Ciemne chmury nad Zielonym Ładem. Europejczycy się buntują

Europejski Zielony Ład to pakiet inicjatyw politycznych, którego celem jest skierowanie UE na drogę transformacji ekologicznej, a ostatecznie – osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 r. Wspiera on przekształcenie UE w sprawiedliwe i dostatnie społeczeństwo o nowoczesnej i konkurencyjnej gospodarce”. Tak głosi oficjalna definicja na poświęconym Zielonemu Ładowi serwisie internetowym Unii Europejskiej.

Brzmi zachęcająco, ale wygląda na to, że istotna część obywateli krajów zrzeszonych w Unii nie chce już żyć w “sprawiedliwym i dostatnim społeczeństwie” i ma w nosie pustosłowie o konkurencyjności europejskiej gospodarki. Przez Europę przetacza się fala rolniczych protestów, w których Zielony Ład występuje w roli głównego szwarccharakteru. Jak na razie cięcia emisji gazów cieplarnianych zamiast konkurencyjności zapewniają UE głównie emigrację miejsc pracy do krajów, gdzie emisjami nikt nie zawraca sobie głowy. Sprawiedliwość społeczna kończy się tam, gdzie zaczyna się zielonoładowa elektromobilność, w ramach której biedni dopłacają swoim zamożniejszym sąsiadom do zakupu samochodów elektrycznych. A dostatnie życie z rolnictwa staje się problematyczne.