Miłośnicy Kaina i Raziela mają powód do radości, bowiem najprawdopodobniej doczekamy się remastera Soul Reavera. Z tej okazji warto odpalić pierwsze Blood Omen: Legacy of Kain. To wciąż świetna gra, która zestarzała się najlepiej z całej serii.
Źródło fot. Crystal Dynamics.
i
Niektóre gry 2D starzeją się lepiej niż 3D. Taki los spotkał serię Legacy of Kain, z której po latach najprzyjemniej ogrywa się część ostatnią (Defiance) i właśnie pierwszą, czyli legendarne Blood Omen. Dzieło studia Silicon Knights warto odpalić w oczekiwaniu na remastery Soul Reaverów z dwóch powodów. Po pierwsze, lepiej zrozumiecie tło fabularne i intrygę spinającą całe Legacy of Kain. Po drugie zaś – to wciąż znakomita przygodowa gra akcji z lekkimi naleciałościami RPG. Niegdyś była to pozycja obowiązkowa dla miłośników horroru, wampirów i Zeldy. Dziś wciąż pozostaje wartościową produkcją, być może najlepszą w serii.
Ten cykl nie jest częścią naszego działu Premium. Decydując się na zakup abonamentu, możesz jednak pomóc w tworzeniu większej liczby takich tekstów. Dziękujemy.
Kup Abonament Premium Gry-Online.pl
Zawiłe historie
Soul Reaver, Soul Reaver 2 i Defiance niszczą system poziomem reżyserii, historią, voice actingiem I szekspirowskim dramatyzmem, w dużej mierze dzięki Amy Henning, która reżyserowała te gry z ramienia firmy Crystal Dynamics. Blood Omena, czyli fundament cyklu, zrobiło jednak Silicon Knights (studia darły o markę koty, ostatecznie pałeczkę przejęło CD, ale SK było oznaczone jako deweloper na planszach otwierających pierwszego Blood Omena). Widać przez to pewne różnice w nastroju i tonie opowieści. Mimo wątków mitycznych, mimo walki z przeznaczeniem – fabuła trzyma głowę bliżej ziemi.
Podczas pierwszej wycieczki po udręczonym Nosgoth wcielamy się w młodego szlachcica Kaina, który już w prologu zostaje zaatakowany i zabity przez tajemniczych zbirów. Nekromanta Mortanius oferuje mu jednak drugą szansę – zmartwychwstanie i możliwość zemsty w zamian za transformację w wampira. Nasz boh… protagonista przystaje na ten układ. Szybko okazuje się, że Kain wplątał się w gigantyczną intrygę, która przeciągnie go przez całe Nosgoth oraz różne epoki. W grę wchodzą magia i manipulowanie czasem, a nasz wampir bierze się za bary z przeznaczeniem i innymi siłami przerastającymi pojęcie śmiertelnika.
Źródło: Crystal Dynamics.
Blood Omen opowiada bardzo fatalistyczną, gorzką historię, z niezapomnianym, dramatycznym finałem. Mocno czuć tu szekspirowskie zacięcie – które na wierzch jeszcze bardziej wydobędzie Henning w swoich sequelach. Choć Kain aktywnie szuka leku na „stan”, w którym się znalazł, jego historia nie dotyczy walki z własną naturą. To antybohater, który wykorzysta każde możliwe narzędzie, by dopiąć swego. Jeśli tym środkiem do celu jest wampirym – to trudno. Nasz młody krwiopijca, wdrażający się w tajniki fachu i tożsamości, zna swoją wartość i nie zamierza być niczyim popychadłem.
Dziedzictwo Kaina
Widać, że Blood Omen to kamień węgielny położony pod architekturę całej serii. Przez grę przewija się wielu bohaterów i masa motywów, które poznamy lepiej w następnych częściach. Spotykamy tu gmerającego w strumieniach czasu Moebiusa, wspomnianego wyżej nekromantę Mortaniusa, ale też oszalałą zjawę Ariel, wampira Voradora czy wreszcie miecz, wokół którego będzie się kręciła fabuła Soul Reaverów i Defiance.
Jak na 1996 rok, w którym Blood Omen powstało, gra robiła niesamowite wrażenie pełnym voice actingiem i udźwiękowieniem w ogóle. Dziś nikt, kto tę serię pamięta, nie potrafi sobie wyobrazić Legacy of Kain bez głosu Simona Templemana wcielającego się w naszego wampira. Wtedy mało która produkcja podchodziła do tematu z taką pieczołowitością. Graficznie Blood Omen też wypadał bardzo dobrze dzięki świetnym, płynnym animacjom i dynamicznemu oświetleniu (którym mogliśmy zresztą manipulować dzięki magii).
Źródło: Crystal Dynamics.
