naruszanie praw pracownika w zakresie prawa pracy lub ubezpieczeń społecznych. Art. 219 k.k. przewiduje podobne sankcje za zgłoszenie nieprawdziwych danych, które mogą wpływać na prawo do świadczeń lub ich wysokość. Art. 284 §2 k.k. dotyczy przywłaszczenia mienia i przewiduje karę do 5 lat pozbawienia wolności. Dodatkowo, księgowa może odpowiadać na podstawie przepisów karno-skarbowych, np. za zaniżenie zaliczek na podatek dochodowy (art. 78 kodeksu karnego skarbowego) czy podanie nieprawdziwych informacji w dokumentach podatkowych (art. 80 k.k.s.).

Odpowiedzialność księgowej wynika z jej codziennych obowiązków. To ona odpowiada za prawidłowe prowadzenie ksiąg, rozliczanie podatków i składek ZUS. Nawet jeśli nie jest właścicielem firmy, księgowa, która wykonuje faktycznie te obowiązki, ponosi odpowiedzialność. Zgodnie z art. 9 §3 kodeksu karnego skarbowego, osoba, która zajmuje się finansami firmy, odpowiada za ewentualne błędy. Z kolei art. 31 Ordynacji podatkowej nakłada na nią obowiązek rozliczeń podatkowych i składkowych.

Jeśli chodzi o oszustwo podatkowe, przepisy kodeksu karnego skarbowego są surowe. Za oszustwo podatkowe grozi kara grzywny do 720 stawek dziennych lub kara pozbawienia wolności do 5 lat. Grzywna jest zależna od sytuacji majątkowej sprawcy, a jej wysokość jest obliczana na podstawie dziennych stawek. W przypadku drobniejszych wykroczeń, sąd może ograniczyć karę do grzywny.

„Trójkąt umów” to sytuacja, w której pracownik wykonuje dodatkowe zlecenie lub dzieło dla innej firmy, a praca ta ostatecznie trafia do jego pierwotnego pracodawcy. Pracodawca może być zobowiązany do odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne za takiego pracownika, nawet jeśli formalnie nie pracuje na jego rzecz w ramach dodatkowej umowy. Przepisy (art. 8 ust. 2a ustawy o ubezpieczeniach społecznych) uznają za pracownika także osobę, która wykonuje pracę dla swojego pracodawcy, nawet jeśli umowa została zawarta z inną firmą.

Aby uniknąć konsekwencji, pracodawcy mogą podjąć działania, takie jak staranne badanie agencji pracy przed współpracą, podpisanie precyzyjnych umów z agencjami czy regularna kontrola dokumentacji pracowniczej. Pracodawcy mogą także korzystać z legalnych rozwiązań, takich jak programy typu Socap, które eliminują ryzyko związane z „trójkątem umów” i umożliwiają optymalizację kosztów, zapewniając jednocześnie legalne i bezpieczne warunki zatrudnienia.

Czy rozważałeś zabezpieczenie swojej firmy przed ryzykami związanymi z trójkątem umów?

Źródło informacji: Kancelaria LexHelp
 

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułDziś mija termin. Jeżeli nie zapłaciłeś do 25 września, zmniejszą ci emeryturę
Następny artykuł“У нас війна”: Умєров заявив, що Україна на 80% залежить від допомоги союзників