Sprawdź, czy nie ucieka ci ciepło. Jak używać kamery termowizyjnej?

Pompy ciepła i grzejniki na podczerwień są wymieniane wśród najbardziej energooszczędnych sposobów na ogrzanie pomieszczeń. Jednak nawet w przypadku takich rozwiązań może pojawić się zaskoczenie w postaci wyższych niż zakładane rachunków za energię elektryczną. Jeżeli instalacja jest odpowiednio dobrana do metrażu pomieszczeń i wydajności grzejników, to winne mogą być nieszczelności okien, parapetów i elewacji. W walce z tym problemem pomoże kamera termowizyjna. Będzie również przydatna przy próbie zlokalizowania wycieków wody z instalacji znajdujących się w podłodze lub ścianie budynku.

Jak działa kamera termowizyjna?

Kamera ma wbudowany detektor podczerwieni, który pracuje w wybranym zakresie fal elektromagnetycznych. Urządzenie mierzy temperaturę otoczenia i obiektów, a następnie wyświetla wyniki na wyświetlaczu. Wartości są podawane dla powierzchni obiektu. To oznacza, że np. kierując kamerę na ubranego człowieka, to kamera pokaże wartość temperatury dla odzieży, a nie faktyczną ciepłotę ciała. Ciepło jest głównym źródłem promieniowania podczerwonego. Najcieplejsze miejsca mają kolor czerwony, a najchłodniejsze – niebieski.

Jak wybrać kamerę termowizyjną?

Przy zakupie kamery termowizyjnej najważniejszym parametrem jest rozdzielczość detektora. Ten parametr określa dokładność obrazu. Większa rozdzielczość pozwoli dokładniej wykryć nawet drobne nieszczelności. Druga istotna kwestia to obsługiwany zakres temperatur i tu im większa rozpiętość, tym lepiej. W dalszej kolejności jest czułość kamery (NEDT). To minimalna różnica temperatur, jaką może zarejestrować kamera. Parametr jest określany w milikelvinach (mK) i powinien być możliwie najniższy. Już w urządzeniach kosztujących mniej niż 3 tys. zł czułość może być na poziomie 70 mK. Jest jeszcze częstotliwość przechwytywania obrazu wyrażana w Hz i tu im większa wartość, tym płynniejszy obraz.

Jak używać kamery termowizyjnej?

Najlepsze warunki do sprawdzania pomieszczeń i budynków to stabilna pogoda, unikanie bezpośredniego nasłonecznienia, sucha powierzchnia badanych obiektów oraz brak wiatru lub przeciągu. Optymalna różnica między temperaturą zewnętrzną i wewnętrzną powinna wynosić ok. 15 stopni Celsjusza. Przed pomiarem należy ustawić współczynnik emisyjności. Ustala się go na podstawie temperatury badanego obiektu, jego właściwości materiałowych oraz wpływu elementów otoczenia. Pomogą w tym tabele zawierające wartości dla poszczególnych materiałów.

Temperatura odbitego promieniowania podczerwonego powinna być taka sama jak temperatura otoczenia. Najlepiej wziąć folię aluminiową, ustawić emisyjność na 1 i odczytać informację o promieniowaniu incydentalnym. Przed uruchomieniem kamery powinno się dać urządzeniu chwilę na aklimatyzację i nabranie temperatury otoczenia, co zmniejszy błąd pomiarowy. Należy też uwzględnić i w miarę możliwości usunąć źródła zakłóceń oraz zachować możliwie najmniejszą odległość pomiarową.