A dziś? Szczerze? To najbardziej przejrzysta odsłona z całej serii. Urocze pixele robią sympatyczne wrażenie retro, ale i tchną klimatem oldskulowej grozy. Tylko przerywniki filmowe brzydko się zestarzały, ale dalej bronią się atmosferą, muzyką i udźwiękowieniem. No i scenariuszem. W ogóle dziwię się, że nikt nie pokusił się o port tej gry na konsole czy urządzenia mobilne (no, teraz niektórzy przerzucają ją pokątnie na SteamDecka, ale nie jest oficjalnie wspierana). Obsługa to raptem kilka przycisków i sterowanie z łatwością dałoby się dostosować do ekranów dotykowych albo Switcha.
Gry wampiryczne
Model rozgrywki broni się i wciąga nawet dziś, po przejściu wszystkich tych Dark Soulsów, Darksidersów i God of Warów. Blood Omen jest znakomitym action adventure 2D z rozwojem postaci oraz rozbudowaną eksploracją. To najdłuższa i najobszerniejsza gra z serii; przemierzamy rozległą krainę, zaglądamy w każdy kąt. Eksplorujemy wiochy, zamczyska, ruiny, lasy, lochy, jaskinie i cmentarzyska w poszukiwaniu naszych głównych celów (najczęściej takich, którym mamy upuścić trochę krwi) – oraz sekretów, dodatkowych mocy, zaklęć i artefaktów.
Źródło: Crystal Dynamics.
Dodatkowego ekwipunku i innych narzędzi możemy znaleźć tu tyle, że niejedno pełnoprawne RPG zaczerwieniłoby się ze wstydu. Świat też jest ogromny i „po Zeldowemu” odblokowujemy w nim dostęp do niektórych lokacji głównych oraz pobocznych, poprzez zdobycie odpowiedniej zdolności (np. przemiany w wilkołaka, by skakać, albo w „mgiełkę”, by pokonywać zbiorniki wodne, bo przecież owa ciecz wampirom szkodzi). Niektóre sekrety gracze „odkopywali” jeszcze kilkanaście lat po premierze.
Zło fabule nie szkodzi
Dobrze być złym. Choć większość erpegów w jakimś stopniu przewiduje, że będziemy chcieli czasem być niemili, to rzadko w sposób, który sprawia frajdę – no i czasem trzeba cofnąć się o niemal 30 lat, by znaleźć grę, która robi to naprawdę dobrze. Kain jest fantastycznym bohaterem, a jego pokłady charyzmy są tak głębokie, że wystarczyły jeszcze na trzy kolejne produkcje. Choć animowane przerywniki Blood Omena mogą już dziś trochę odstraszać, styl artystyczny i muzyka wciąż się bronią, zaś dialogów wręcz warto posłuchać – choćby po to, by przypomnieć sobie fabuły z czasów, gdy wszystko nie brzmiało jeszcze jak filmy Marvela.
Ania Garas
W dodatku bawimy się w uproszczony wampirzy survival, bo musimy dbać o odpowiednie… „ukrwienie” Kaina. Pokarm zdobywamy po pokonaniu wrogów lub pijąc ze zwykłych śmiertelników, którzy mieli niefart nawinąć nam się pod kły. Naturalnie, z czasem, za sprawą odpowiednich „znajdziek”, zwiększa się limit krwi (oraz many), którą możemy żłopać. A im więcej paliwa w baku, tym rzadziej zatrzymujemy się na popas, chyba że wróg nas mocno poobija. Wszystkie te mechaniki i systemy – eksploracja, zaklęcia, dodatkowy sprzęt, walka o przetrwanie – świetnie się ze sobą zazębiają i po dziś dzień dają autentyczną frajdę z rozgrywki.
Źródło: Crystal Dynamics.
Nawet walka daje radę, choć cierpi z powodu drobnych mankamentów. To, czy akurat trafimy w hitbox przeciwnika, jest czasem loterią (ponoć poprawiają to nieoficjalne patche, które dodają też taki bajer, jak… napisy w dialogach, nieobecne w „podstawce”). Przez to bywa trudno. Niemniej Blood Omen udostępnia nam tyle potężnego żelastwa i zaklęć (w pewnym momencie zyskujemy czar zapewniający niesamowicie mocną ochronę), iż w końcu Kain staje się półbogiem przechodzącym przez wrogów niczym tajfun. Nic dziwnego, że w końcu sodówa uderza mu do głowy.
Również dziś pierwsza część Legacy of Kain to bardzo grywalna produkcja, której wartość przekracza pojęcie „muzealnej”. Blood Omena z łatwością można odpalić z kopii dostępnej na GOG.com – i po prostu cieszyć się grą. Nie zawsze było to możliwe; przez lata trzeba było posiłkować się wydaniami z drugiej ręki i zaklinać maszynę, by program ruszył normalnie. A teraz mamy wszystko na talerzu; aż grzech nie skorzystać. Zwłaszcza, jeśli mogłoby to kogoś przekonać, że warto dalej inwestować w rozwój tej legendarnej serii.
Ten materiał nie jest artykułem sponsorowanym. Jego treść jest autorska i powstała bez wpływów z zewnątrz. Część odnośników w materiale to linki afiliacyjne. Klikając w nie, nie ponosisz żadnych dodatkowych kosztów, a jednocześnie wspierasz pracę naszej redakcji. Dziękujemy!
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS